عنوان : چگونه میتوان منشور جنبش را تدوین کرد؟
"منشور جنبش دموکراسی خواهی ایران" را چگونه میتوان تدوین کرد؟
جواب: از راه مدییا. به ویژه انترنت.

چه کسانی اقدام کنند؟
از هر جریان دموکراسی خواه ، یا هر جریانی که میخواهد در این راه یاور مردم باشد، دو یا سه شخصیت شناخته شده ایرانی به نمایندگی انتخاب شده و از راه انترنت دور هم جمع شوند.

قبلاً اسامی حقیقی این شخصیتها باید منتشر شود.
آنان باید منشور نیروی خود را در جمع مطرح کنند. بعد از تدوین منشور مشترک، جهت تکمیل و اصلاح آن،در سراسر جهان از ایرانیان نظرخواهی نمایند، ماده به ماده. و نتیجه حاصل را به عنوان "منشور پیشنهادی جنبش "منتشر نمایند.

در فرم نظر خواهی میتوان این موارد را مد نظر قرار داد: اصلاح.پیشنهاد. حذف. شکلهای سه گانه رأی.
بدین ترتیب میتوان یک سند پیشنهادی معتبر و قابل اتکاء برای حرکتها بعدی در دست داشت.
۲۹۵۰۶ - تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱٣٨۹       

عنوان : یک گام به پیش!
نیاز مبرم هست که اپوزیسیون ِ"دموکراسی خواه و ضد استبداد" منشور تکمیلی" خود را برای کامل کردن منشور آقای موسوی هرچه زودتر ارائه دهد.

۱- این کار یک حرکت عملی ست برای اتحاد آگاهانه با حفظ صف مستقل ، جهت همبستگی هرچه بیشتر همه نیروها. در داخل و خارج.

۲- حرکتی ست برای سراسری کردن هرچه بیشتر مبارزه جاری.

۳- طرح خواسته هایی ست که مردم روشن تر و بهتر ببینند " برای کسب چه چیزهایی میتوانند حرکت کنند".

نباید نشست و منتظر حوادث شد و اتلاف وقت کرد. برای چه منتظرید؟ - که آب از سر بگذرد؟ این قدرت هست که جنبش یک یا دو منشور تکمیلی بیرون دهد.

منشوری در اصلاح و تکمیل منشور پیشنهادی.

اینکار وظیفه عاجل و جمعی همه نیروهاست. درست اینست که بدون استثنا همه در تدوین آن شرکت کنند. عدم شرکت یعنی شکست.
۲۹۵۰۰ - تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱٣٨۹       

عنوان : در باره عقاید، افکار و سیاست های آقای میرحسین موسوی و دیگر همفکران اش با تعمق بیشتری باید نگاه کرد
جناب جان شیفته
شما گذرا به کاستی ها و سستی های آقای میرحسین موسوی اشاراتی کرده اید ولی به نظر من با توجه به موارد زیر و مواضع ایشان لازم است که هشیارانه تر و واقع بینانه تر در باره نظرات ایشان اظهار نظر کرد:

۱- موضع ایشان در باره آیت اله خمینی و نقش این آیت اله در سازمان دهی مسلمانان افراطی در شکستن قلم ها، بریدن زبانها و بر افراشتن دار ها برای به دار آویختن سر اندیشمندان و آزادیخواهان و مخالفین حکومت دینی

۲- دفاع ایشان از نظام ( نظام جمهوری اسلامی )، نظامی که تمامی حقوق مردم را پایمال کرده و قوانین بدوی را به زور به مردم تحمیل کرده است.

۳- دفاع از اجرای بی کم و کاست قانون اساسی بدون نقد آن و یا بیان مخالفت با برخی از اصول قانون اساسی ( بطور کلی گفتن که قانون اساسی وحی منزل نیست، بیماری علاج ناپذیر این نظام را درمان نمی کند). تا امروز من در جائی نخوانده ام که ایشان گفته باشد که باید این اصل و یا آن اصل باید اصلاح شود.

۴- عدم صراحت در باره حقوق بشر و چگونگی آشتی دادن این حقوق با احکام الهی و آسمانی

۵- عدم دفاع از تشکیل سازمان ها، احزاب و نهاد های سیاسی، صنفی و مدنی برای پیشبرد مبارزه و طرح سازمان یافته خواستها. چرا با صراحت از مردم نمی خواهد که سازمان های سیاسی و صنفی و نهاد های مدنی - دمکراتیک خود را بر اساس قانون اساسی مورد تا یید ایشان تشکیل دهند؟!!!

۶- عدم صراحت در بیان کشتار سال های اول استقرار حکومت اسلامی به رهبری خمینی و کشتارهای آن سالها بویژه دهه شصت و قتل های زنجیره ای و نقش اصلاح طلبان در این سال های سیاه.

۷- عدم صراحت در باره حاکمیت آینده ( البته بعید است که ایشان خواستار حکومت دیگری از حاکمیت کنونی با اصلاحاتی باشد ) به معنی حکومت غیر دینی ( البته ایشان طرفدار حکومت اسلامی رحمانی و حکومت عدل علی هستند )

۸- ایشان شکنجه ، کشتار و پایمال کردن حقوق مردم را اساسا" کار یک سری آدم های حود سر می داند نه حکومت اسلامی کنونی و به همین جهت خواستار دستگیری این آدم ها خود سر توسط حاکمان حکومت اسلامی است که ایشان و هم ردیف های ایشان را هم از حکومت فعلا" به بیرون پرتاب کرده اند.

و ....

با توجه به نکات فوق همگان بایستی با تعمق بیشتر و درک روشن ازمواضع ایشان دچار خوش خیالی نشوند و جنبش دمکراتیک مردم ایران را با راهبری ایشان به شکست نکشانند.

دکتر پ. پیمان
۲۹۴۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣٨۹       

عنوان : پاشنه آشیل جنبش
چهار گسست موجود:

۱- دولت و/ مردم
۲- دولت و/ اصلاح طلبان
۳- اصول گرایان و / اصول گرایان
۴- حکومت و/ جهان

دو پیشآمد احتمالی ممکن است:
الف- ضربه نظامی کوتاه مدت از بیرون و حرکت سراسری عمومی.
ب- عدم ضربه نظامی. فقط حرکت سراسری عمومی.

حالت الف- عمل خارجی، عکس العمل داخلی نظامی دریافت خواهد کرد. حرکت مردم عمومی خواهد شد. اگر استبداد به دست مردم برطرف نشده باشد خواهد کوشید ضربه دومی به عامل خارجی وارد کند اما او این شانس را نخواهد داشت، و ضربه دومی از بیرون در یافت خواهد کرد. رژیم بین دو سنگ آسیاب شانس زنده ماندن نخواهد دا شت .مضمحل .

حالت ب- حکومت سه راه دارد: ۱- اعمال خشونت بیشتر. ۲- سازش. ۳- شازش همراه با اعمال خشونت کمتر.
در هر سه مورد حکومت تغییر خواهد کرد.

سئوال است : بعد از اضمحلال یا تغییر چه پیش خواهد آمد؟ جواب:تشکیل حکومت موقت.
چه نیرو هایی حکومت را تشکیل خواهند داد؟ پاسخ:نیرو های موجود در صحنه:
ا- دموکرات-مذهبی ۲- سوسیال-دموکرات ۳- ملی-دموکرات ۴- کمونیست. ۵- مشروطه گرا . ۶- عامل خارجی ( مستقیم یا غیر مستقیم).
این نیرو ها ممکن است نامهای گوناگونی داشته باشند ولی حصوصیاتشان آن خواهد بود که ذکر شد. تمام نام گذاریها نسبت به ماهیت فنومنها صورت گرفته است. 

اینجا پرسشی پیش میاید: برای تشکیل یک دولت مستقل ِفدرال-دموکرات و سوسیالیست (عدالت اجتماعی طلب) ، چه کار باید کرد؟ جواب: اتحاد عمل با حفظ استقلال. در سه مرحله: پیش از تغییر، حین تغییر، بعد از تغییر.
با حرکتِ «اتحاد با حفظ استقلال» این مشکلات، مسالمت آمیز حل میشوند: حقوق برابر ملیتها، خطر جنگ داخلی و پاره باره شدن خاک، دخالت عامل خارجی، استقرار دموکراسی و حاکمیت مردم .

با توجه به وضعیت کنونی نیروها چه چیزی پاشنه «آشیل» نیروهای ضد دیکتاتوری و دموکراسی خواه است؟ عدم «اتحاد با حفظ استقلال». حلقه گمشده معادلات و فعل النفعالات حال و آینده است. هرنیرویی که در جهت چنین اتحادی و در چنین مسیری حرکت و کوشش کند میتواند به درستی سیاستهای خود اطمینان داشته باشد و گرنه دجار شکستهای مداوم خواهد شد.
۲۹۴۵٨ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣٨۹