یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

انتخابات، پایگاه اشرف، سازمان مجاهدین و گروه هوادار

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : ایران ایرانی

عنوان : بگو با که نشست و برخاست داری, تا بگویم کیستی
سخن ساده است, آب در هاون اطلاعات رژیم نکوبید و اشک تمساح برای اشرفیان نریزید. سابقه ی شما در بین مردم ایران و نیروهای سیاسی بسیار بسیار مکدر است. هنوز در اذهان تاریخ معاصر شعار ,, سپاه پاسداران را به سلاح سنگین مجهز کنید ,, باقی است. اشرف نه حصار دارد و نه زندان است. اشرفیان انسانهای آزاده ئی هستند که نیاز به قیم انهم از نوع ,, اکثریتی اش ,, ندارند. تلاش کنید تا سایه ی سیاه گذشته را سازمانی اتان برای مردم و نیروهای سیاسی هرچه شفافتر کنید. اطلاعاتی ها را از سازمانتان بیرون اندازید, چهره ی عاملا و آمران خیانت به جنبش آزادی خواه ایران را در درون این محفل افشاء کنید و دست به نقدی جدی به سیاست های برادر ،، فرخ نگهدار ,, بزنید. بگو با که نشست و برخاست داری, تا بگویم کیستی!!
۴۲۶۴۲ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣۹۰       

    از : حامد صابری

عنوان : هنوز یاد نگرفته ایم نقد کنیم
مقایسه دیدگاههای "نظر" و "نامی شاکری" بسیار جالب است ادبیاتی که بسیار آشناست و فقط ظاهر متفاوتی دارد . کسانی که حقیقت را و همه حقیقت را می دانند و دیگران فقط باید این حقیقتی را که آنها فهمیده اند بپذیرند . نگاه صفر و صدی به مسائل بسیار پیچیده انسانی . یکی طرفدار صددرصد مجاهدین و دیگری درست بر عکس مخالفت صددردصدی . متاسفانه فرهنگ استبدادی ما ریشه دارتر از آن است که به راحتی میدان را خالی کند . ادبیات این دوستان تفاوت زیادی با ادبیات مثلا حسین شریعتمداری ندارد . او هم همه حقیقت را پیدا کرده و بقیه فقط باید از او بپذیرند .
۴۲۶٣٨ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣۹۰       

    از : چلنگر

عنوان : نخبگان کشور
آقای شهاب سوال خوبی کرده اید اما به نظر من بعید است جوابی روشن از آقای خلیق دریافت کنید. اگر مشی سیاسی آقای خلیق را در نظر بگیریم می توان حدس های زد که عمدتا شاید منظور او جناح های از همین رژیم و شخصیت های مربوط به یک یا چندین جناحهای از همین رژیم می باشد مثل آخوند کروبی و نخست وزیر سابق رژیم میر حسین موسوی و شاید حتی خاتمی و رفسنجانی. در خارج از کشور نیز منظور او رفقای قدیمی او مانند نگهدار و کریمی شاید مد نظر او باشند. از این حرفهای دو پهلو او هیچ چیزی که کمکی به تغیرات مثبتی در کشور ایران و برای مردم ایران شود اتفاق نخواهد افتاد و این حرفها بیشتر برای نشان دادن حسن نیت او و همفکران او به دیگر سیاست بازانی می باشد که شاید در آینده در قدرت شراکت داشته باشند. شاید هم منظور او افرادی از رژیم سابق و ناسیونالیست های شوینستی مانند جبهه ملی باشد که برای حفظ یک وجب خاک کشور حاضرند مردم مناطقی مانند کردستان و بلوچستان را به خاک و خون بکشند که خدشه ای به خاک کشور آنها وارد نشود!
۴۲۵۵۲ - تاریخ انتشار : ۱٨ دی ۱٣۹۰       

    از : Hadi Shahab

عنوان : لطف میکنید اگر کوتاه بگویید نخبگان کشور چه کسانی هستند؟
آقای بهروز خلیق،
خیلی سعی کردم بفهمم منظور شما از نخبگان کشور چه کسانی هستند. حدس زدن را امری درست نمیدانم؟
لطف میکنید اگر کوتاه بگویید نخبگان کشور چه کسانی هستند؟

سرنگون باد جمهوری اسلامی

هادی شهاب
۴۲۵۲۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ دی ۱٣۹۰       

    از : نظر

عنوان : یک سوزن به خود بزنید و بعد یک جوالدوز به دیگران
آقای خلیق شاید نداند ولی یک موی مجاهدین به تمام محفل اکثریتی او می ارزد. حداقل در دوران قتل عام رژیم سازمان مجاهدین از رژیم آدمکشان مانند اکثریتی ها حمایت نکرد و خود را در خط خمینی جانی نمی دانست. گروه به اصطلاح هوادار اکثریت که لج آقای خلیق را درآورده است نیز به مراتب احترام بیشتری دارد تا افرادی از دوستان سازمانی آقای خلیق که به ملای جنایتکاری به نام خامنه ای نامه پندآموز می فرستند. آقای خلیق یک لطفی به حال خود کنید و این محفل بی خاصیت خودتان را منحل کنید و بیشتر از این خودتان را کوچک نکنید. این البته نظر من نیست و خیلی ها با من موافقند ولی بعید می دانم که جسارت آن را داشته باشید که این عمل آبرومندانه را انجام دهید. مطمنا مجاهدین با سری به مراتب افراشته تر از سازمانی که از رژیم دفاع می کرد در فردای آزادی ایران خواهد ایستاد!
۴۲۵۰۷ - تاریخ انتشار : ۱۶ دی ۱٣۹۰       

    از : نامی شاکری

عنوان : چه ملاحظه ای در کار است ؟
جسارت است ، بهروز خلیق عزیز، من نمی دانم "جریان مجاهدین" ، امروزه در فرایند تکوین دمکراسی در ایران چه نقشی دارند که شما اینطور با ملاحظه و مشفقانه در موردشان حرف می زنید. می گویید:"به سود مجاهدین، دمکراسی و جامعه سیاسی کشور است که سازمان مجاهدین خلق ایران از این فرصت پیش آمده بهره گیرد..." برای من مهم است که بدانم با "موارد"ی که در سطور بالاتر برای "مجاهدین" بر شمرده اید، اصولا با چه دلایلی هنوز این ها را در قلمرو دمکراسی و جامعه سیاسی کشور مورد بررسی قرار می دهید؟ تعارف که نداریم .با "ترک" آنچه که در سطور بالاتر از "مجاهدین" خواسته اید از آنها چه باقی می ماند؟ اگر می شود از جریان "مجاهدین" ،ترک آن افعال . صفات و رویکردها را انتظار داشت و به آن امیدوار بود ، چرا چنین انتظاری را از جریان حاکم در ایران نمی توان داشت ؟ ("سابقه " ی خون و شهادت اگر تعیین کننده است که ، بسیاری از این آقایان دست بالا را دارند و همه ی ما یک "وطن" برای آن هشت سال جنگ تحمیلی به این ها بدهکاریم!) ، من کاری به آن سوابق تروریستی ،ماچ و بوسه ها با صدام ، عملیات فروغ جاویدان و غیره ندارم . همین رفتار"مجاهدین" با برادران و خواهران بیمارشان در اردوگاه اشرف ،بزرگترین برهان فروغلتیدن آن ها به مرتبه ی یک فرقه ی جاهل است . بر جاهل چه حرجی و از آنها چه انتظاری؟ این هم رفتارشان با روشنفکران ، نخبگان و فعالان سیاسی دگر اندیش؟ چه ملاحظه ای در کار است آقای خلیق عزیز؟ چرا مسکوتشان نمی گذارید؟ یا چرا به عنوان یک فرقه ی بیمار و جانی و توتالیتر افشایشان نمی کنید؟
۴۲۵۰۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ دی ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (۶)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست