عنوان : آقای حمید محوی منشور جهانی حقوق بشر را یک حقه بازی کاپیتالیسم می دانند!!!
آقای محوی، آیا شما به آزادی بیان و اندیشه اعتقاد دارید یا نه؟ اگر دارید، افکار آقای شاملی را حقش بدانید و اگر نقدی سازنده به ایشان دارید بفرمایید تا همه استفاده کنیم. سگ نامیدن کسانی که مخالف عقاید شما هستند قطعا از همفکرانتان بیشترست، آیا آنها هم همه بنظر جنابعالی سگ هستند؟ ضمنا من عاشق سگ هستم و خدمتی که این جانور از آغاز به بشریت کرده است خیلی بیشتر از اکثر انسانهاست. تحقیر این جانور سودمند از سوی شما واقعا غیر قابل تحمل است.

آقای حمید محوی منشور جهانی حقوق بشر را یک حقه بازی کاپیتالیسم می دانند!!!
۲٨٨۹۷ - تاریخ انتشار : ۱۱ تير ۱٣٨۹       

عنوان : توهین ممنوع! به راه مردم بیایید!
آقای حمید محوی!
وضع گاهنامه هنر آخوندی و مباززه ضد دموکراسی خواهی شما، بر کسی پوشیده نیست. اگر هم کسی آنرا نداند این سطور قید شده از سوی شما همه چیز را روشن میکند. اینجا زندان اوین نیست که با ادبیات بازجویان ، خوانندگان و نویسنده محترم مقاله را ،صرف نظر از اینکه تحلیلش پذیرفتی ست یا نیست، با کلمه توهین آمیز
« سگ » مورد خطاب قرار بدهید. شما با به کارگیری این وازه ها ماهیت « ادبیات لمپنی و اوباشگرانه جملاتتان» را به وضوع عیان میسازید. اگر استعداد و اندیشه ای در خود سراغ دارید نوشته آقای یونس شاملی را «نقدعلمی» کنید. به کارگیری واژه « سگ» و عبارت « شبیه یکی از کامندان سیای ایالات متحده آمریکا» ، نقد نیست و به درد جوانان تیز و روشن بین ایرانی ، که تمام تار و پود دیکتاتوری حاکم بر ایران را زیر تیغ نقد و بررسی خود برده و سرشت ضد انسانیش را به جهانیان نشان داده اند، نمیخورد؛ بل به درد احمدی نژاد و نزدیکانش میخورد که همواره در همه جا از این ادبیات استفاده میکنند.
این اندیشه شما که نویسندگان و تحلیل گران ایرانی را « نگهبانان آمریکا و شبیهان کارمندان سیا» بنامید و فاجعه احتمالی جنگ را که رژیم مستبد حاکم سی و یک سال است زمینه اش را باجهالت خود در برابر چشمان مردم ایران و جهانیان آماده کرده است، و گوش به سخن خردمندانه هیچ ارگان بین المللی هم نمیدهد،منحرف کرده و به گردن این زحمتکشان عرصه فکر و اندیشه بیندازید؛ خود نفاق افکنی در میان مردم ایران است و جاده صاف کن جنگ و ویرانی.
ایران نیازی به « برنامه اتمی » ندارد. نمیخواهیم در ایران شاهد هیرو شیما یا چرنوبل باشیم. اگر حکومت ایران براستی در پی سلاح اتمی نیست چرا به فکر و برنامه کسب « انرژی از باد و آب و خورشید» نیست؟ راههای نوینی که هم با محیط زیست مطابقت دارد و هم در خدمت صلح و دوستی و آرامش گیتی ست.
کی و کجا « رأی مردم ایران» را در مورد برنامه اتمی پرسیده اند که اکنون به خاطر این برنامه کشور را در آستانه جنگ قرار داده اند؟
آمریکا مثل هر کشور خردمند دیگر به فکر « منافع و امنیت» مردم خود است و متعهد است که از آنها حفاظت کند. « منافع و امنیت» مردم ایران در « پذیرش خواسته های جنبش جاری و قطعنامه های بین المللی در مورد برنامه اتمی» ست. بهتر است تا دیر نشده حکومت ایران جهالت را کنار بگذارد و از منافع مردم ایران حفاظت کند.
سی و یکسال است که مردم، زحمتکشان عرصه قلم و اندیشه و سیاست، این راه درست حفاظت منافع مردم را با زندان و شکنجه و شهادت و مورد تجاوز واقع شدن نشان داده اند ، خرد حکم میکند که این رزیم به راه مردم بیاید و بیش از این جاده صاف کن حمله احتمالی ابر سیستم سرمایه داری درنده جهانی نباشد.





