یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

جسارتِ خروج از انزوا - حمید آقایی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : سیامک اسدی

عنوان : بازگشت، عملی یا غیرعملی؟
من نمی دانم نویسنده متن در ایران زندگی می کند یا خارج ولی گمان نکنم با این فراخوان ها یک فعال سیاسی صابون حبس رفتن را به تن بمالد و در این توازن نابرابر قوا به ایران برگردد. بازگشت جماعت وار و هیئتی دردی را از این مملکت دوا نخواهد کرد. ماندن در همان خارج و لااقل به عنوان پشت جبهه مبارزه داخل عمل کردن منطقی تر است.
۵۲۲٣۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ اسفند ۱٣۹۱       

    از : ایکاروس

عنوان : خال مه رویان
خانم آزاده!
مقایسه پیشنهاد آقای آقایی صرفنظر از درست یا غلط بودن، با پیشنهاد آقای فرخ نگهدار یک قیاس نابجا است و همچون خال مه رویان و دانه فلفل است. آقای نگهدار قصد دلجویی از رهبری و قبول بخشی از مسئولیت فجایع توسط اپوزیسیون را دارد حال آنکه پیشنهاد آقای آقایی در راستای درخواست آقای نوری زاد است که در داخل به همراه آقای قدیانی و بعضی دیگر، روبروی ولایت فقیه ایستاده و تف به روی او می اندازند. چگونه شما ماندن عده ای در داخل و مشغول کسب و کارشدن را با ماندنی از نوع درخواست آقای نوری زاد و آقایی مقایسه می کنید.
۵۲۲۲٣ - تاریخ انتشار : ۱۵ اسفند ۱٣۹۱       

    از : آزاده سپهری

عنوان : ۲۲ خرداد
ببخشید، به جای بیست و دوم خرداد اشتباها دوم خرداد نوشته بودم. و البته سرکوب بیرحمانه تظاهرات کنندگان علیه انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ به بیست سال پیش برنمی گردد و مربوط به همین سه چهار سال پیش است.
۵۲۲۰۵ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۱       

    از : آقایی

عنوان : پاسخ به خانم آزاده سپهری
خانم سپهری،
پاراگرف اول نوشته اتان ربطی به این جانب ندارد و عنوان مطلبی که گذاشته اید نیز چیزی جز یک پیشداوری و قضاوت و مقایسه نادرست نیست. ضمن اینکه بسیار خوشحالم که دیگران نیز این پیشنهاد را قبلا مطرح کرده اند، باید بگویم که هرکس جای خود را دارد، آقای نگهدار جای خود و من که یک وبلاگ نویس معمولی هستم جای خود. اگر یک چهره شناخته شده بین المللی بودم و به این ضرورت رسیده بودم، قبل از نوشتن یک یادداشت و سر و صداهای مطبوعاتی، با همه امکاناتم بدنبال تحقق عملی آن می رفتم.

پاراگراف دومتان به محتوای مقاله می پردازد و قابل پاسخگویی است. کوتاه بگویم: شرایط بیست سال پیش با شرایط حاضر بسیار بسیار فرق کرده است. حرف من این است که فشار های بین المللی، نظامی، سیاسی و اقتصادی (از خارج) اینگونه رژیم ها را پایدار تر کرده است. یادمان نرود که بخشهای از سیاست مداران آمریکایی همیشه می خواهند که یک دشمن فرضی وجود داشته باشد. در حال حاضر این جمهوری اسلامی است که این رل را بعهده گرفته است. زمانی کوبا بود، زمانی کره شمالی، و در شرایط حاضر نیز جمهروی اسلامی. هیچ یک از دو طرف از ادامه این وضعیت ضرر نمی بیند. این تنها مردم ایران است که زیر بار این فشار له و از هم گسیخته می شود.
۵۲۱۹۷ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۱       

    از : آزاده سپهری

عنوان : شبح فرخ نگهدار
این حرف جدیدی نیست. تا جایی که من یادم میاد حدود بیست سال پیش آقای فرخ نگهدار این پیشنهاد رو مطرح کردند و عده زیادی را هم به هوس انداختند. تعداد کمی از این عده زیاد در ایران ماندند و وارد معاملات اقتصادی و فعالیت های پول درآور شدند، و اکثریت شان، سفرهایشان به ایران را به دیدار خانواده محدود کردند. و برای اینکه بتوانند بدون مشکل به ایران سفر کنند، به حامیان خاتمی و موسوی و کروبی و امثالهم تبدیل شدند.

یعنی این سیاست نتیجه ای جز خنثی سازی اپوزیسیون نداشت. دلیل اصلی اش هم این است که در جمهوری اسلامی برای مخالفت با نظام باید هزینه ای بسیار بالا پرداخت. بر خلاف ادعای شما که اگر زندانها پُر شود، زندانیان از اذیت و آزار در امان خواهند ماند، می بینیم که هم در کشتار سال ۱۳۶۷ و هم در سرکوب توده میلیونی دوم خرداد، پُر شدن زندانها باعث نشد که رژیم از وحشی گری در قبال دستگیرشدگان خودداری کند.
۵۲۱۹۱ - تاریخ انتشار : ۱۴ اسفند ۱٣۹۱       

  

 
چاپ کن

نظرات (۵)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست