عنوان : به امید شکسته شدن تمامی تابوها!
سرانجام آقای بیات زاده «لطف» فرمودند و به دعوای خود بر ضد فرمایشات وزین دکتر مجتهدزاده ادامه دادند. چیزی که در صحبتهای بیات زاده مشهود است زیاده گویی ایشان است. آقای بیات زاده در دو بخش چیزی در حدود بیست صفحه بر ضد اظهارات آقای دکتر مجتهدزاده مطلب نوشته اند. به باور من تمام حرفهای آقای بیات زاده در این بیست صفحه را میشد در یک پرگراف خلاصه کرد.
آقای بیات زاده، بجای پرداختن به مسائل اساسی، بطور گزینشی بر موارد بسیار کم اهمیتی چون غش کردنهای مصدق تکیه میکنند تا شاید بتوانند از این طریق بحث را از مسیر اصلی خود منحرف سازند. خدمت آقای بیات زاده عرض میکنم که غش و ضعفهای مصلحتی مصدق شهرهء خاص و عام است. همه میدانند که او برای تاثیر گذاری بر جو حاکم خود را به غش میزد تا با جار و جنجال بتواند مانع از مطرح شدن حرفهای طرف مقابل شود. به آقای بیات زاده توصیه میکنم که به جلسات مجلس در دوران نخست وزیری شادروان رزم آرا رجوع کنند و ببینند که ملا و مقتدایشان چگونه برای بر هم زدن جلسه و ممانعت از پاسخگوییهای شادروان رزم آرا خود را با جار و جنجال به غش و ضعف میزد، آنهم بعد از سخنرانیهای بی ادبانه و تهدید آمیز که آشکارا روانشاد رزم آرا را تهدید به قتل کرد (نا گفته نماند که بعد از کشته شدن شادروان رزم آرا، محمد مصدق و جبههء ملی او قاتل دیوانهء او را مورد تایید و تکریم قرار دادند). عین همین نقش آفرینیهای غش و ضعف را میتوان در دوران مجلس ۱۴ و همچنین در جریان محاکمهء مصدق دید. اصولاْ مصدق کسی بود که علاقهء زیادی به جار و جنجال و مظلوم نمایی داشت. او برای مظلوم نمایی همیشه خود را به بیماری میزد تا جاییکه حتی ملاقاتهای رسمی او باید در حضور رختخواب او و در حالیکه آقای نخست وزیر زیر لحاف است انجام شود. این یکی از مسخره ترین روشهای ملاقات رسمی است که ضمن توهین به حضار، موجب آبروریزی مملکت بود.
آقای بیات زاده در یک دروغ آشکار حکومت گذشته را متهم به برقراری کاپیتولاسیون در اوایل دههء ۴۰ شمسی میکنند. این یک دروغپردازی آشکار است که در همان هنگام توسط روح الله خمینی بیان شد. تصویب نامهء مذکور یک توافق نامهء جهانی بود که کشور میزبان را موظف میسازد تا در صورت ارتکاب جرم توسط مستشاران نظامی خارجی در حوزهء ماموریت آنها، این افراد را در صورت دستگیری به پلیس نظامی کشور خود تحویل دهند. عین این تصویب نامه هم اکنون در دیگر کشورها (از جمله در کشور آلمان، اقامتگاه آقای بیات زاده) اجرا میشود. من شخصاْ بعید میدانم که اجرای این توافقنامه در دنیا (که هیچ ربطی به کاپیتولاسیون ندارد) ارتباطی با ۲۸ مرداد داشته باشد. حال باید دید نظر آقای بیات زاده چیست!!
آقای بیات زاده، همچون دیگر همکیشان مصدقپرستشان، در یک توهین آشکار که شباهت زیادی به اظهارات رهبران نظام ولایت فقیه دارد، اقلیت مخالف مصدق در مجلس را بدون ارائهء کوچکترین دلیل و مدرکی به مزدوری اجانب متهم میکنند، چرا که ایشان نظر لطفی به سیاستهای مولا و مقتدای آقای بیات زاده نداشتند. من از آقای بیات زاده سوال میکنم، جاسوسی و یا مزدور بودن این افراد در کدام دادگاه صالحه به اثبات رسیده که جنابعالی چنین احمدی نژاد وار آنها را بخاطر داشتن عقیده ای متفاوت مورد توهین قرار میدهید؟ اگر چنین است من نیز با افتخار اعلام میکنم که «مزدوری اجانب» را به خدمتگذاری مدل مصدقی ترجیح میدهم. فراموش نکنیم که بسیاری از این افراد از همراهان سابق مصدق بودند که وقتی ماهیت واقعی او بر ایشان آشکار شد از او فاصله گرفتند.
به لطف پژوهشگرانی چون دکتر مجتهدزاده و دیگر عزیزان افسانهء واهی مصدق السلطنه در حال ریزش است، همانگونه که بسیاری از خرافات مذهبی ما در طول این ۱۴۰۰ نیز سرانجام برای مردم و بویژه نسل جوان آشکار شده است.
من نیز که خود قبلاْ یک مصدقی بودم، امروز بیش از گذشته از نقش بسیار مخرب او در صحنهء سیاسی کشور آگاهم، بویژه از بیکفایتی او و دولتش در کار ملی شدن نفت که منجر به از دست دادن بخش وسیعی از درآمد ملی ما از سرمایه گذاریهای شرکت نفت شد.
به امید شکسته شدن تمامی تابوهای سیاسی و فرهنگی در جامعهء ما.
با تشکر فراوان.
۴۴۵٨۷ - تاریخ انتشار : ۲۶ اسفند ۱٣۹۰