ایران و ترکیه، رفاقت و یا رقابت
-
محمدحسین یحیایی
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : مهران دربندی
عنوان : ترکیه به دنبال منافع سیاسی خود است
با تشکر از دکتر یحیایی برای مقاله جالب، خاطر نشان می کنم که ترکیه در درجه اول سعی دارد که منافع اقتصادی خود را در رابطه با ایران گسترش دهد. اولویت اقتصاد در سیاست های بین المللی ترکیه بالاترین توجه را به خود جلب می کند چون پایه های عضویتی آک پارتی و یا حزب عدالت و پیشرفت سرمایه دارن کوچک و متوسط هستند. این حزب بر خلاف احزاب سنتی ترکیه به ارتشیان و دیوانسالاران بستگی ندارد و در نتیجه دستی نزدیک به نبض اقتصادی دارد.
بر خلاف ایرانیها که در اثر انقلاب ، جنگ و بلبشوهای پیامدی هیچ برنامه و دیدگاه ملی و فرا حزبی ندارند، ترکها چندین هدف فرا حزبی دارند که اکثریت ملت بدون توجه به گرایشهای سیاسی با آن موافقند. نمونه ای این برنامه ها و یا سیاستها برنامه سیاسی نزدیکی و در نهایت پیوستن به اتحادیه اروپا است. نمونه دیگر برنامه اقتصادی برای واسطه گری انرژی است. در این طرح نزدیکی با همسایه گان و حل تمامی مسائل سیاسی گامی است در جهت خرید و فروش نفت و گاز و حتی برق.
این در حالی است که زمامداران اسلامی ایران هنوز دنیا را از پس عینک ایدئولوژی می بینند. در مورد آن جناحی که تمام فعالیت های ترکیه را از جهت ورود به اروپا تفسیر می کنند باید گفت که ذهنیت ارتجاعی اینها قادر به دیدن منافع مشترک بین دولتها نیست و نفع یک طرف را ضرر طرف دیگر حساب می کنند. مخالفت آنها با "امپریالیسم" هم از همین گونه است.
٣۰۰۴۲ - تاریخ انتشار : ۲۰ مرداد ۱٣٨۹
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۱)
نظر شما
اصل مطلب
|