از : masoud memar
عنوان : نقش اپوزسیون
تحلیل جامع و واقعبینانه ای است و آقای شالگونی با پاراگراف پایانی به نکته ای اشاره کردند که بنظر من تاریخ ملل جهان سوم و بخصوص قرن اخیر ایران را چه در پوزسیون چه در اپوزسیون شامل میشود و فلسفه آن به زمینه ها و بستر سازی برمیگردد چه آگاهانه چه ناآگاهانه٫ آنجا که میگوید : ( به خاطر داشته باشیم که بدون تدابیر رهبر "با بصیرت" جمهوری اسلامی و تمام ارتباطات اش با امام زمان و "عرش و فرش" و "ملاء اعلی"، اکنون افرادی مانند فابیوس، ناتانیاهو و بندربن سلطان نمی توانستند چنین نقشی در باره آینده مردم ایران پیدا کنند. )
و در مورد اصطلاح نرمش قهرمانانه معتقدم به آرایش نیروها در حاکمیت برمیگردد نه مصرف جهانی . آقای شالگونی به درستی تحیل کردند که : ( عقب نشینی جمهوری اسلامی از غنی سازی هسته ای، احتمالاً برای برداشته شدن تحریم های کنونی کافی نخواهد بود؛ بلکه رژیم ناگزیر است در سیاست خارجی اش نیز به عقب نشینی های چشم گیری دست بزند. این عقب نشینی ها مسلماً آرایش جریان های داخلی رژیم را به هم می ریزد و مخصوصاً دکان "استکبار ستیزی" دستگاه ولایت را بیش از پیش بی رونق می سازد ... ) ٫ بنظر من باید این نیروها را شناخت و نقش آنها را تعریف کرد ٫ اتخاذ سیاست و واکنش اپوزسیون در قبال مذاکرات ٫ تحریمهای جهانی و جناحهای حاکمیت لاجرم به تقویت یا تضعیف نیروهای مختلف میانجامد و قضاوت تاریخی برای چند دهه را کلید خواهد زد . نباید فراموش کرد که درست یا نادرست نقش حزب توده در زمینه سازی کودتا یا واکنش آن در قبال کودتای ۲۸ مرداد ٫ چندین دهه به یک گفتمان عمومی بدل شد و هنوز پایان نگرفته بلکه در نزد خیلی به یک فاکت تبدیل شده است . سکوت در حیطه سیاسی بمثابه بیطرفی قضاوت نمیشود ٫ یا علامت رضا یا قهر و نظاره گر سقوط و دشمنی بحساب می آید.
۵٨۷۰۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۲
|
از : مسعود راد
عنوان : از کجا میدانید اگر این توافق صورت بگیرد به نفع مردم خواهد بود؟
به نظر من قدر مسلم این ست که حکومت اسلامی صرفا برای بقای خودش و از روی ناچاری تن به این مذاکرات داده نه برای نجات کشور و بهروزی مردم. به همین دلیل هم موضوع اصلی مذاکرات را کلا از مردم مخفی نگهداشته.
به خوبی روشن است که برای اُباما کافیست حکومت اسلامی غنی سازی بیست درصد را معلق کند تا دسترسی به بمب اتمی برایش مشکل باشد. او هم در مقابل حاضر است بخشی از ثروت بلوکه شده مردم ایران را به رژیم جایزه بدهد. فکر میکنید در صورت توافق، رژیم این پول بادآورده را صرف ایجاد شغل برای مردم خواهد کرد یا زرادخانه اش را برای مقابله با مردم و دوام حکومتش تقویت میکند؟
سوال من این است که از کجا میدانید اگر توافقی صورت بگیرد به نفع مردم و مطابق منافع ملی خواهد بود؟ البته من هم قبول دارم صرف این که حکومت اسلامی بمب هسته ای نداشته باشد قدم بزرگی در جهت منافع ملی است و از هر حرکتی در این جهت پشتیبانی میکنم. اما معتقدم در این شرایط که رژیم از سر استیصال از عربده کشی مستانه دست برداشته و آماده گفتگو شده، باید هرچه بیشتر او را محدود و محصور کرد تا نتواند تلافی شکستهایش را سر مردم بی دفاع درآورد.
یعنی از آنجا که موضوع مذاکرات از ما مخفی است، چه میدانیم، شاید اصلا موضع فرانسه بیشتر در جهت منافع ملی کشور باشد تا موضع امریکا و بخصوص روسیه.
به علاوه می شود حدس زد که رژیم به چه دلیل از رفتار فرانسه عصبانی است، اما نمیشود فهمید اپوزیسیون روشن بین چرا جوگیر شده و حتی تومار اعتراضی برای دولت فرانسه می فرستد، بدون اینکه از جزئیات توافقی که مشتاق آن است آگاهی داشته باشد.
۵٨۷۰۲ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۲
|
از : خسرو صدری
عنوان : در پاسخ
آقای خراسانی اگر مشخص می کردند که با کدام بخش ازنظرمن و چرا مخالف هستند، شاید کمک کره بودند تا به فرموده ایشان از لای ترک خورده بیرون آیم.
در پاسخ به دوست دیگر هم باید بگویم که کسی با ساختن جملات شرطی ، به لحاظ فرم و دستوری مشکلی ندارد. هرکسی هم می تواند در رابطه با هر موضوعی به اندازه موی سرش، احتمال و اگر در نظرآورد. قصد من نمایش اعتبار و وزن جمله ذکر شده بود.
با این حال چه این دوست و چه آقای خراسانی اگربا توجه به کامنت قبلی ام، توضیح دهند که این فرمولبندی آقای شالگونی، قرار است به کدام موضع سیاسی خدمت کند، کمک بزرگی به این بنده لای ترک گیر کرده خواهند نمود تا جوهر گفتار آقای شالگونی را بهتردرک کنم.
کسی که از موضع نامشخص پیام می گذارد، سنگی می اندازد و در می رود و تو میمانی که با کدام ادبیات بایدبا او بحث کنی.
۵٨۶۹۶ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۲
|
از : هوشنگ فرخجسته
عنوان : برای خسرو صدری
آقای محترم ، بعداز آخرین مذاکرات ژنو از راست ترین تا چپ ترین سیاستمداران و فعالان سیاسی جهان وایران در باره رفتار لورن فابیوس در مذاکره سخن گفتند. خیلی ها بخاطر منافع گروهی و دولتی خود، برایش هورا کشیدند و خیلی ها از او عصبانی شدند. برخورد رسانه های مختلف با لورن فابیوس خاطره نحس احمدی نژاد را زنده میکند. مواضع نتانیاهو نیز تردیدی در نقش محوری اسرائیل باقی نمی گذارد . بهیمن دلیل رئیس جمهور فرانسه نیز به ضیافت اسرائیل رفت.
آقای شالگونی هم مثل دیگر فعالان سیاسی در این باره نوشته است ، همه و شما هم می توانید در باره این مقاله و مواضع بخوانید و مو را از ماست بیرون بکشید تا ابهامی باقی نماند.
ولی شما گزک گیر آوردید که چرا آقای شالگونی بدرستی می گوید :" حتی عقب نشینی جمهوری اسلامی از غنی سازی هسته ای، {احتمالاً }برای برداشته شدن تحریم های کنونی کافی نخواهد بود؛....." تاکید در {....} از نگارنده است.
آقای محترم مگر یک تحلیل گر سیاسی یا کنشگر سیاسی بغیر از این می تواند بحث و گفتگو کند باید دست بدامان جادو و جنبل شود و "حدس" بزند امروز در ژنو فرانسه با چه کارتی بازی می کند؟
شما که مطمئن هستید که عقب نشینی جمهوری اسلامی از غنی سازی "حتما" برای برداشته شدن تحریم های کنونی کافی خواهد بود / نخواهد بود. استدلال خود را مطرح فرمائید که نکردید.
در عوض کلمه ء "احتمالا" از نوشته ء درست شالگونی برداشته و آنرا را تخته پرشی کرده اید که بنویسید : [ -ازیک فرض("احتمالا"...) آقای شالگونی به نتایج قطعی("مسلما..." و "قطعا"...) رسیده اند.
