عنوان : گذاری مسالمت آمیز به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی
در مقدمه آمده است، «‫‫...روند رویدادها شتاب بیشتری می گیرند، این را میتوان از جمله در سرنگونی صدام و طالبان.... جستجو کرد....»
‫حال سئوال اینجاست، آیا واقعا صدام و طالبان ساقط شده اند، شخص صدام در عراق و گروهی به نام طالبان در افغانستان به ظاهر از نظر فیزیکی، با تکیه بر قوای خارجی، و نه در نبردی برخاسته از اراده مشترک مردمی، حذف شدند.

‫اگر اراده مردمی در پشتِ این تغییرات نهفته بود، جامعه عراقی و افغانی یکدست پشت منافع ملی کشورهای خود ایستاده، و این کشورها، امروز، اینقدر گرفتار فسادهای بزرگ اقتصادی، آشوب و کشتار مردمان کوچه و خیابانهاشان نبودند.

‫مردم این کشورها درست به مانند زمان صدام و طالبان گرفتار تفرقه و جدالِ بی منطق علیه یکدیگرند،
تفاوت اینجاست، صدام و طالبان که،‫ به عنوان دیکتاتور اعظم و پرقدرت، تمامی کنشگران و فعالین ‫کشور را زیر سلطه داشتند، و هر از گاهی برای زهر چشم گرفتن، عددی چند از آنان را سلاخی می کردند،
‫حال به میمنت حضور قوای خارجی و چشم پوشی طبق نقشه آنان‫، جای خود را، به دهها کدخدای ریز و درشت، که‫ هر یک جداگانه‫ ادعای صدام و طالبان بودن دارند، داده اند.‫ ‫‫و در نبرد بین این کدخداهای بی اعتنا به منافع ملی کشور و جان مردم، روزانه دهها نفر در کوچه ها و خیابانها با بمب یا سلاحهای دیگر‫ سلاخی میشوند.


‫در مقدمه آمده است، «....ارگانهای دولتی کردی امر ‫نفوذ سیاسی خود را نه تنها در عراق بلکه در مناطق کردنشین کشورهای همجوار نیز گسترش بخشند...»

‫این سیاست نیز سیاست تازه ای نیست، یا به بیانی دیگر عرضه همان شراب قدیمی در بطریهای جدید است.
‫قدرتهای دستِ بالای منطقه و نیز قدرتهای آن سوی آبها، از این شیوه برای خسته کردن مبارزات واقعی مردم بر علیه استبداد، در ‫زمان شاه فقید به دست ایشان و صدام اعدام شده، بهره های کافی میبردند.
مخلص کلام اینکه دولتِ بر سر قدرت در کردستان عراق، قبل از آنکه بواسطه نبرد سیاسی منصفانه به قدرت سیاسی دست یافته باشد، با ابهت نظامی و پشتوانه خارجی خود مردم ‫کردستان عراق را مبهوت، ‫و آراء ایشان را از آنِ ‫خود کرده است. چه اگر غیر از این بود، گزارشهای وسیع در باره فسادهای اقتصادی حاکمان جدید کردستان عراق و یا افغانستان وجود خارجی نمیداشت.


با توجه به آنچه فوقاً اشاره شد، لازم است، ‫علاوه بر زیر نظر داشتن،
‫ ‫سیاست ترکهای ترکیه، که در صدند با استفاده از موقعیت آشوب زده و غالباً متزلزل عراق، ماهیگیری سودآوری داشته، و با نزدیکی به سرانِ کردهای عراقی، منزلتی نزد کردهای ترکیه کسب کنند،‫
‫و نیز سیاستهای دولت آشوب زده سوریه،
‫همانگونه که در بخش نتیجه این نوشتار نیز آمده است. اگر کنشگران و فعالین کردِ ایران، ‫به دنبال تأمین منافع واقعی مردم استان کردستان ایران هستند، لازمه آن آمیخته گی بیشتر ایشان در تحولات جاری کشور خود، ایران است. تنها در سایه اتحاد دموکراتیک(و نه محلول شدن نیروها در یکدیگر) است. که کشور ایران با تمامی نیروهای موجود در آن خواهد توانست، گذاری مسالمت آمیز به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی داشته باشد.
۶۰۰۰۴ - تاریخ انتشار : ۱ بهمن ۱٣۹۲