عنوان : تر و خشک سوزانی
نویسنده ی ارجمند،
نظر شما در باره ی مرتضا محصص و افشین قطبی کاملن خشمگینانه و بری از انصاف است. درست است که دستگاه فوتبال ایران گندابی است اما زحمتکشان فوتبال را با مدیران دست نشانده ی آن یکی نگیرید. اگر دو نفر در فوتبال ایران تحصیلات آکادمیک در فوتبال داشته باشند، حتمن این دو جزو این شمار هستند.
شما از یک طرف جایگاه فوتبال ایران را پست می دانید و از طرفی این دو را حتا لایق این فوتبال زهوار در رفته ی کنونی نمی دانید. توجه داشته باشید که مربی تیم بزرگی مانند بارسلونا، یعنی گوآردی یولا، وقتی سر مربی این تیم شما به قولی یه الف بچه بود بدون هیچ سابقه ی سر مربی گری. هر دوی این دو کسانی که شما نامشان را آلوده کرده اید، سابقه ی قابل قبول و اعتمادی در این زمینه دارند. آیا شما هم به این دام افتاده اید که چون طرف ایرانی است پس چیزی حالیش نیست و دنبال اسم بزرگ و خارجی می گردید؟ فوتبال صنعت قانونمندی است. هر انسان باهوشی می تواند مربی خوبی بشود حتا اگر خودش هم هرگز فوتبالیست قابلی نبوده باشد (نمونه: مارینهو) اگر مدیریت بد باشد، حتا بهترین بازیکنان دنیا هم در کنار هم نخواهند توانست کاری پیش ببرند. پس هر چه داشته ایم، با آگاهی از این مهم که هرگز مدیریت علمی بر این فدراسیون حاکم نبوده، از پی زحمت ها و خون دل خوردن های زحمتکشان این ورزش است. حساب چند آدم فرصت طلب مانند قلعه نوعی، یا کوته فکر و کیش شخصیت داری مانند علی دائی را نباید به پای همه نوشت.
٣۹۷۲۰ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۰