-آنچه "قطعا به نفع مردم تمام می شود" ولی "سایه دشمن خارجی " را هم بالای سر ندارد، از طرف کدام حزب چپ و مترقی نمایندگی میگردد؟ ]
آقای محترم نوشته ء شالگونی را خوانندگان میخوانند و میدانند با آن چگونه برخورد کنند . احتیاج به تفسیر " طراز نوین" شما نیست که اصرار دارید سر و ته حرف دیگران را بزنید تا حرف خود را تعریف کنید؟ این چه "روش" من در آوردی است که شما دنبال می کنید؟
محمد رضا شا لگونی می گوید:" این عقب نشینی ها مسلماً آرایش جریان های داخلی رژیم را به هم می ریزد و مخصوصاً دکان "استکبار ستیزی" دستگاه ولایت را بیش از پیش بی رونق می سازد؛ اما قطعاً به نفع مردم ایران تمام می شود، زیرا با کنار رفتن سایه دشمن خارجی، نظام ولایت فقیه ناگزیر می شود لخت و عور، مستقیماً رو در روی مردم بیایستد."
آقای محترم شالگونی بدرستی ، معتقد است عقب نشینی ها در مذاکرات هسته ای {احتمالا} برای برداشتن تحریمهای اقتصادی کنونی کافی نیست زیرا علت تحریم ها فقط پروژه هسته ای نبوده و نیست. اگر جنابعالی این حرف را قبول ندارید بنویسد و با استدلال اثبات کنید.
ولی عقب نشینی ها در مذاکرات هسته ای {مسلما} آرایش جریانها داخلی رژیم را بهم میریزد ......مخصوصا دکان "استکبار ستیزی" رهبر از رونق می افتد..... اما {قطعا } به نفع مردم تمام میشود.
آقای محترم شما که خیلی مطلع هستید ، بنویسید و ما را روشن کنید که عقب نشینی های هسته ای "بی تردید" صورت نمیگیرد / میگیرد و در هر حالت مردم چه خواهند کرد. بقیه صحبت های شما ربطی به مضمون نوشته ء آقای شالگونی ندارد شما مشکل دیگری دارید که گاه و بگاه برون میزند.
۵٨۶۹٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۲
|
از : بهرام خراسانی
عنوان : آقای صدری شما کجا سیر میکنی
من نخستین باری است که میبینم آقای شالگونی کمی زمینی سخن میگوید و کمتر به این و آن ناسزاهای تند سنتی میگوید. اما این بار را هم آقای صدری که گویی هزاران کادر حزبی و کامسامول مسلح در اختیار دارد و هر هنگام که خواست میتواند دولتی را هرگونه که خواست تعیین کند، سخن آقای شالگونی را تاب نیاورد. گروهی که گویا آقای شالگونی وابسته به آنست (یکی از راه کارگرها) یا شاید آن گروه وابسته به آقای شالگونی است، هر روز برای عید نوروز، دیر شدن حقوق یک نفر کارگر، تکان خوردن یک برگ روی درخت، گرمای هوا و هر چیز دیگر؛ دهها اعلامیه با ربط و بی ربط صادر میکند و آقای صدری چیزی نمیگوید. اما برای همین یک باری که آقای شالگونی اندکی به بخشی از حقیقت نزدیک شده، آقای صدری این چنین آتشی شده. بهتر است آقای صدری، کمی از لاک ترک خورده خود بیرون آید.
