عنوان : منافع ملی فراتر از نگاه به حاکمیت مستقر!
با سپاس و احترام به دوستان عزیز رستمی، آرزو و جویبار
دو تن از دوستان ضمن انتقاد از طرح موضوع بحران عراق و نسبت آن با منافع ملی ایران از این جهت که بنده به امکان همکاری تاکتیکی تهران - واشینگتن اشاره کرده و حتی توصیه به پراگماتیسم سیاسی در این خصوص کرده ام، نقد داشته اند. چنانچه درک درستی از داعش و اهداف جریانات بنیادگرای جهادی داشت بهتر می توان رخدادهای امروز عراق را ورای حکمرانی نامطلوب مالکی، نقش تهران در قطبی شدن این جامعه، مرزبندی بین نقش پوزیسیونی یا اپوزیسیونی نسبت به حاکمان و فرق آن با منافع ملی، امکان ناپذیر بودن بازگشت دوران ژندارمی ایران در منطقه و عضویت آن در ناتو، واقعیت یک انطباق منافع موضوعی بین واشینگتن - تهران در خصوص تحولات جاری عراق و به طورکلی ماهیت تحولاتی که در منطقه خاورمیانه می گذرد، مورد تحلیل قرار داد. این مطلب چند روز بعد از هجوم داعش به موصل و پس از یک مصاحبه که بعدا به صورت یادداشت در روز ۲۲ خرداد یعنی دو روز بعد از رخدادهای عراق به عنوان "حرف اول" با عنوان "هجوم داعش" در صفحه اول شرق منتشر شد، با تاخیر بیش از ده روز به جهت "حساسیت های خاص" در همین روزنامه منتشر شده است. خدمت دوستان خوبم می خواهم عرض کنم که نه من تغییر کرده ام و نه اینکه تحلیل نسبت به اوضاع عراق به لحاظ بین المللی در نگاه من تغییر کرده است بلکه در اینجا بحث دو مساله است. یکی اینکه با توجه به خطر عینی موجود، دیپلماسی ایرانی فارغ از اینکه چه نگاهی به حاکمیت داشته باشیم با توجه به عوامل عینی چگونه باید نسبت به آن واکنش نشان دهد. مساله دوم که این دوستان باید به آن توجه کنند محدودیت و رعایت یک سری خطوط قرمز در عرصه مطبوعاتی ایران است که ایجاب می کند با توجه به آن سعی در طرح موضوع و بیان یک راهکار را گوشزد کرد. اینکه هم اکنون جریان راستگرای حاکم بر اسرائیل و ارتجاع عرب خلیج فارس با دستپاچگی از نزدیکی تهران - واشینگتن در مورد تحولات عراق سخن می گویند و نسبت به این احتمال همکاری هشدار می دهند دقیقا نشان می دهد که آنان بهتر از ما خطر تغییر در معادلات ناخوشایند منطقه یی را دریافته اند. بله می توان با ایستادن در کنار با دست پاک و زبان پاستوریزه نوشت و سخن گفت ولی در موضع کنشگری سیاسی و مطبوعاتی در چارچوب آرمان ها و درک ضرورت اگر لازم باشد فرد می بایست برای تاثیرگذاری و برداشتن یک گام به جلو وارد مرداب هم بشود. تازه در بحث منافع ملی این برداشت که همواره منتقدان وضع موجود می بایست در نقطه مقابل جریان حاکم قرار گیرند چندان با منطق سیاسی همخوانی ندارد هم چنان که مثلا برای حمایت تیم ملی فوتبال ایران مخالف و موافق سیاسی ایرانی به یک اشتراک منافع رسیدند که همان موفقیت تیم ملی فارغ از حوزه نهاد قدرت بود. داعش و خطر بنیادگرایی اسلامی تهدیدی است که ایران، منطقه و نظم بین المللی را با مخاطرات پیش بینی نشده یی روبه رو می کند. تجربه قدرت گیری طالبان در زمان درگیری مجاهدین افغانی که برای امثال بنده نیز هیچکدام مشروعیت نداشتند، هنوز پیش روی همگی ماست و نباید اجازه داد این تجربه فاجعه آمیز دوباره تکرار شود.
با سپاس بیکران
اردشیر
۶٣۱۷۵ - تاریخ انتشار : ۷ تير ۱٣۹٣       

عنوان : عادات روشنفکران ایرانیست
آقای قنواتی گرامی‌، من معمولاً نوشتارهای شما رو می‌خوانم. به نظرم شما درک خوبی‌ از اوضاع دارید. اینهم از عادات روشنفکران ایرانیست (از خیلی‌ پیش) که هر وقت کسی‌ دم از منافع ملی‌ زد متهمش کنیم که دوست دارد ایران بشود ژاندارم منطقه.
۶٣۱۶٨ - تاریخ انتشار : ۷ تير ۱٣۹٣       

عنوان : چرا؟
آقای قنواتی, چرا با این همه سرعت در جاده ی بی احساس ژورنالیسم می رانید, محبت کنید کمی آرامتر لطفن. مواظب باشید معرفت خود و آرزوی ما را خدای ناکرده, زبانم لال, زیر نگیرید.
۶٣۱۵٣ - تاریخ انتشار : ۶ تير ۱٣۹٣       

عنوان : عجیب ...
نوشته عجیبی است. با این حساب نویسنده مقاله از پیوستن جمهوری اسلامی به طرح های منطقه ای آمریکا حمایت می کند و آن را یک فرصت می شناسد. حتما بعدا هم بد نیست کشور ما عضو ناتو بشود و در سرکوب مردم بیچاره منطقه نقش ژاندارمی را به عهده بگیرد...
۶٣۱۲۷ - تاریخ انتشار : ۵ تير ۱٣۹٣