عنوان : با امید و احترام به تلاش هایتان نگاه می کنیم!
سلام
والله من نمی دانم این چه مریضی است که برخی ها دچارش هستند؟ سه سازمان می خواهند با تعدادی کنشگر سیاسی متحد شوند و یک حزب فراگیر از همفکرانشان با وجود تنوعی که در میانشان هست تشکیل دهند. چرا بعضی ها از این بابت ناراحتند؟ دوست ندارید که عده ای با هم حزب تشکیل دهند به خودتان مربوط است. اما چه شماخوشتان بیاید و یا نیاید در این مسیر آنها تلاش خواهند کرد. اینکه موفق شوند یا نه، آن چیز دیگری است؟ اما تلاش این رفقای عزیز برای یافتن نقاط مشترک بسیار احترام بر انگیز است و درود بر همه آنها.
خسته نباشید رفقا!
با امید به تلاش شما
۵۲۵۷۶ - تاریخ انتشار : ۲۶ اسفند ۱٣۹۱       

عنوان : دموکراسی همه با هم
از متن اکثر دوستانی که کامنت گذاشته اند چنین بر می آید که برای "نجات ایران" به دموکراسی همه با هم معتقدند، چیزی که ما کمونیست ها به هیچ وجه با آن موافق نبوده و تجربه "همه با هم" خمینی چراغ راه است. به رفقای نویسنده نامه نیز می گویم که من نه تنها با چنین نشست و برخاستی با سلطنت طلبان موافق نیستم بلکه با ایجاد "تشکل فراگیر چپ" به همراه "اکثریت" و "سوسیالیست" ها نیز موافق نبوده و نتیجه آن را نه "تشکل فراگیر" که ملغمه ای فراگیر می دانم. تشکل فراگیر باید در جریان مبارزه شکل بگیرد. تشکلی که از بهم پیوستن چند سازمان خارج نشین تقریبا" منفعل که به اصطلاح "چپ جدید و دموکراتیک" را می خواهند ایجاد کنند چیزی به جز یک سازمان "چپ" فراگیر باز هم منفعل نخواهد بود. آنها مرکز ثقل کارشان در داخل را رها کرده و فکر می کنند در صورت وجود چنین تشکلی اوضاع جنبش کارگری بهتر می شود.
۵۲۴۹۲ - تاریخ انتشار : ۲۴ اسفند ۱٣۹۱       

عنوان : و داستان این "رفقای رهبری"
فکر من قبل از محکومیت "مماشات" برخی از این "رفقای رهبری" (که گویا اسم و رسمی ندارند) با سلطنت طلبان بهتر است تکلیف خود را با رهبر رهبران اکثریت آقای فرخ نگهدار که مفتخرانه خود را رفرمیست میخواند (همین دو سه شب پیش در گفتگو با فلاحتی از رادیو امریکا) و آمادگی خود را برای سیاست ورزی در چهارچوب قانون اساسی اعلام کرده است روش بنمایید.
۵۲۴۶٣ - تاریخ انتشار : ۲٣ اسفند ۱٣۹۱       

عنوان : پیروزی را در میزان توان و محبوبیت خود ببینید و نه در حذف دیگران
یا نباید از دموکراسی و اعتقاد به آگاهی اجتماعی و حق رای مردم حرف زد و یا باید به هر قیمتی هم که باشد پایش ایستاد و بهایش را پرداخت. آیا بهتر نیست که یک سازمانی که - بنا بر توصیفی که در این مقاله شده است – خودش را پیشرو و سوسیالیست مینامد، ظرفیت دادن آزادی برای هرنوع فعالیت به سازمان ها و گروه های دیگر با هر نوع گرایش و عقیده ای را داشته باشد و تحمل گرا باشد؟
سازمان پیشرو و معتقد به ترقی و تکامل اجتماعی فقط از طریق آگاه نمودن ملت در جهت جذب و کسب آرای بیشتر موفق به رسیدن به اهدافش خواهد شد و نه در توصل به سرکوب و حذف دگر اندیشان.
اینکه شما بدون اینکه نام، نشان و تعدادتان مشخص باشد خود را نماینده طیفی از فداییان می نامید برای من خواننده نا مفهوم است، لذا بهتر است که با همان وزن و پایگاه اجتماعی خودتان حرکت کنید و پیروزی را در میزان توان و محبوبیت خود ببینید و نه در حذف دیگران. شما آگاهی بدهید و انتخاب را به توده واگذار نمایید، زیرا در کشوری که دم از استقلال و تمامیت ارزیش میزنید، هستند هفتاد و اندی میلیون از انسان هایی که سر از حوزه علمیه قم تا پیش رفته ترین دانشگاه های جهان درآورده اند، و باز هم هستند هموطنانی که متعلق به دیگر فرهنگ ها، سنت ها، زبان ها و عقاید میباشند و حق اظهار نظر و زندگی در مملکت ایران را دارند.
اینکه ما تحت هر شرایطی رژیم سلطنتی را سرنگون کردیم دلیلی بر حقانیت ما و نداشتن حق انتخاب برای دیگران نمی شود و اگر چنین بود که اکنون بمانند بسیاری از کشورها در صلح و صفا زندگی میکردیم. پس یک جای حرکت ما میلنگید و به احتمال زیاد یک دلیلش آشنا نبودن به دموکراسی، عدم تحمل گرایی و استفاده از زبان برای ادای شعارهای نابجا، بجای استفاده از گوش برای شنیدن نظرات و عدم فهم عقاید دیگران بوده است. بیایید از اشتباهاتمان پند بگیریم و آینده نگر باشیم.
۵۲۴٣۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ اسفند ۱٣۹۱       

