عنوان : بازنویسی قطعاتی از این مقاله برای مقایسه با خط مشی سازمانهای سیاسی ایران شاید مفید باشد !
"لنین شیفته برانگیزاندن خوانندگان پراوداست.او بطور نمونه در نوامبر ۱۹۱۲ در مقاله‌ای زیر عنوان «بیماری اصلاح‌طلبی»، سوسیالیست‌های اعتدالی را متهم به «بیماری مد روز سرخوردگی، بزدلی، یاس و بی‌اعتقادی» کرد. مغز متفکر بلشویک‌ها خواستار انقلاب بود.
...پس از مرگ استالین، این روزنامه کیفیت و اعتبار خود را از دست داد و رسما به جایگاه روزنامه‌ای رسمی و بوروکراتیک تنزل کرد. تیراژ پراودا در سال ۱۹۷۵ حدود ۱۱ میلیون نسخه در روز بود.
...آخرین سردبیر پراودای دوران شوروی، گنادی سلسنیوف است که خود را با دوران ریاست جمهوری بوریس یلتسین ضد کمونیست وفق می‌دهد و به ریاست پارلمان می‌رسد. او در این مقام نهایت تلاش خود را کرد تا اکثریت کمونیست‌ها در دوما خطر تهدید کننده‌ا ی برای یلتسین نباشند. سلسنیوف مزد کار خود را بعدها در سال ۲۰۰۹ دریافت کرد و رییس هیات مدیره یک بانک نیمه دولتی شد.
پراودا در دوران درهم ریخته پس از اتحاد شوروی، همچنان به حیات خود به عنوان ارگان قوی‌ترین حزب مخالف، یعنی حزب کمونیست فدراسیون روسیه ادامه می‌دهد. نویسندگان سالخورده روزنامه سعی در احیای دوران طلایی لنین و استالین دارند. انگار که اتحاد جماهیر شوروی همچنان پابرجاست."
۴۵۴۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۲ ارديبهشت ۱٣۹۱