عنوان : آقای احمد فرهادی , پوزش میخواهم
سلام آقای فرهادی ، ابدا ، کامنت من نسبت به مقاله آخری و قدیمی شما نوشته نشده ست. بلکه به موضع جهانی که چشمش را بست . بعضی نیروهای ایدئولوژیک هم اعم از راست و چپ پیام مردم را در ۲۲ خرداد ۸۸ نگرفتند از جمله می گفتند اعتراض شمال شهری ها ست و کارگران نیستند.. * در این مورد نویسنده ی محترم آقای احمد فرهادی ، حتما متوجه ی پیام من گردیده ست. تمام کسانی که قبال رویداهای ۲۲ خرداد ۸۸ در داخل و یا خارج با هر تحلیلی حقانیت مردم را زیر سئوال بردند و از احمدی نژاد حمایت کردند یا نسبت به عملکرد جنایت کارانه ی حکومت و او سکوت نمودند، دانسته و یا نادانسته راه را برای اجرای تاکتیک های اهریمنی امپریالیست ها هموار نمودند. *
اگر شما از کامنت من چنین برداشت فکر کردید، که من به مواضع شما انتقاد کردم پوزش میخواهم . من اطمینان داشتم که منظور خود را رسانده ام و شما را از بقیه جدا کرده بودم.
۴٣۰٨۵ - تاریخ انتشار : ۵ بهمن ۱٣۹۰       

عنوان : هموطن گرامی آقای احمد اصلاحی!
با سپاس از توجه شما به نوشته و اظهارنظرتان در مورد آن، به آگاهی شما می رسانم که از همان فردای کودتای انتخاباتی ۲۲ خرداد کوشیده ام سهم خودم را در جنبش سبز، در حد توان خودم، ادا کنم و نخستین نوشته ام در این مورد با نام « واقعا راست میگویید آقای خامنه ای؟ » ۲۶ خرداد ۱۳۸۸، یعنی ۴ روز پس از کودتا، در اخبارروز و عصرنو انتشار یافت. برای مطالعه ی آن میتوانید به آدرس http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۲۱۵۶۸ مراجعه کنید. در تاریخ ۷ تیر ۱۳۸۸ « خیره سری تا کی؟ »، در تاریخ ۹ تیر ۱۳۸۸ « خجالت دارد آقای احمدی نژاد! » و در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۸۸ « تشتت در میان کودتاگران! » نیز در اخبارروز و عصرنو انتشار یافتند. پس از آن نیز بیش از ده نوشته با همان جهت سیاسی نوشته ام و در عین حال کوشیده ام آن ها را بر پایه ی رخدادها دقیقتر بنویسم. در صورت حوصله می توانید این نوشته ها را در آرشیو اخبارروز و عصرنو مطالعه فرمایید و اگر ملاحظه کردید اندکی « حقانیت مردم را زیر سئوال» برده ام لطفا به من تذکر دهید.
۴٣۰۲۲ - تاریخ انتشار : ٣ بهمن ۱٣۹۰       

عنوان : چرا جهان در ۲۲ خرداد ۸۸ از مردم ایران حمایت نکرد؟
چند روز پیش رسانه های سوئد با آب و تاب اعلام کردند که بخاطر تحریم های اقتصادی علیه ایران، سوئد, خرید نفت از ایران را قطع می کند.
بیدرنگ, یاد وقایع بعداز ۲۲ خرداد ۸۸ افتادم که دولت کنونی و محافظه کار سوئد، با وقاحت کامل سفیر سوئد در تهران را برای شرکت در مراسم تحلیف احمدی نژاد فرستاد .این امر موجب اعتراض ایرانیان ساکن سوئد گردید.
آیا در آن روزهای سرنوشت ساز مردم ایران, دولت های جهان به مردم ایران «دهن کجی » کردند ؟
نه ! من اینطور فکر نمی کنم . مردم از دیوانگی های احمدی نژاد نگران بودند و میخواستند از انتخاب مجدد او جلوگیری کنند و امروز آن موضع درخشان مردم ایران اظهر من الشمس ست.

بنظر من دولت های غارتگر جهان دقیقا احمدی نژاد را لازم داشتند پس برای اجرای استراتژی دراز مدت خود. با وقاحت کامل ، مردم ما را به احمدی نژاد «فروختند» و چشم خود را بر فجایع خونین سال ۸۸ بستند. تا امروز از خامنه ای و احمدی نژاد برای تحمیل جنگ بر کشور ما استفاده کنند.
اما ، تمام نیروهای مردد سیاسی که نسبت به مبارزات مردم در خرداد ۸۸ تردید نشان دادند، لااقل امروز که معما حل شده ، یک پوزش تاریخی به مردم بدهکارند.
شرط صداقت انقلابی و بشر دوستی حکم می کند که تمام کسانی که در برابر خیزش مردم ایدئولوژی را بر منافع مردم و کشور تقدم دادند در این زمینه انتقاد از خود نمایند.
در این مورد نویسنده ی محترم آقای احمد فرهادی ، حتما متوجه ی پیام من گردیده ست. تمام کسانی که قبال رویداهای ۲۲ خرداد ۸۸ در داخل و یا خارج با هر تحلیلی حقانیت مردم را زیر سئوال بردند و از احمدی نژاد حمایت کردند یا نسبت به عملکرد جنایت کارانه ی حکومت و او سکوت نمودند، دانسته و یا نادانسته راه را برای اجرای تاکتیک های اهریمنی امپریالیست ها هموار نمودند.
۴٣۰۱۰ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣۹۰       

عنوان : مشکل فقط گرایش به پلمیک نیست
به نکات درستی در این نوشته اشاره شده. جدا از گرایش به پلمیک که در بسیاری وجود دارد مشکل دیگر موضوع منافع (در تعریف گسترده آن) و آمادگی بعصی برای خوردن نان به نرخ روز است.
هدفم ایراد اتهام نیست اما آیا نطرات جناب نگهدار در عدم نقد ایشان به گذشته سیاسی خود و دفاع از "نطام مقدس" به منافع خاصی گره نخورده؟ آیا نطرات جناب میلانی و همکاری ایشان با (Hoover Institution) بی ارتباط هستند؟

شاید نظرات جدید جناب علمداری که خود نیز در گذشته از "دوستان چپ" بوده اند بی ارتباط با اولویت های سیاسی امروز و فردای ایشان نباشد.
۴۲۹٣۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ دی ۱٣۹۰