عنوان : لاله بماند
آقای الوندی من هم کاملا با شما موافقم. پیشنها عجولانه خانم عبادی مرا هم شگفت زده کرد. نام لاله هم تاریخی بر خود دارد و خاطراتی، نمی شود ان را حذف کرد.
هاله سحابی هم یکی از لاله هائی بود که داغش را بر دل ما گذاشتند. شاید روزی در همین پارک لاله مجسمه یادبودی برای هاله ساخته شود و یکی هم برای آن دانشجویان و دانش آموزانی که با خاطراتی که از این پارک در سینه داشتند، اعدام شدند.
٣٨٣۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۴ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : از کیسه خلیفه
من آنچه را قبلا گفتم تکرار میکنم: نام اماکن و محلات نشانه شاخص و راهنما ( Landmark ) یعنی وسیله ایست که ما موقعیت جغرافیایی و راه خود را پیدا میکنیم و این نشانه ها را نمیشود تغییر داد.
در بعضی نقاط که شرایط اجازه میدهد ، برای سهولت خیابان ها را به شماره اعداد و الفبا نامگذاری میکنند که هر فردی مثلا میداند که در چهار راه - ۱۲ج - است و تا - ۳۲ی - خیلی فاصله دارد. اینها راه و رسم زندگی و از خود گذشتگی ست که ما انقدر در باره آن شعر و ادبیات گفته ایم ؛ یعنی حتی نام بانی خیر را هم روی آن نمیگذارند.
اما اگر ما چنین گذشتی نداریم اقلا نام بانی خیر را به سبب تقدیر باید نگاه داریم. این حق آنهاست و از کیسه خلیفه نمیتوان بخشید. اگر ما انقدر گذشت نداریم که نام شاه - آنهم شاه عباس افتخار شیعه - را روی مسجد تحمل کنیم چطور میخواهیم روی مسائل مهمتر اختلاف عقیده ها را تحمل کنیم؟
اگر خانم عبادی و دیگران میخواهند نام هاله را در اذهان نگه دارند بهتر است آستینها را بالا زده و پارکی به نام هاله ایجاد کنند که تهران خیلی به آن احتیاج دارد. این پیشنهاد آنهم از حقوق دانی که شهرت جهانی دارد و وظیفه او رساندن حق به حق دار است بسیار عجیب است.
٣٨٣۵۶ - تاریخ انتشار : ۲۴ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : هاله هم یک لاله است ، لاله‌ای چون ندای یک ترانه...
منتظر بودم که کسی‌ در این باره مطلبی بنویسد و به این تصمیم شتابزده و بی‌ مسئولیت اعتراضی نماید ! خوشحال از آن که لاله را از پارک نچیدندند و به اسم خود در خانه دیگری نکاشتند! لاله یاد آور یک لحظه سکوت از تکرار خاطره هاست ، نام و یاد لاله‌ ها باید بمانند،در هر پارک،هر کوچه، هر خیابان و یا بیابان‌ها،ایران کشور لاله ها و لاله زار هاست ! هاله هم یک لاله است ، لاله‌ای چون "ندا"ی یک "ترانه"...
٣٨٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۴ خرداد ۱٣۹۰