عنوان : صندوق اعتصاب ها و شمش هایِ باد آورده
چکیده:

آزمون ۲۲ بهمن نشان داد که برای ادامه-یِ یک مبارزه-ی پیروزمند، جُنبش سبزها هیچ راهی بجز دگرگون کردن راهبُردِ خود ندارد. مبارزه هایِ خیابانی میتوانند، آسیب روانی فراوانی به کودتاچیان بزنند، ولی بدون آراسته شدن جنبش به جنگ ابزار هایِ گرم، یا پیوستن بخشی از ارتش به آن، جُنبش از هیچگونه بختی در یک جنگ نابرابر، برخوردار نخواهد بود. این گره را تنها میشود از راه سازماندادن اعتصاب هایِ سراسری گشود. برای انجام اینکار مهم نیز به سرمایه نیاز است. این سرمایه را میشود از راه هایِ گوناگون بدست آورد: ۱) از راه بازکردن یک شماره بانکی بنام یک آدم خوشنام، ۲) از راه زیر فشار گذاشتن ترکیه برایِ بازپس گرفتن شمش هایِ تلا به ارزش ۱۸،۵ میلیارد دلار به سود جنبش، ۳) از راه آزاد سازی ۲۴ میلیارد دلار از سرمایه هایِ مالی ایران به سودِ جنبش که بدست دولت آمریکا در بانک هایِ آن کشور یخ زده اند.

سرآغاز:

پس از ناکامی جُنبش سبزها در ۲۲ بهمن، همکنون برایِ همه-یِ کسانی که نگران آینده-یِ جُنبش هَستند، روشن است که در کارزارهایِ آینده، بدون طراح یک راهبُردِ تازه، جُنبش در نیمه-یِ راه شکست خواهد خورد و از هدفش باز خواهد ماند. مبارزه هایِ خیابانی میتوانند کودتاچیان را درگیر یک جنگِ روانی کُنند و آنها را گرفتار بیماری پی (عصبی) سازند، ولی گردهمایی ها و درگیری هایِ خیابانی نخواهند توانست، بدون آراسته شدن جُنبش به جنگ ابزارهایِ گرم یا پیوستن بخشی از ارتش به مردم، زخم مرگبار را بر پیکر حکومت اسلامی وارد آورند. همکنون زمان برای سازمان دادنِ یک جبهه-یِ تازه در مبارزه با کودتاچیان آغاز شده است؛ یعنی جبهه-یِ اعتصاب هایِ سراسری. ولی از آنجا که دولت کودتا در سال هایِ گُذشته از پرداختِ بهنگام دستمزد خیلی از کارگران و کارمندان خودداری کرده است، آنها به اندازه-ی بَسنده پس انداز برایِ پایداری در دورانِ اعتصاب ها ندارند. در اینجا برپایی صندوق اعتصاب ها نیاز فوری است. برای گردآوریِ کمک هایِ داراکی به کارگران و کارمندانی که به اعتصاب ها خواهند پیوست، ایرانیان برونمرزی میتوانند، نغش بُزرگی را بازی کنند. برایِ رسیدن به این هدف من این چهار پیشنهادی را که در پی میآیند، به جُنبش میکنم:

۱. با گُشایش یک شماره-یِ بانکی بنام یک آدم خوشنام و پُرآوازه برای نمونه دکتر کورش عرفانی یا شاهزاده رضا پهلوی و یا کسی دیگر...... و تبلیغ در تلوزیون هایِ ماهواره ای، اینترنت میشود در زمانی کوتاه سرمایه هایِ درخوری را به سود جُنبش گردآوری کرد.
۲. همانگونه که در جریان هَستید، دولت ترکیه یک باری از شمش تلا را به ارزش ۱۸،۵ میلیارد دلار، که حکومت اسلامی میخواسته است از راهِ غیر قانونی به دستِ تروریست هایِ لُبنانی برساند، مصادره کرده است. اگر هوادارانِ جنبش سبزها بتوانند به بکمک سازمان هایِ هوادار آشتی جهانی و سازمان هایِ پشتیبانِ حقوق بشر، یک کارزار جهانی به راه بیاندازند، میشود از راه گفتگو با پارلمانِ اروپا، دولتمردانِ کشورهایِ باختر، دولتمردان آمریکا و تبلیغ در تلوزیون هایِ ماهواره ای و اینترنت، پُشتیبانی مردم و جامعه-یِ جهانی را بدست آورد، تا با فشار آوردن بر دولت ترکیه این سرمایه-یِ عظیم مردم ایران به سود جنبش سبزها مصادره شود و با آن صندوق اعتصاب ها را پر کرد.
۳. دولت آمریکا بیش از ۲۴ میلیاد دلار از سرمایه هایِ ایران را برای ۳۱ سال است که مصادره کرده و در یخ گذاشته است. با برپایی یک کارزار ِجهانی همانند آنچه که در بالا آمد، میشود دولتمردان آمریکا را خُرسند به آزاد کردن این سرمایه ها به سود جُنبش سبزها کرد.
۴. هتا اگر جُنبش سبزها نتواند در آزاد سازی این سرمایه ها به سودِ خودش موفق شود، این تلاش هایِ جنبش در برونمرز دارای چند نکته و آزمون پُرارزش خواهند بود.
A) همه-ی جریان هایِ اندیشمندیِ گوناگونی که در جُنبش سبزها کوشا هَستند، همدل و بهم نزدیکتر خواهند شد و آزمونی که جنبش از این کارزار بدست خواهد آورد، زمینه هایِ انجام کارگروهی در جُنبش را گُسترده تر خواهد کرد.
B) از آنجا که سرنوشتِ آشتی و آسایش جهانی به پیروزی جُنبش سبزها گره خورده است، و همه-ی کشورهایِ باختر و آمریکا آن را بخوبی میدانند، کوشش هایِ همبسته-ی ما در برونمرز برای گردآوری پول، جهانِ آزاد را وادار خواهد کرد تا آنها اولویتِ خودشان را در این ببینند، که بجایِ درگیر کردنِ خودشان در یک جنگِ رَزمی با حکومتِ اسلامی، که میلیاردها دلار برای آنها هزینه دربر خواهد داشت، هزینه-یِ اعتصاب ها را بر دوش بگیرند، زیرا نخست اینکه این چند میلیارد دلار کمکی که از سوی کشورهایِ سرمایه دار و صنعتی ِباختر پرداخت خواهند شد، در سنجش با ریخت و پاش هایی که آنها سالانه برایِ پیشبرد پروژه هایِ رَزمی شان هزینه میکنند، به اندازه پرداختِ هزینه-یِ یکی از مهمانی هایی خواهد بود، که آنها در آخر هفته برپا میسازند. و دیگر اینکه با این پُشتیبانی خواهند توانست آسایش خودشان و آشتی جهانی را تضمین کنند.
۲۱۹۶۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ بهمن ۱٣٨٨       

عنوان : sandoogh sabz
http://belgiran.wordpress.com/۲۰۱۰/۰۲/۱۸/۷۴
اهداف ایجاد صندوق سبز
یادمان باشد که بسیاری از کارگران و کارمندان سبزتر ازمن و شما هستند ولی ترس از اخراج و مسئولیت پذیری آنها برای تأمین معاش خانواده آنان را در وضعیتی دشوار قرار داده است. به همان سادگی که یک اسکناس را پشت نویس می کنیم نمی شود یک نان آور خانواده را برای اعتصاب قانع کرد. در زمان انقلاب بهمن ۵۷ بازار باکمکهای خود معاش بسیاری از اعتصاب کنندگان را تقل می کرد و در خیابان برای تظاهرکنندگان ضد دولتی نان و خرما و شربت و شیرینی پخش می کرد،
........................................................