عنوان : میبایست بسپارند تا بر سنگ مزارشان تاریخ نزنند تا آیندگان ندانند ...
دلیلی نیست که چون بظاهر بنام جمعی از اعضا و هواداران سازمان فداییان خلق ایران - داخل کشور متنی کلیشه ای با اشاره به شعارهای بی پایه همیشگی نوشته شده آنرا آیه قرآن یا مانیفست کمونیستی مارکس و انگلس بدانیم و رای بحقانیت آن بدهیم.
بدون تردید و تعارف آنهائیکه اینک به ادعای اعضا و خودیهای گروهی ، انقلاب مردمی ۱۳۵۷ را با رفتن بزیر عبای آخوند ایران را بتباهی و مردم را بکشتن دادند ، میبایست بسپارند تا بر سنگ مزارشان تاریخ نزنند تا آیندگان ندانند بی عرضه های این برهه از تاریخ، همانهائی بودند و هستند که هنوز هم از تاریخ و عملکردشان نه تنها اظهار پشیمانی و شرمندگی و از مردم تقاضای بخشودکی نکرد ه اند و نمیکنند ، همچنان با باورهای فرصتطلبانه و بی مصرفشان ، ایران و ایرانی را بنابودی تشویق و هدایت میکنند.
در مورد پاک ترین و و صادق ترین جوانان کمونیست ، میتوان انها را بی گناه دانست آنهم در شورتیکه اگر هنوز با عملکرد ۳۴ ساله شان دستشان به خون هممیهنانشان آلوده نشده باشد ، ولی رهبران و پیروانی که ایران و ایرانی را به امروز رساندند همانهائی هستند که نباید در نوشتن بر سنگ مزارشان که خیانتکاران این دوره بود ه اند تردید نمایند.

بر مبنای کدام نظرخواهی و رای گیری و انتخابات آزاد به این نتیجه رسیدید که واقعیت و خواست کنونی توده های ایرانی چیست؟
شما هم لابد دنباله روی همان خوی دیکتاتوری رژیم سلطنتی و آخوندی هستید که هم بجای مردم سخن میکوئید و هم بجای آنها تصمیم میگیرید.
امیدوارم اداره ایران فردا را فرزندان راستین و عاشقان میهن ایران ، با مدیریت درست و با اجرائ کامل منشور حقوق بشر و احترام و اجرائ کامل قانون اساسی که پس از سرنگونی و فروپاشی رژیم آخوندی نگاشته خواهد شد بعهده بگیرند .
تا شرمندگان تاریخ هم فرصتی برای تجدید نظر در اندیشها و نوشتهای سنگ قبرشان پیدا کنند.
۵۲۴٣۵ - تاریخ انتشار : ۲۲ اسفند ۱٣۹۱       

عنوان : نبودن در باغ سیایست و بک مشت شعار سرخ
دوستان هوادار؍؍ سازمان؍؍

من دلیل این بیانیه را در این شرایط درک نکردم٫ گرچه دسپاچگی شما را در ارسال این بیانه از ؍؍داخل ایران؍؍ تا حدی میفهمم.
شما نوشتید:؍؍ رژیم پهلوی و هر آنچه وابسته به این جریان است، یک بار مورد داوری ملت قهرمان ایران قرار گرفته و؍؍ ....... ..ایا روی سرکار امدن جمهوری ؍؍مقدس؍ اسلامی را بوسیله ؍؍ملت قهرمان؍؍ ایران هم یکبار و برای همیشه میدانید؟/..... یا ملت قهرمان که اشتباه فرمودند حق دارند این اشتباه تاریخی را با گذر از این نظام جنایتکار در یک انتخابات ازاد و واقعا ازاد جبران نمایند.....دوستان....شما ادعای بودن در ایران را دارید و ظاهرا مشروعیت این ادعا را چاپ این نوشته در سایت وزین اخبار روز میدانید و بس. متسفانه شما در باغ سیاست ایران نیستید٫ خطر نظام گذشته وجود ندارد بلکه خطرواقعی و ملموس دوری هرچه بیشتر اوپوزیسیون واقعی از همدیگر تحت بهانه های مختلف است.رزیم فعلی متا سفانه بسیار موفق عمل کرده که توانسته بااحاطه بر گفتمانهای سیاسی
مانع نزدیکی و همکاری نیروهای اوپوزیسیون تحت نامهای مختلف شود.
۵۲۴٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۲ اسفند ۱٣۹۱