یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

آن ها که زنده اند! - کاوه بنایی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : خسرو بنایی

عنوان : برای ماه بهمن
۱

بهمن

حادثه ای در نوجوانی چشم ام نیست

یا

بلور خرد شده رویاها



برفی ست

که بر زادگاه شکوفه ها

آب می شود

۲
بر می گردم به زمستانی از حافظه دیر سال

در شمالی ترین عاطفه جوانی

با مشامی

د رارتفاع شکوفه ها ی نیامده

سرمست از بخاری که از لوده گی مرگ

سبک تر بود .

لبانی که با ترک ها ی احتضار

چین دلدادگی را پنهان نمی کرد



چه کوتاه بود

قامت بلند آهی

که از سقف روزها عبور میکرد



هر بار هم زبان برف می شوم

کلمه خونابه

لخته لخته

در نگاه بهمن

قندیل می شود.



بهمن ۹۰
۴٣۵۱۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱٣۹۰       

    از : کاوه بنائی

عنوان : دوست گرامی کاوه آهنگر
دوست گرامی, با پدیدآورندگان جنبش فکری فدائی نمی توان و نباید معامله کرد.آنان را نباید به موزه سپرد و هز ساله یک روز به یادشان سالنی را برای یاد بودشان ترتیب داد.پای بندی به آرمان آنان که همانا آزادی, دمکراسی,عدالت احتماعی و سوسیالیسم بود با توجه به تغییرات ویژه ای که درگیر آن هستیم سر لوحه پیش برندگانی باشد که از نام و تاریخ سازمان تغذیه می کنند.به ما خرده می گرفتند که نه از تاریخ جیزی می دانیم نه از اصولی که راهمان را برگزیده بودیم که همانادفاع از سوسیالیسم بود. حالکه جای شکرش بافی است آنقدر توانا شده ایم! که بعضی از دوستان با شیوه ای کاملا لنینیستی علیه لنینیسم مفاله می نویسند و هر جا کم می آورند یک دو ناسز هم نثار لنین می کنند!! و خود را فدائی هم می خوانند. این یک بام و دو هوا را باید روشن کرد.
۴٣۵۰۶ - تاریخ انتشار : ۲۱ بهمن ۱٣۹۰       

    از : کاوه اهنگر

عنوان : درود بر انانی که درمقابل ظلم سکوت نکردند
کاوه عزیز من با تجربه نیم قرن کارگری و چهل سال مبارزه برای حقوق همتبارانم به یقین میگویم حرکت ها و جانفشانی های فرزندان مبارز ملت ایران که نام چپ و با شیوه مسلحانه که موجب شد تا توده مردم را به تفکر وادارد وسپس برانگیختن نیروی جوان و سمت گیری انان به گروه ها و سازمان های سیاسی یکی از مهمترین عواملی بود که بلوک غرب را وحشت انداخت تا با یک تصمیم گیری دقیق اپتدا امثال خمینی را در خمره بخواباند و درلحظه اجرا انرا بیرون اورد و درماه قرار دهد و ازاپتدای پیروزی قیام به وضوع دیدیم که نوک تیز حمله اخوندها و مخصوصا انانی که به نوعی مدتی را هم درزندانهای شاه گذرانده بودند و با نیروهای مترقی و ضد ارتجاع اشنا بودند اغاز شد و ادامه فاجعه را که دیگر توضیحی لازم نیست و همین روند و گسترش ملاتاریسم و طالبانیسم و سپس تربیت اوسامه بن لادن و بوجود اوردند القائده و ان جریانات اتفاقیه اما امروز ما دریافته ایم هرحرکتی که بخواهد در اینده برای رهایی ملت ایران از چنگال ضحاک زمان صورت بگیرد باید ازمیان مردم و همراه انان باشد و ان شیوه قهریه و انفرادی و غیر قابل هضم برای تمامی اقشار ملت در مقابل حکومتی که سرمایه ملی ما را برای بقا خود تبدیل به اسلحه و اسلحه بدست صرف نموده است درتصور هم نمیگنجد فقط میتوانیم بگوییم ان حرکت مختص به زمان خود بود و یاد همه جانباختگان گرامی باد. با احترام کاوه اهنگر فعال کارگری در تبعید.
۴٣۴۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست