یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

نشست چهارم اتحاد چپ ایرانیان در خارج از کشور

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : علی قدیمی

عنوان : دعوت به سرابی دیگر
اینکه مبارزه برای زندگی بهتر و عدالت اجتماعی و ازادی فراموش نمیشود جای خوشحالی و ستایش دارد.
اما دعوت به انقلاب و سوسیالیسم بدون پرداختن اساسی به اینده ان دعوت به سرابی دیگر و فرو رفتن در گردابی مانند سیاست چپ در سال ۵۷ خواهد بود.
در اینکه نظام اسلامی باید جای خود را به نظامی ایران دوست و انسانی بدهد جای شکی نیست ولی چگونه ؟
این انقلاب و سوسیالیسم مورد نظر دوستان چپ با کدام نیرو ی اجتماعی به ثمر خواهد رسید؟
در ایران کنونی جریانات خود مختار نه تنها مخالف انقلاب و سوسیالیسم هستند بلکه حاضر به ماندن در جغرافیای کنونی ایران نیستند و در انتظار حمله غرب و یا ضعف قدرت در مرکز هستند.
در حقیقت نماینده گان فکری جریانات تجزیه طلب مانند ترک کورد و به تازه گی عرب بار انقلاب و سوسیالیسم دوستان چپ را بدوش نخواهند کشیدو اینده خود را در کشور مستقل کورد و یا ترک و یا عربستان جستجو میکنند.
از سوی دیگر در درون نظام اسلامی مدعیانی وجود دارند که خود را وارث نظام میدانند و پرسش این است که این انقلاب و سوسیالیسم در کدام سرزمین روی خواهد داد؟
از نادیده گرفتن نقش جریاناتی مانند مجاهدین و حزب توده و جریان موسوم به سبز چه مثبت و یا منفی در حقیقت تنها به قاضی رفتن است .
۴۴۷۵۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ فروردين ۱٣۹۱       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست