عنوان : جایگاه ما در میان کار و سرمایه
با اینکه می بایست تاکید شود که ما در کدام طرف ایستاده ایم ولی مطلق دیدن آن هم کار نادرستی است. نوشتن کلیشه ای و شعار گونه شاید کسانی را راضی و دلخوش دارد ولی نگارندگان آن باید به این سئوال هم پاسخ گویند که آیا جهت حرکت اوردوی کار همیشه به سمت ترقی و پیشرفت عمومی است؟
چپ نمی تواند بدون در نظر داشتن سمت حرکت، تنها به دلیل همراهی با اوردوی کار با آن همراهی کند. در مسئله جهانی شدن هم به همین شیوه نمی توان به بهانه دفاع از جهانی دیگر با مخالفان ارتجاعی جهانی شدن و فاشیستها همراه بود. جهانی شدن یک روند ناگزیر است و نه مقابله با آن بلکه دادن سمت و سوی عدالت محور و انسانی هدف چپ دموکرات است.
٣۷۰۲٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : پاسخ به انور
اینکه کدام سوسیالیزم آبکی است و کدام آهنی است به نظر من آن که انور می گوید حتمن آهنی است. ولی سالهاست که چپ به عنوان یک نیروی اجتماعی در جهان و ایران با استفاده از تجارب جهانی به سوسیالیزمی رسیده است که قبل از هر چیز انسانی است. گیج خوردن در لابلای متون گذشته و تلاش برای منطبق کردن جامعه با آن چیزی جز پل پوت نزاییده است.
٣۷۰۲۷ - تاریخ انتشار : ۲٨ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : موضع اکثریت
خوب حالا نکات زیبایی را که شمرده اید چگونه میخواهید به اجرا در آورید؟؟؟؟؟
٣۶۹۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱٣۹۰       

عنوان : انقلاب پرولتری و سازمان اکثریت یاغی
باعث تعجب است که یک سازمان مدعی "سوسیالیسم" هنوز صحبت از "دمکراسی" می کند ولی نمی گوید که دمکراسی برای کی و چه طبقاتی؟ آیا دمکراسی طبقات سرمایه دار جواب خواستها و اعتراضات کارگران را بغیر از با باتوم و سرکوب می دهد؟
اکنون دیگر سالها است که اعضا و رهبران این سازمان مدعی "سوسیالیسم" در خارج از ایران زندگی می کنند که به موهبت دمکراسی بورژوازی می توانند ادبیات سوسیالیستی و مارکسیستی را مطالعه کنند و بحث های یکصد سال پیش سوسیال لیبرالها و سوسیال دمکرات های مانند رهبر انترناسیونال دوم یعنی کارل کائوتسکی را تکرار نکنند!

سوال از این دوستداران سوسیالیسم آبکی این است که آیا اثر برجسته لنین یعنی "انقلاب پرولتری و کائوتسکی مرتد" را مطالعه کرده اند که این موضاعات کهنه بحث را دوباره مطرح می کنند؟ آیا انتقادی به آن اثر برجسته دارند و یا حقیقتا از ناآگاهی همان یاوه های کائوتسکی را بعد از یک صد سال تکرار می کنند؟
دمکراسی برای کدام طبقه؟ آیا دمکراسی بورژواها منافع طبقات زحمکتش و کارگر را نمایندگی نیز می کند؟ آیا هر روز شاهد سرکوب اعتراضات کارگران در اقصا نقاط جهان توسط این دمکراسی های بورژوا نمی باشند که به این شکل مفتضحانه این اراجیف تاریخی را تکرار می کنند؟ آیا واقعا انتظار دارند که همه را فراموشی تاریخی
گرفته است که نظرات لیبرالیسم را به جای سوسیالیسم می خواهند جا بزنند؟

آیا بهتر نیست به جای این شارلاتانیسم سیاسی به نام سوسیالیسم کمی وقت گذاشته و آثار سوسیالیسم واقعا موجود کارل مارکس و ولادیمیر ایلیچ لنین و تروتسکی و بقیه سوسیالیست ها را مطالعه کنند و سپس ادعای سوسیالیست بودن را بکنند؟

این راه که این سازمان می رود به سوسیالیسم ختم نمی شود و این همان راه لیبرالیسم می باشد که پیش از آنها دیگر مدعیان دوروغین سوسیالیسم بارها طی کرده اند! سوسیالیسم مرحله گذار به کمونیسم می باشد که بدون دیکتاتوری پرولتاریا یعنی همان دمکراسی زحمتکشان کارمزدی میسر نمی شود!
٣۶۹٣٨ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣۹۰