عنوان : من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش
با سلامخدمت جناب آقای قنواتی عزیز
فرمایش حضرت عالی بسیار متین است و عرایض من چندان ربطی با نوشته شما در مورد تونس نداشته وبیشتر برداشتی بود که از مطالعه مطالب شما در این یکی دو سال اخیر بدستم آوردم من احساس میکنم شما با تقسیم آدم ابوالبشر به ظالم و مظلوم و غالب و مغلوب و حاکمین ستمکار ورعایای ستمدیده یکباره چشم میبندید بر واقعیت میزان بهر وری متفاوت مردم و ملتها از عقل و خرد برای سامان دادن به هستی امروزیشان .اگر میلیونها افریقائی در افریقا در کمال تاسف از گرسنگی میمیرند در درجه نخست مسئولیت آن به عهده خود این مردم است که تلاش نمیکنند تا با بکار گیری قوه دماغی به حل مشکل خودشان بپردازند(علت امتناع قطعا در تاریخ، فرهنگ،دین ، و عوامل متعدد دیگر نهفته است) اگر میلیونها نفر از همین مردم در اثر ابتلا به ایدز تلف میشوند مشکل در درجه نخست متوجه خود آنها است .شما همواره در نوشته هایتان تلاش دارید تا از ملتهای جهان سومی تصویر موجوداتی اسیر و محصور در توطئه های رنگارنگ ارائه دهید و از این طریق لباس بی گناهی و تبری از هر تقصیر ایراد به تن آنها بپوشانید.این تلاش با هر نیت انسانی و شرافتمندانه ای صورت بپذیرد در فهم بهتر مشکل راهگشا نیست خواهشمندم یک لحظه تامل بفر مائید که جنابعالی با پافشاری بر این نظر مبلغ چه چیزی هستید و اساسا به چه مشغولید؟؟؟؟؟؟
با آرزوی موفقیت برای شما
۵۶۲۵۱ - تاریخ انتشار : ۱۰ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : این که گفتی چه ربطی به مطلب من داره
جناب سید عباس ارمنی عزیز سلام
کامنت شما در ذیل نوشته من در خصوص تحولات تونس جدا از برانگیختن تعجب موجب شد تا دوباره خودم همین مطلب را بازخوانی کنم تا شاید ردی از اشارات شما در آن پیدا کنم. جستم ولی نیافتم آنچه ظاهرا شما را مجاز به نیت خوانی ذهن من با کسی که فرسنگ ها از وی فاصله دارم، کرده بود. من روزنامه نگار یک لا قبا چه به مدیریت جهانی، اما اگر منظورتان اظهار نظر و تحلیل بی قید و شرط از وضعیت مورد اشاره است که می توانم به عرضتان برسانم که مرا با محافظه کاری هیچ قرابتی نیست و هر آنچه تشخیص دهم بر اساس واقعیات موجود بی مهابا به نگارش در خواهم اورد. بارها این تعبیر را به کار برده ام که روزنامه نگار و تحلیلگر به مثابه مرده شوری است که لاجرم می باید لاشه یی را بشوید که از دیگران باقی مانده و هیچ دخلی به آن دیگری ندارد. تحولات منطقه عربی و به خصوص مصر و تونس تا به آن اندازه روشن است که در طول بیش از یک سالی که از حکمرانی اسلامگرایان و قلع و قمع مخالفان توسط آنان به اضافه دست بردن در قوانین عرفی به نفع شریعت انجام شده، هیچ جای ابهامی باقی نمی گذارد. در ضمن اگر اخبار را دنبال کرده باشید خود اسلامگرایان حاکم در تونس زیر فشار اعتراضات بعد از ترور البراهمی به اجبار تجدیدنظر در وضعیت فعلی و پذیرش "دولت فراگیر" را تا همین جای کار پذیرفته اند. تازه این از نتایج سحر است باش تا صبح دولتش بدمد که تا همین مرحله نیز عقب نشینی برای النهضه و پیشروی مخالفان معنا می یابد. اتفاقا در مطلب من یک مورد برای نقد وجود داشت که از همان ابتدای کار نوشتن آن خود واقف بودم ولی تنها به صرف انعکاس درست خبر تغییری در نوشته ندادم و آن تاکید بر ضرب و شتم بوعزیزی توسط یک زن پلیس بود. اینکه همیشه مردها مسببان بیشترین قتل و جنایت بوده اند و در نادر موردی یک زن پلیس مسبب خودکشی جوان سبزی فروش تونسی گردید می توانست مورد انتقاد دوستانی که به نابرابری حقوق زنان و تبعیض جنسیتی به خصوص در خاورمیانه حساسیت دارند، قرار گیرد که متاسفانه کسی به آن توجه نکرد و ظاهرا برای شما نیز دغدغه خاطری ایجاد ننمود. اما اینکه برای بنده موضوع مبارزه با فقر، دخالت خارجی در امور داخلی کشورها، مطامع امپریالیستی و بیداد در جهان یک اولویت و احساس وظیفه است جای انکار نبوده و آن را فظلیت هم به حساب می آورم هر چند که با وجود این احساس، در نوشته های خود همیشه بیش از هر چیز به مستندات و واقعیات تکیه می کنم نه یک آرمان گرایی انتزاعی و ذهنی. اما اگر شما بتوانید اثبات کنید که جهان امن و امان بوده و هیچ کس را به کار دیگری کاری نیست من خوشحال می شوم که دلایل شما را بشنوم را بخوانم.
با سپاس اردشیر
۵۶۲۴۲ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش
احتراما سئوالی از محضر جنابعالی دارم و آن اینکه آیا هیچوقت متوجه شباهت دیدگاه خودتان و مدریت جهانی آقای احمدی نژاد شده اید؟ شما هم دغدغه ذهنیتان پر کردن شکم گرسنگان آفریقا ،افشا کردن سیاستهای ددمنشانه آمریکا ، بر ملا کردن نقشه های شوم دول قدرتمند و در نهایت بسط و گسترش داد در سر تاسر گیتی است.



هموار کرد خواهی گیتی را گیتی است کی پذیرد همواری

"رودکی"
۵۶۲۲٣ - تاریخ انتشار : ٨ مرداد ۱٣۹۲