در مرحله نخست این صندوق برای متمرکز کردن کمکهای ایرانیان در خارج از کشور ایجاد خواهد شد . بسیاری از ایرانیان هم اکنون از هر راه ممکن ، چه با شرکت در تظاهرات و چه پرداخت کمک مالی برای برپایی اکسیونهای اعتراضی به جنبش یاری می رسانند ولی بسیاری از ایرانیان از دیگر هموطنان خود به دلایل گوناگون دور مانده اند. آنها نیز تمایل دارند که به جنبش سبز یاری برسانند .
در مرحله نخست این صندوق می تواند به اعضاء خانواده زندانیان سیاسی یا خانواده شهدای جنبش سبز یاری رساند و در مراحل بعدی و بسته به توان و قدرت صندوق می تواند اهداف دیگری را دنبال کند.
اداره صندوق بدست هیئتی چند نفره از معتمدین و متخصصین خواهد بود. پیشنهاد من هیئتی از مجموع چند وکیل و متخصص اقتصاد و سیاسیون خواهد بود.
من در انتظار پیشنهادات دوستان هستم در ضمن اگر تمایل به گستردن این ایده دارید نظرتان را به صورت جامع در یک وبلاگ بنویسید و منتشر کنید.
نوشته قبلی من
۲۱۹۵۷ - تاریخ انتشار : ٣۰ بهمن ۱٣٨٨       

عنوان : ایستکاری های (اعتصاب های) کارگری شیشه-ی زندگی حکومتِ اسلامی
درود به جناب کامران پارسایی،
در میان نوشتارهای بسیاری که در روزانه در وبگاه هایِ اپوزیسیون حکومت اسلامی در برونمرز بیرون میآیند، کمتر نوشتاری دیده میشود که پیشنهاد درخوری را برای گُشایش گرفتاری هایِ مردم در ایران بدهد. نوشتار شما یکی از این نوشتارهایِ انگشت شمار است که هم فَراپُرسش را شناخته است و هم راهکار پیشکشیده است. ایرانیان برونمرزی میتوانند در گردآوری کمک مالی برای برپا کردن صندوق پشتیبانی از ایستکاری ها (اعتصاب ها) نغش خوب و بزرگی را بازی کنند. تنها چیزیکه ایرانیان برونمرزی را از انجام اینکار بازداشته است، نبود آن سازمان یا نهادی است که برنامه ای برای گردآوری پول داشته باشد و مردم بتوانند به آن اَپَستام (اعتماد) داشته باشند.
یکی دیگر از گرفتاری ها، گرفتاریِ داراکی (مالی) زندانیان کشورمداریک (سیاسی) در ایران است، آنهم درهنگامیکه آنها در بازادشت بسر میبرند و یا درهال گُذراندن دوران دراززمان زندان هَستند که ناتوان از برآوردن هزینه هایِ زندگی خانواد هایِ شان میشوند. بیشتر خانواده هایی که وابسته به درآمد هایِ بدست آمده از سوی پدر یا فرزند بزرگ شان هَستند، در دره تنگدستی فرومیافتند، هنگامیکه پدر و یا فرزند این خانواده ها در زندان بسر میبرند. تا زمانیکه شادروان ایت الله منتظری زنده بود، او همیشه به اندازه توانش در رنج فراهم آوردن هزینه-یِ زندگی خانواده هایِ زندانیانِ کشورمداریک (سیاسی) بود، ولی همکنون مرگ ناگوار او این گرفتاری را سد چندان کرده است. و دیگر اینکه سوای ددمنشی حکومت اسلامی که در سرکوبِ آزادیخواهان مرزی نمیشناسد، همین گرفتاری هایِ مالی یکی از کابوس هایی است که کُنشگرانِ کشورمداریکِ درون ایران را از ادامه کوشش هایشان بازمیدارد. به باور من با گشایش یک شمار بانکی از سویِ یک آدمِ خوشنام و پُرآوازه که همه به او اَپَستام (اعتماد) داشته باشند، میشود برای آن از راه تلوزیون هایِ ماهواره ای فَرارسانی کرد (تبلیغ کرد)، و در زمان کوتاه کمک هایِ پولی هِنگفتی برایِ صندوق ایستکاری ها و پُشتیبانی از خانواده هایِ زندانیانِ کشورمداریک گردآوری کرد. در انجام اینکار من نیز با خشنودی آماده همکاری با شما هَستم.
http://www.facebook.com/?ref=home#!/khaschayar.rochssani?ref=profile
۲۱۹۰۶ - تاریخ انتشار : ۲۹ بهمن ۱٣٨٨