عنوان : برای دوست عزیز روزبه صالحی
شکّی نیست ، ما مشکلات اساسی در تمام ایران داریم در بعضی جا ها بیشتر و وحشتنناک تر ست. تعداد مشکلات ما هم فراوان ست و بسیاری از آنها بیماری های مزمن شده اند. متاسفانه حکومت ایران در این باره ی نه توان لازم را دارد و نه صلاحیت آنرا دارد که برای مشکلات مردم احساس مسئولیت نماید و با مشارکت مردم و در سراسر ایران برای حل آنها سیاست گزاری نماید.
اما حساب منقدین اجتماعی و کنشگران سیاسی جدا می باشد و باید نظرات و پیشنهادات خود را در باره ی مشکلات و راه حل های پیشنهادی ابراز نمایند تا مردم برای همراهی و همکاری های لازم آماده شوند. بدون شرکت آگاهانه ی مردم در تصمیم گیریها ، سیاستهای کلان در آینده ی ایران آزاد میسر نخواهد شد. اما این بدان معنی ست که کنشکران و منقدان با سعه ی صدر ، سازنده و دوستانه به تیلیغ و ترویج ایده های خود بپردازند.

فراموش نکنیم که بعداز ۲۵ سال دیکتاتوری شاه ، مردم در بحران سال ۵۷ بسادگی با خمینی بیعت کردند. واقعا علت آن انتخاب به چه عواملی بستگی داشت؟ خمینی ته مانده های مشروطه و تجربیات مبارزاتی مردم را «پاکسازی» کرد.
بار دیگر شاهد بحران های سهمگینی هستیم که بدون تردید خیمه های حکومت مذهبی را ویران خواهد نمود. اگر مردم آگاهانه بر سرنوشت خود مسلط نشوند شاید سرنوشت شوم تری از عراق و افعانستان در کمین باشد. کیفیت بحث ها را بالا ببریم این بنفع مردم ماست.
دوست عزیز روزبه صالحی توجه داشته باشند که اساسا دمکراسی ، قانون اساسی ، پارلمان ، انتخابات و تمام این ماجراها بعداز انقلاب فرانسه جهانی شده ست مشروطه نیز جهانی ست ولی با واژه ی دیگری در هرزبانی که معادلش را می توانید پیدا کنید. و امروز در اکثر کشورها مردم تلاش می کنند . تا از این روشهای مفید برای اداره ی کشور خویش استفاده کنند و عده ای هم کارشکنی می کنند.

لذا حل عادلانه ی مشکلات و تنطیم روابط بین مردم ایران هنر ست و مهم پیدا کردن راه حل های عملی می باشد بدیهی ست باید تلاش شود تا بهترین الگوها ی بشری را در نظر گرفت. و لی در نهایت مناسبترین را برای هر گوشه ای از ایران می توان بکار برد. شاید هم نیاز به ابداع و ابتکار باشد. باید باز و شفاف و منطقی باشیم.
۴٨۴۶٨ - تاریخ انتشار : ۴ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : جان به لب آمد و نشنید کسی جان کلام
جناب مهرگان ،
نمیدانم جناب رستمی چند سال را در ناحیه کرد نشین و امریکا بسر برده که
در شروع مقاله خود , مقایسه اوضاع کردستان با سرخ پوستان امریکا را نقل قول فرموده اند.

تقریبا تمام عمر من در این دو ناحیه سپری شده و با اوضاع آنها شخصا آشنا هستم.
یعنی میدانم در باره چه حرف میزنم . من مقاله را نخواندم ، یعنی هنگامی که ترازوی مقایسه را چنین دور از تعادل دیدم بقیه مطلب برای من ارزشی نداشت. اگر شما هم در این مورد با ایشان هم عقیده اید جواب شما داده شده است.
۴٨۴۶۷ - تاریخ انتشار : ۴ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : ظرفیت گنجایش
از این کامنت ها به نظر می رسد که مسئله ستم ملی در ایران هنوز برای بعضی ها جا نیفتاده و یا آنگونه که خود می گویند نگنجیده است و بنا بر این آن را اینگونه ساده دیده و در حد همان اختلافات حیدری نعمتی در روستاهای همجوار می بینند که انشاالله با کدخدا منشی حل می شود به خصوص برای آقا پیروز که کامنت هایشان را در چند مورد دیگر دیده ام و معتقدم اگر قدری مطالعه بیشتر بفرمایند ظرفیت گنجایش خود را بالا برده تا درک ستم ملی برایشان سنگین نباشد و به اصطلاح برایشان بگنجد
۴٨۴۵۹ - تاریخ انتشار : ٣ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : ایران و همزیستی دیرین اقوام ایرانی
باز هم درود و باز هم خسته نباشید بر زحمتکشان فکری سایت اخبار روز
گرچه در فضای کنونی که هموطنان ما در چنبره مصائب تلخ ناشی از سیاست تحریم ایران و سیاست های ضد منافع ملی رژیم جمهوری اسلامی گرفتارتر می شوند. هنوز بخشی از رفقای اپوزوسیون خارج کشور بحث تکراری و ملال آور اقوام ایرانی یا ایران مشتمل بر ملل ایرانی را دنبال می کند.بحث تاریخی- سیاسی مزبور بوده و هست و فراتر از بحث نرفته. البته این قبیل توافقنامه عمر چندان پایدار نداشته و در عرصه عمل مبنا حرکتی نخواهد شد.
اما آنچه که روند دلخواه حاکمیت دولت های مرکزیبر اقوام را از گذشته تاکنون تحکیم بخشیده نخست حس همزیستی اقوام ایرانی در کنار یکدیگر بوده و همچنین عدم توانمندی عناصر شاخص قومی بویژه فرهیختگان کرد در ارائه راه حل ادامه یا انقطاع این موضوع ناکارآمد می باشد. ایران زمانی محل تلاقی تجارت در مسیر جاده ابریشم بود. رشد بورژوازی و توسعه همه جانبه آن آموزه هایی را راهی ایران کرد.بنابراین ما ورود واژگانی را در عرصه ادبیات سیاسی ایران را شاهد شدیم. واژگانی که یا از غرب آمد و یا از شرق. درمورد موضوع مشخص اقوام ایرانی و راه حل نحوه ارتباط مدیریت مناطق قومی با دولت مرکزی نیز آنچه که آورده شد یا فدرالیسم بود یا حق تعیین سرنوشت ملل تحت ستم و خودمختاری. الگوی آمده از غرب یعنی فدرالیسم نیز از شاخص های خاص جوامع غربی تغذیه می کرد و الگوی رسیده از شرق حق تعیین سرنوشت و خود مختاری توسط بلشویک ها دیکته شده بود. بنابراین همچنان که فدرالیسم از ریشه و تفکر غربی برخوردار است.حق تعیین سرنوشت و خودمختاری نیز ریشه در طرز تفکر بلشویک ها دارد و نمی توان برای ایران کنونی کپی کرد. اگرچه هنوز رویکرد چند ملیتی بودن ایران به اثبات نرسیده و کاربرد سیاسی دارد. اما نباید از واقعیتی غفلت کنیم که مردم ساکن در مناطق قومی مدتهاست قوم گرایی را پشت سر گذارده و فرسنگها در جاده شهرنشینی پیش آمده اند و از فضای قوم و قبیله دور و دورتر می شود
بنابراین هر گونه تلاش بر اثبات برتری اقوام حتی در حوزه بحث نظری نتیجه اش فاشیسم عریان است
پیروز باشیم
۴٨۴۵۷ - تاریخ انتشار : ٣ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : قوم / ملت
با نظر شما موافق هستم ولی فکر میکنم شما اختلاف اساسی با دو حزب نامبرده در به کار گیری کلمه قوم و ملت داشته باشید. کومله و دمکرات با تاکید کلمه ملّت را برای کردها به کار میبرند و از استعمار ملت کرد صحبت میکنند. به کار گیری کلمه ملّت بار حقوقی ایجاد میکند و بنا‌ بر کنونسیونهای جهانی هر ملتی اجازه دارد برای خود کشوری ایجاد کند.به نظر من کومله و دمکرات ابدا در فکر بوجود اوردن دموکراسی برای ایران نیستند و بکار گیری مفاهیم نظیر دمکرسی در احزابی که هنوز خودشان بافتی ایلی دارند تمسخر دمکراسی یا بهتر گفته باشم استفاده ابزاری از این کلمه است. بیانیه مزبور سند غیر دمکرتیک بودن آن است
۴٨۴۴۶ - تاریخ انتشار : ۲ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : چیزی بگو که بگنجد
خیال نداشتم که خود را باز در گیر این بحث کنم ولی یک کلاغ چهل کلاغ مقایسه کردهای ایران با سرخ پوستان امریکا را نمیتوان بدون جواب گذارد.

سرخ پوستان امریکا و کانادا را انگلوساکسون ها و فرانسوی های قاره دیگر از صحنه روزگار محو کرده و امروز ازاین مردم تنها نام قبله های آنها درسراسراین قاره پهناور باقی مانده است.

در کرمانشاه یادگارهای بیستون و طاق بستان شاید از بسیاری از یادگارهای استان فارس هم قدیم تر باشند و در این دوهزار و پانصد سال کرد و فارس این ناحیه ، این یادگار ها را بخوبی حفظ کرده اند و قرنهاست که در کردستان ایران کرد و فارس محلی تا توانسته اند باهم در صلح و صفا زندگی کرده اند.

اختلافات محلی نه بین کرد و فارس بلکه بین " عشایر " و شهر نشینان بود که هرگاه حکومت ضعیف میشد " عشایر " حمله کرده و شهر را غارت میکردند. اینرا نه تنها پدران من حکایت میکردند بلکه جزییات آن ها بدقت در کتابها ثبت شده است. اینکه قدرت های خارجی روس و انگلیس و آلمان و عثمانی و امریکا و اسرائیل و عربستان و غیره کردها را بخاطر منافع خود تحریک کرده و میکنند و موجب خونریزی های مکرر شده اند ربطی به داستان سرخ پوستان ندارد.
بقول معروف چیزی بگو که بگنجد.
۴٨۴٣۵ - تاریخ انتشار : ۱ مهر ۱٣۹۱