عنوان : انچه ما کارگران از ان محرومیم
متاسفانه از زمان پیدایش سازمانهای مدعی دفاع از حقوق کارگران و با ادعای جهان شمولی انها امروز به جرعت میتوان گفت هفتاد درصد کارگران جهان از حمایت حداقلی انها بی بهره اند چراکه اپتدا باید به ساختار و شکل گیری این سازمانها و مداخله مستقیم صاحبان سرمایه و قدرتهای بزرگ جهانی درانها توجه داشت و از طرفی به وضعیت اسفبار کارگران در بیش از پنجاه کشورجهان نگاهی بیندازید تا مشخص شود انچه امروز ما با ان مواجه هستیم تنها در گویش است و درعمل نیست همچنان که سازمان ملل متحد جولانگاه صاحبان قدرت و ثروت است و اگر نبود مستبدین و حاکمان جنایتکار دراقصا نقاط جهان اینچنین برجان و مال و ناموس مردم تهاجم نمیکردند و صاحبان حق وتو برای حفظ منافع مالی و نظامی خود از انها حمایت نمیکردند امروز قانون بازیچه دست انانی است که هم قدرت دارند و هم ثروت.اما سئوال مهم از سازمان جهانی کار این است که مسئولین ان چقدر از وضعیت کارگران در بزرگترین قاره جهان یعنی اسیا اطلاع دارید و برای برون رفت انان از بهره کشی و برده داری طی حیات بیش از هفتاد ساله خود چه عمل مثبتی را انجام داده اید و مراکز نظارتی شما در کجا مستقرند که کارگران از انها بی اطلاع اند امروز درایران اخوند زده ما شاهد بدترین وضعیت ممکن برای جامعه کارگری هستیم و تعداد زیادی از فعالین انها در بدترین شرایط در زندانهای مخوف ولی فقیه زیر شکنجه جسمی و روحی هستند و خانواده های انها در شرایط ناگوار روحی و معیشتی بسر میبرند ایا تا کنون نمایندگان شما برای رهایی انها از زندان چندبار به ایران سفر کرده اند و سایر کشورهای اسیایی که وضعیتی مشابه دارند پس واضح است که دستهای کثیف زورمداران اجازه نخواهند داد عملی مخالف منافع انان به نفع جامعه تحت ستم انجام شود تا بتوانند همچنان با بهره کشی بیشتر برقدرت و ثروت خود بیفزایند. با احترام کاوه اهنگر فعال کارگری درتبعید.
۴۵۷۲۱ - تاریخ انتشار : ۱۱ خرداد ۱٣۹۱