سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

در تکاپوی همایشی ممکن - سیروس ملکوتی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : ایرانی

عنوان : میراث
بهزاد کریمی می گوید که:
"اما ما اکثریتی ها اگر نام فدایی خلق را داریم تنها به این دلیل است که نمی خواهیم از تاریخ مان جدا شویم و درست به همین دلیل هم، خود را پاسخگوی همه خوب و بد تاریخ ایی می دانیم که بدان تعلق داریم و آن را متعلق به خود می شناسیم. .. بازما با افتخار اعلام خواهیم داشت که فدایی تبارهستیم و پاسخگوی همه گذشته خویش! فدایی خلق، بخشی از ثروت تاریخ ایران و حقیقتی از تاریخ آنست و جریانی است دوام دار از پروژه مدرنیزاسیون، دمکراسی و عدالت اجتماعی در ایران با فراز و فرود هایش، با خدمات و خطاهایش."

در اینکه او و دوستانشان نمی خواهند از تاریخ چریک های فدایی خلق جدا شوند شکی نیست اما علت آن استفاده از نام و از خودگذشتگی عده ای انقلابی آرمانخواه که خود را کمونیست می دانستند می باشد که با حداقل محک نیز بهزاد کریمی و بقیه اکثریتی ها مطمنا هیچ مورد مشترکی با آنها سالها است که ندارند.

مطمنا این نوع رفتار را همان فدایی های جان باخته در آن زمان اپورتونیسم می نامیدند و این میراث خواری را توهینی به آرمانهای خود می دانستند که آنها جان و هستی خود را فدایی آن کردند.

مهم نیست که آیا راه آنها درست بود یا نه اما اکثریتی ها خود نیز می دانند که تشابهات فکری آنها سالها است که همخوانی بیشتری با جبهه ملی و بقیه لیبرال های رنگارنگ دارد تا با احمدزاده و پویان و یا حمید اشرف ها.

واقعا باور کردنی نیست که شخصی مانند بهزاد کریمی به این شکل به شعور ایرانیان و جان گذشتگی و آرمانهای فدایی های جان باخته دهن کجی می کند و خود و دوستانش را که هیج وجه مشترکی با آن فدایی های جان باخته ندارند را "فدایی تبار" می داند!
اگر ثمره سالها فعالیت سیاسی او و دوستانش به این رسیده است که باید متاسف برای او بود که خود را هنوز وارث آن انقلابیون آرمانگرا می داند!
٣٨۱۰٨ - تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱٣۹۰       

    از : سیروس ملکوتی

عنوان : توضیح
اقای ارش سلیم سپاسگزار از بیان اندیشه تان. در این گفتگوها سعی میشود با همه اندیشه های مدعی مدیریت سیاسی صحبت شود، و تنها منوط به نبروی چپ نمیگردد. بخشی از نظریات شما را من نیز در طرح پرسشم بیان داشتم و بسیاری از مطالبات را منوط به بستری دمکراتیک دانستم. در پایان دوره نخست این گفتگوها مجموع برخوردهای شما خوانندگان فرهیخته در اختیار نیروها و کنشگران سیاسی قرار خواهد گرفت تا بدان پاسخ دهند. همچنین در کتابی که به همین منظور چاپ میشود نظریات شما عزیزان اگر حاوی طرحی یا سخنی ناگفته و در خور توجه باشد درج میگردد. این را بدانید که نظریات شما میتواند راهنمای ارزنده ای در این فراشد گفتگو باشد . با سپاس
٣٨۰۷۹ - تاریخ انتشار : ۱۲ خرداد ۱٣۹۰       

    از : آرش

عنوان : صورت بندی مساله برای تلفیق سه استراتژی عمده موجود برای رهبری دوران گذار
با سلام و تشکر از آقایان سیروس ملکوتی و بهزاد کریمی، به گمان من نکته جدیدی مطرح نشده است. جز این که تلاش شده مرزبندی آن چه منش قیام مسالمت آمیز «تغییر تحول خواهانه» خواده شده را با:

-«محافظه کاری فلج کننده» و
- قیام خشونت آمیز منجر به «جنگ داخلی و تجزیه کشور»،

روشن کند.

به گمان من این سه مشی یا استراتژی باید یکدیگر را به رسمیت بشناسند و به موازات کار کنند. حتی استراتژی «محافظه کاری فلج کننده» که ممکن است مجیزگویی علی خامنه ای هم بخشی از تاکتیک هایش باشد نباید به کل حذف کرد! فراموش نکنیم شرایط رژیم با دوران اصلاحات فرق کرده و بسیاری از رژیمیان به گندی که زده اند و کشور را در آستانه ورشکستی و فروپاشی قرار داده اند، واقف شده اند!

«هدف» کمابیش برای همه روشن و یکسان است. اختلافات در مشی یا استراتژی و رهبری دوران گذار است. با یک مقدمه کوتاه دوستان را رجوع می دهم به مقاله ای که استراتژی های دوران گذار را بازبینی کرده و صورت بندی جدیدی از مساله برای همراهی و نه تقابل سه استراتژی عمده موجود ارائه کرده است.

خب نخست باید هدف را شفاف شفاف بیان نمود و آن هایی را که به دمکراسی باور ندارند در همین گام اول سرند کرد.

هدف: برقراری دمکراسی پایدار در ایران (بر مبنای بیانیه جهانی حقوق بشر)
پروژه: دمکراتیزاسیون
و انتخابات آزاد و صندوق های رای بدیهی ترین و تنها ابزار داوری بین اختلافات - هم در مرحله گذار و هم در مرحله قرار!

