عنوان : بعد از انتخابات
با گذشت بیش از یکماه از انتخابات اخیر در ایران، کماکان در فضای مجازی بحث اصلی سایتهای منسوب به چپ تاییدیه یا ردیه به تصمیم به شرکت یا عدم شرکت جریانات چپ و یاعکس العمل انها به نتیجه انتخابات و شادی مردم است. با زنگری وانتقاد و یا حتی تایید تصمیم و تاکتیک گرفته شده جریانات سیاسی در چنین مواردی اصولا جایش در کنگره و پلنوم و از این قبیل گردهمایی هاست تا این یا آن سیاست ویا موضع مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد و معمولآ پرداختن عمیق به این امر مهم از حوصله یک مقاله کوتاه یا پاسخ به یک سری سوال عمومی در قالب یک گفتگوی نوشتاری ژورنالیستی خارج است. با اینحال ما از مرحله انتخابات و هیجانات مربوط به ان عبور کرده ایم و اکنون با شرایط جدیدی مواجه هستیم که نیاز به تحلیل و ارزیابی دقیق دارد تا دوباره به سیاستورزی شتاب زده، احساسی و چپ روانه دچار نشویم.
با گذشت یکماه هنوز برای بسیاری مشخص نیست که در مقابل دولت اینده اقای روحانی و حامیان اعتدال و اصلاح طلب ان چه موضعی باید گرفت. آیا سیاست درست اتحاد و انتقاد و حمایت از روحانی و حامیان او در مقابل جناح مقابل است و یاداوری وعده های انتخاباتی و تلاش برای عملی کردن و تعمیق انان و همراهی با اصلاح طلبان وظیفه چپ است یا اینکه به زعم برخی باید به افشای این بازیچه و نمایش جدید نظام که قصدی جز ادامه سرکوب مردم و استثمار کارگران و زحمتکشان به سود بورژوازی ندارد پرداخت، توده های متوهم را آگاه کرد و آنان رابرای نبرد نهایی که همان انقلاب سوسیالیستی و کارگری است اماده کرد؟ آیا تضاد اصلی و مشکل اصلی جامعه کنونی ایران تضاد کار و سرمایه است که برخی شعارانتخاب راه سوسیالیستی و مبارزه با بورژوازی، به مفهوم عام ان، را می دهند؟ آیا با این پیش بینی تحقیقآ درست که دولت اقای روحانی سیاستهای بر مبنی بازار و سرمایه داری را ادامه میدهد بر ماست که از اکنون شمشیر برداشته و با دولت ایشان مبارزه کنیم بدون اینکه حتی یک مقاله اصولی یا حتی یک پاراگراف منطقی که راهکار اقتصادی چپ در شرایط کنونی جامعه با اقتصادی ورشکسته و صنعت و کشاورزی این چنینی و ۵ ملیون بیکار و صنعت نفت بسیار عقب افتاده از همسایگان و و و و و....چیست. اینجاست که من با اقای شمس موافقم که چپ باید راهکار ملموس به مردم و جنبش نشان دهد تا مورد اعتنای آنان قرار بگیرد. و گرنه این نوع از چپ است که متوهم می نماید نه توده مردم که مردم راه خود را می روند بی اعتنا به چپ و شعارها و مواضع او.
۵۶۰۱۴ - تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱٣۹۲       

عنوان : موافقم
بانگرش این مطلب موافقم . ممنون !
۵۶۰۰۴ - تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱٣۹۲       

عنوان : یک اشاره کوتاه
به نظرم بهتر بود شما نقد خود را به مقاله من می نوشتید. همان طو که آقای صادقی گفتهاست این موضع "میانه" گرفتن شما واقعا دقیق نیست. شما قطعا با نوشته " فواد شمس ساکت باش" همراه هستید شاید اندکی به لحنش نقد داشته باشید.. به هر صورت خوشحال می شدم که نقد دقیق تر شما به نوشته من را می خواندم... ممنون از لطف و توجه شما
۵۵۹۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣۹۲       

عنوان : میانجی جهت دار!
خانم یا آقای الف احمد عزیز:
نوشته شما من را به یاد خاطره ای انداخت از دورانی که در ایران بودم.
گاهی اوقات دونفر کارشان به زدوخرد و بزن بزن می کشید. معمولا اطرافیان برای جدا کردن آنها و میانجیگری وارد معرکه می شدند. کار میانجی این بود که دو طرف را از هم دور کند تا نتوانند به یکدیگر ضربه بزنند.اما بعضی اوقات واقعه دیگری هم اتفاق می افتاد و آن زمانی بود که میانجی وارد معرکه می شد و یک طرف را به بهانه جدا کردن می گرفت تا طرف دیگر او را کتک بزند و برای خالی نبودن عریضه گاهی هم به طرفی که آزاد گذاشته شده بود دشنامی هم می داد. من مطلب شما را که خواندم با عرض معذرت یادم به آن میانجی نمایان افتاد.شما در این نقد یک طرفه ات فقط به کسرها یا خطاهای فواد شمس پرداختی و حتی کوجکترین اشاره ای به ادبیات نازلی که حسن جزایری در بکار گیری کلمات داشته نکرده ای.شرکت یا عدم شرکت در انتخابات بحثی است اما،تصمیم توصیفی برای وضعیت کنونی جنبش سبز و استفاده از دون ترین ادبیات برای جنبشی که ابهت ولایت فقیه را به چالش کشید یک روش دیگر است. بهتر بود شما که با توجه به بکار گیری نقدتان جهت فکری خودتان را نیز نشان میدهی یک طرفه نقد نمی کردید و برای حفظ ظاهر هم که شده از جزایری می خواستی که با ادبیات حسین شریعت مداری به دفاع از چپ و حمله به جنبش سبز نپردازد.
۵۵۹۴۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ تير ۱٣۹۲