بهرام خراسانی
۵٨۶۹۱ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۲
|
از : خسرو صدری
عنوان : آقای شالگونی عزیز! تحلیل شما کدام خط سیاسی را نمایندگی میکند؟
چکیده و مهمترین بخش مقاله از این قرار است:
"حتی عقب نشینی جمهوری اسلامی از غنی سازی هسته ای، احتمالاً برای برداشته شدن تحریم های کنونی کافی نخواهد بود؛ بلکه رژیم ناگزیر است در سیاست خارجی اش نیز به عقب نشینی های چشم گیری دست بزند. این عقب نشینی ها مسلماً آرایش جریان های داخلی رژیم را به هم می ریزد و مخصوصاً دکان "استکبار ستیزی" دستگاه ولایت را بیش از پیش بی رونق می سازد؛ اما قطعاً به نفع مردم ایران تمام می شود، زیرا با کنار رفتن سایه دشمن خارجی، نظام ولایت فقیه ناگزیر می شود لخت و عور، مستقیماً رو در روی مردم بیایستد. تصادفی نیست که رهبر "بابصیرت" از این عقب نشینی ها می ترسد. او می کوشد بدون تضعیف موقعیت اش از این بن بست بیرون بیاید و برای نجات سلطنت مطلقه خودش می خواهد مردم یک کشور هفتاد و پنج میلیونی را با "اقتصاد مقاومتی" جلوی گرازها و لاشخورهای جهانی رها کند".
-ازیک فرض("احتمالا"...) آقای شالگونی به نتایج قطعی("مسلما..." و "قطعا"...) رسیده اند.
-آنچه "قطعا به نفع مردم تمام می شود" ولی "سایه دشمن خارجی " را هم بالای سر ندارد، از طرف کدام حزب چپ و مترقی نمایندگی میگردد؟ آیا جز بی بی سی و صدای آمریکا( سایه دشمن خارجی)، ارگان های دیگرو مورد تایید آقای شالگونی هم در صحنه هستند که اگرآرزوی ایشان در چند جمله بالا برآورده شد و تنبان از پای رژیم افتاد، "نفع مردم" را از چنگ ودندان "گرازها و لاشخورهای جهانی" در امان نگاه دارد؟
پس باید پرسید:
این تحلیل کدام خط سیاسی را منعکس می کند؟ آقای شالگونی اگر جای حاکمیت ج.ا.ا بودند، با "گرازها ولاشخورهای جهانی"( به قول خودشان) چگونه دست و پنجه نرم می کرد؟ چگونه می خواست هم چپ و مستقل باشد و هم از بمباران اسرائیل در امان بماند؟
از روشنفکر چپ انتظار می رود که درپی هر انتقاد راه حلی روشن ارئه دهد.
ضمنا کش و قوس ها پیرامون مساله هسته ای ایران، بسیار غامض تر از آن است که با این فرمول های ساده بتوان ترسیم کرد.
۵٨۶٨۲ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۲
|
از : آبان
عنوان : مختصر و مفید
بسیار مقاله خواندنی و خوبی است. مختصر و مفید.
اشاره نویسنده به نقش مخرب دولت به اصطلاح سوسیالیست فرانسوا اولاند، و آنچه اولاند را به پذیرش چنین ذلتی در برابر اسراییل و عربستان سعودی و اقمار آن در منطقه واداشته است، مانند اجزای دیگر مقاله، کاملاً واقع بینانه است.
همچنان که مثلاً این اشارات :
«نقش وزیر خارجه فرانسه در بی نتیجه ماندن مذاکرات هفته گذشته هر چه باشد، مسلم است که کلید حل بحران هسته ای ایران در دست دولت فرانسه نیست. حقیقت این است که جمهوری اسلامی و دولت امریکا دو طرف اصلی و تعیین کننده این بحران هستند.»
«و مهم تر از آن، تحولات خاورمیانه اکنون شرایطی به وجود آورده که اگر جمهوری اسلامی به یک عقب نشینی قاطع از مواضع احمقانه سال های گذشته در باره برنامه هسته ای خودش دست بزند، حفظ ائتلاف بین المللی کنونی برای ادامه و تشدید تحریم ها برای امریکا مشکل خواهد شد.»
«به خاطر داشته باشیم که بدون تدابیر رهبر "با بصیرت" جمهوری اسلامی و تمام ارتباطات اش با امام زمان و "عرش و فرش" و "ملاء اعلی"، اکنون افرادی مانند فابیوس، ناتانیاهو و بندربن سلطان نمی توانستند چنین نقشی در باره آینده مردم ایران پیدا کنند.»
۵٨۶۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۲
|