 
۲٨٨۱۰ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣٨۹       

عنوان : آپوزیسیون ایرانی خارج از کشور باید اتحادی علیه حمله نظامی به ایران و حمایت از جنبش سبز را بوجود آورد.
ما مردم ایران نه این رژیم را می خواهیم و نه بدنبال جنگ هستیم، چه کسی می تواند این خواسته های ما را انکار کند؟ آپوزیسیون ایرانی خارج از کشور برای حفظ منافع ملی ما وظیفه دارد که اتحادی علیه حمله نظامی به ایران و حمایت از جنبش سبز را بوجود آورد. کدام آپوزیسیون تاکنون کاری در این موارد کرده است بخصوص اقدام علیه هر گونه حمله نظامی به ایران؟
۲٨۶۷۲ - تاریخ انتشار : ۹ تير ۱٣٨۹       

عنوان : این جنگ را می توان در کمتر از ۸ ساعت خاتمه داد و بعد نیروهای امریکا روی کشتی هایشان بنشینند و ابجو بخورند ومنتظر بمانند.
چرا باید حتی یک دانه بمب روی شهرهای ایران بیاندازند یا نیروگاه اتمی عظیم !! ما را بزنند؟ مگر دیوانه اند. چرا حتی نزدیک مرز ابی ما بشوند؟ فقط با ۵۳ تا موشک هدایت شونده از همان خلیج فارش کل ۴۸ هزار مگاوات نیروگاه های برق حرارتی و ابی موجود کشور را بزنند ، ۲۰ سال کشور برق ندارد. ( البته سه ماهه ۸۰ از مردم کشور به طور طبیعی و با زجر و شکنجه به خودی خود ، همراه همان ۲۱ ملیون، خواهند مرد) .
فکر می کنید به عقل من هالو که برسد به عقل ارتش و برنامه ریزان استراتژیک یک کشور تا حال نرسیده؟ ( اسرائیل در جنگ ۳۳ روزه با لبنان همین کار را در مقیاس بسیار بسیار کوچک انجام داد و چیز ی از لبنان باقی نمانده ، تازه لبنانی که سر و ته اش یک شهر ما هم نمی شود) .
هنوز بعد ۲۰ سال با این همه پول نفت از جنگ با عراق مفلوک و یک ده هزارم نیروی امریکا کمر راست نکرده ایم. تا کی جان و هستی و مردم کل کشور را با شعارها و حرف های مشتی بچه دهاتی به خطر نابودی مطلق می اندازندکه مثلا ما ۸ سال با عراق جنگیدیم. اینجا در ۸ ساعت می شود سرنوشت جنگ را یکسره کرد.
۲٨۶۶۲ - تاریخ انتشار : ۹ تير ۱٣٨۹       

عنوان : ایران آزاد
به نظر بنده بهترین راه برای دمکراسی و بقای ایران، توافق همه ملتها و گروه ها به سیستم حکومتی فدرال می باشد. و بهتر است همه گروهای اپوزیسیون در خارج همایشهایی را در شناساندن سیستم فدرال به ملل ایران برپا کنند و همه ابعاد آن را روشن و راه را برای آینده ایران هموار کنند.
۲٨۶۴۴ - تاریخ انتشار : ۹ تير ۱٣٨۹       

عنوان : چگونه به توافق برسند؟
آقای قزوینی عزیز
شما خواسته های خودتان را نوشته بودید ، بله، منهم دیدم. اینها خواسته های بخشی از مردم هستند نه همه آنها. بخشی هم اینها را اضافه میکنند:« عدالت اجتماعی، حل مسئله ملیتها، اداره کشور به شیوه غیر متمر کز . یا مثل همیشه متمرکز . مسئله سرنگونی یا بر کناری . اصلاح یا انقلاب . اتحاد و ائتلاف و همکاری. و ...». سازمانها و احزاب و افراد فعال علیرغم اتحاد و همبستگی و همکاری معیینی که دارند، اهداف و شیوه ها و خواسته های متفاوتی را دنبال میکنند و شرایط فعلی احتیاج به یک یا چندتشکل بزرگ وقدرتمند دارد. سئوال این است به چه طریقی ، با کدام شیوه یا از چه راهی آنها بهتر است به توافق برسند؟ شما توافق و به آینده موکول کردن مسایل غیر مهم را گفته اید ولی اینکه چگونه به توافق برسندمعلوم نیست. اشکال سخن شما اینجاست که خواسته ها ناقص اند ، و چگونگی به توافق رسیدن ناروشن است. راهش اینست :
۱- خواسته ها را طوری تکمیل کنند که شامل حال همه بشود. « چارچوبه حد اقل همکاری» .
۲-الف- از راه گفتمانهای مختلف ، نشستها، کنفرانسها. ب- از طریق همکاریها در مورد مسایل عاجل و روز مره. همکاری با نهاهای مستقل مدنی ایرانی در خارج ؛ میتوان آن چارچوبه را یافت و معین کرد. فراتر از دیدگاه سازمانی و حزبی به مسایل اندیشیدن در این راه کمک میکند.اهداف را مرحله به مرحله معین کرده همکاری کنند. روش و اهداف « همه چیز یا هیچ چیز» را کنار بگذارند. و ...
سلامت باشید.
۲٨۶۴۰ - تاریخ انتشار : ۹ تير ۱٣٨۹       

عنوان : به ائلیار گرامی
آقای ائلیار گرامی سئوال کردید که:-

«چگونه میتوان از این حد تشکل و اتحاد بالا رفت و به نیازهای مبرم ، توانایی پاسخگویی بهتری داشت . متأسفانه شما در این جهت هیچ پیشنهادی ارائه نداده اید».

پیشنهاد من در نظرم بقرار زیر بود:-

«آپوزیسیون باید روی حداقل و مهمترین خواسته های مردم توافق کنند و بقیه مباحث را به بعد از آزادی ایران و با مشارکت کل مردم ایران رفع و رجوع کنند. مهمترین خواسته های مردم ایران حفظ تمامیت ارضی ایران، سرنگونی این رژیم و قانون اساسی نوینی بر اساس منشور جهانی حقوق بشر است. این وظیفه سازمان ها و احزاب سیاسی ایرانی برای نجات ایران و ضمانت دمکراسی در کشور است».

من از این نظام بی کفایت و نامسئول و ماجراجو چه انتظاری می توانم داشته باشم؟ اگر می دانستم که اینها همراه با نابودی خود ایران را هم نابود نمی کنند که توقعم از آپوزیسیون به این حد نمی رسید.

با احترام
۲٨۶۱۶ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : حکومت مستبد مسئول فاجعه احتمالی ست
آقای قزوینی عزیز
اگر به ایران حمله ای صورت بگیرد مسئولش « حکومت مستبد ایران » است که منافع خود و مردم را تشخیص نمیدهد و با صلح و آرامش جهانیان بازی میکند. اوپوزیسیون ایرانی در خارج در حد توان و استعداد خود مبارزه ضد استبدادی و دموکراسی خواهی مردم ایران را در سرتاسر دنیا حمایت کرده و اسنادش هم در انترنت به وفور موجود است. و همینطور اوپوزیسیون در حد توانش نیز متشکل و متحد است ، و اسناد این زاویه هم در دسترس همگان میباشد. فقط سئوال اینجاست که « چگونه میتوان از این حد تشکل و اتحاد بالا رفت و به نیازهای مبرم ، توانایی پاسخگویی بهتری داشت؟» . متأسفانه شما در این جهت هیچ پیشنهادی ارائه نداده اید. نیاز دارید روی مسایل عمیقاً مطالعه کنید، و اگر خواستید پیشنهاد دهید.
 
۲٨۶۱۱ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹       

عنوان : اگر به ایران حمله شود من آپوزیسیون خارج از کشور را مسئول می دانم.
رژیم به نقطه ای رسیده است که نه را ه پس دارد و نه راه پیش برای اینکه همه شان جنایتکارند و تبهکار و به جایی نمی توانند فرار کنند که تحت تعقیب قرار نگیرند. این وضعیت بسیار خطرناکی را برای کشور بوجود آورده است چرا که اینان مانند گربه ای هستند که در کنجی گیر کرده اند و نمی توانند فرار کنند و گربه در چنین موقعیتی چون می بیند چیزی برای از دست دادن ندارد به صوت طرف حمله برده و چنگ می اندازد. این رژیم هیچ ارزشی برای ایران و ایرانی قائل نبوده و نیست. ایران برایش یک غنیمت جنگی بوده است و بس. خصلت این رژیم با خصلت راهزنان هیچ تفاوتی ندارد. جنبش سبز و خیزش مردم پارسال جلوی جنگ را گرفت و افکار عمومی جهان را نسبت به مردم ایران تغییر داد. متاسفانه استفاده ای که آپوزیسیون خارج از کشور باید از این جنبش برای اتحاد ایرانیان می کرد را انجام نداد و ما را در موقعیت فعلی قرار داده است. برای جلوگیری از جنگ و تغییر رژیم باید آپوزیسیون خارج از کشور این جنبش را بجای تضعیف کردن تقویت کنند تا افکار عمومی جهان از جنگ پشتیبانی نکند و به دولت ها فشار وارد آورد تا رژیم را نامشروع اعلام کنند و با مردم ایران و در راستای خواسته های آنها وارد گفتگو شوند. آپوزیسیون باید روی حداقل و مهمترین خواسته های مردم توافق کنند و بقیه مباحث را به بعد از آزادی ایران و با مشارکت کل مردم ایران رفع و رجوع کنند. مهمترین خواسته های مردم ایران حفظ تمامیت ارضی ایران، سرنگونی این رژیم و قانون اساسی نوینی بر اساس منشور جهانی حقوق بشر است. این وظیفه سازمان ها و احزاب سیاسی ایرانی برای نجات ایران و ضمانت دمکراسی در کشور است. اگر فردا به ایران حمله شود من این آپوزیسیون را مقصر می دانم چون از رژیم هیچ توقعی ندارم و مردم هر کاری که از دستشان برآمده کرده اند تا با قیام خود فرصتی طلایی در اختیار آپوزیسیون قرار دهند ولی آپوزیسیون پر مدعا غیر از تضعیف جنبش سبز چکار کرده است؟

اگر به ایران حمله شود من آپوزیسیون خارج از کشور را مسئول می دانم.
۲٨۶۰۱ - تاریخ انتشار : ٨ تير ۱٣٨۹