حال گردهمایی چگونه میسر است؟

۱) پذیرش اختلافات
۲) پذیرش بیانیه جهانی حقوق بشر
۳) تلاش برای دستیابی به «هدف»: برقراری دمکراسی پایدار در ایران

آن چه گیر این سه دهه ما و درجا زدن های ماست عدم «پذیرش اختلافات» است. این اصل بدیهی پذیرش دیگران برای زندگی مسالمت آمیز در کنار یگدیگر برای ما ایرانی ها شده یک معمای غامض. یعنی هر فردی یا هر گروهی برای خودش این حق را قائل است که دیگری یا دیگرانی را «نفی» کند و موجودیت آن را به رسمیت نشناسد. غافل از این که تنها و تنها و تنها داور «کل» جامعه ایران و صندوق های رای است نه یک نفر یا یک گروه و یا چند گروه. هر گروه خود را قاضی می پندارد برای قضاوت درباره هر گروهی که با او اختلاف دارد. در حالی که در یک جامعه مدرن سیستمی به نام سیستم قضایی وجود دارد که بر مبنای قوانین دموکراتیک وضع شده توسط «کل» جامعه، عهده دار قضاوت است.

لازم به یادآوری است که حتی مساله فدرالیسم که گروه های چپ بدان حساس هستند در یک جامعه دمکراتیک قابل گفتگو و دست یافتنی ست. هر برنامه ای که بخواهد آن را در زودهنگام و قبل از برقراری دمکراسی مطرح کند آن را دست نایافتنی تر می کند و به ارتجاع دوران قبیله ای تقلیل می دهد. که روشنفکران دمکرات را در آن جایی نیست.

حال برای دوران گذار چگونه می توان کنار یکدیگر کار کرد، به فرمول بندی جدیدی از صورت مساله نیاز دارد که در نوشتار زیر تلاش شده به آن پرداخته شود. می توان آن را تکمیل کرد و یا فرمول بندی دیگری ارائه داد. به عبارت دیگر تجربه نشان داده که تاکنون نه اصلاح طلبی پاسخ داده و نه سرنگونی. باید مقداری چند وجهی تر به مساله نگاه کرد و از این دور باطل بحث های فرسایشی بی حاصل پیرامون این «دوتایی» جلوتر رفت. لطفا مطالعه کنید:

بازبینی استراتژی دوران گذار برمبنای تشکیلات رهبری آن - آرش سلیم

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۳۷۰۶۶
٣٨۰۶۰ - تاریخ انتشار : ۱۲ خرداد ۱٣۹۰       

    از : سیروس ملکوتی

عنوان : توضیح لازم
اقای علیخانی عزیز
گفتگوی پیش روی از مجموعه گفتگوهاییست تحت عنوان"در همایشی ممکن" با کنشگران، و احزاب و سازمانهای سیاسی، جهت دریافت یافته ها و داده های سیاسی تا بتوان بر بنیاد ان شناخت ،دلیل گسست ها و یا امکان همایش را بهتر درک نموده و بدیلی در برابر عدم گفتمان نیروها و کنشگران باشد. به مفهوم دیگر میز گردیست از بیان نوشتاری اندیشه های راهنما برای دریافت ما از چگونگی سازماندهی نیروی اندیشه و امکان پذیری مدیریت سیاسی . این مجموعه از گفتگو در اختیار سایت اخبار روز قرار میگیرد اما پروژه کاری این سایت محسوب نمیگردد. همچنین ربطی به یک سازمان سیاسی نیز نمی یابد. اگر در متن مقدماتی ان نظری بیافکنید متوجه منظور و هدف و همچنین استقلال ان از هر گونه سازمان و جریان سیاسی میشوید. این مجموعه فشرده از گفتگو شاید بیش از انکه جنبه اطلاعات عمومی و یا احیانا سرگرم کنند داشته باشد در جستجوی چرایی ها خود را قرار میدهد، لذا خود را محدود به اندازه متریک گفتاری نمی نماید. هر چند طرح پرسشها در بیان گفتگو وار من بسیار پیچیده و فشرده مطرح میشوند، اما با کمی دقت درمی یابیم که این در هم تنیدگی انچنان از یکدیگر جدا پذیر نیستند که گوناگونی مفهومی را ببار بیاورند. از توجه و راهنمایی شما بسیارسپاسگزارم
٣٨۰۴۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ خرداد ۱٣۹۰       

    از : علیخانی

عنوان : جند نکته
گرداننده گان محترم،
مشهود است سایت اخبار روز، همسو با تصمیمات کنگره دوازدهم سازمان فدائیان اکثریت در راستای تعمیق آشنائی و نزدیکی جریانات (فعلا ً سه جریان همسو) چپ گام بر میدارد. از آنجا که این جریانات ریشه و پایگاه در دل جامعه ی ایران دارند لذا ضرورت دارد که اینگونه گفتگو ها نظر به این بستر اجتماعی داشته باشد.
درهرحال، جا دارد از زحمات شما و همکاران تشکر نمایم و برای بهبود کار، نکاتی را متذکر شوم. پیروز باشید
۱- از درج مطالب یا گفتگوهای طولانی که خواندن آن از حوصله ی هر خواننده ای خارج است، در یک شماره از نشریه پرهیز نمائید.
۲- گفتگوها را همراه با نوشته، همچنین در قالب کلیپهای شنیداری نیز عرضه نمائید.
۳- برای درج نوشتاری گفتگوها، بهتر است پرسشها و پاسخها ویراست شوند.
۴- از درهم آمیزی چند سوآل در یک سوآل بپرهیزید تا فهم خود سوآل دچار اشکال نکند.
۵- در بیان سوآلات از ادبیاتی شکیل تر و شسته، روفته تر استفاده شود.
٣٨۰٣۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ خرداد ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (۵)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست