عنوان : سخنی با ر.ایرانی گرام، شادزی وپاک زی
وقتی زرتشت می بیند بر سنت پدران گاو را می کشند که خونش زندگی بخش شود وکشندگان بر جوی خون شادمانه به رقص وپایکوبی وشراب خوری می پردازند ، او این سنت پدران را به سخره می گیرد،پیام آوری خود رابر نهی کشتن می گذارد او می گوید:اگر صداقت زندگی وتداوم آن براساس خون دیگری پی ریزی شود .آن زندگی دیگر زندگی ، شاد زی وپاک زی ، نخواهد بود .او می داند هر زندگی، خودش خون خود را تامین می کند.او می داند اگر زندگی براساس خون دیگری تعریف شود،خون دادن وخون ریختن به امر مقدسی تبدیل خواهد شد واین تفکر براحتی از قربانی حیوانات به قربانی انسانها می رسد.این روند را ما در دین اسلام براحتی مشاهده می کنیم،باشد در ما ، موجود دوستی نهادینه شود ،پذیرش هر نوع نیست کردن در ما غیر ممکن گردد.
۶۴۹۷۱ - تاریخ انتشار : ۲۰ مهر ۱٣۹٣       

عنوان : به چه سند و مدرکی؟
جناب آقای ایرانی،
نمی دانم که شما به چه سند و مدرکی اینجاب را متهم به افکار آلوده به اسلام و نادانی می کنید. اگر سری به وبلاگ من بزنید، متوجه خواهید شد که اتفاقا یکی از موضاعات اصلی یادادشت های اینجانب نقد صریح و بی پرده اسلام و بطور کلی مذاهب بوده است، البته نقدی که دلالت بر عبور کامل از اسلام و اعتقاد به خدا دارد.

نقد اسلام از زوایای گوناگونی می تواند صورت پذیرد و هر نقادی می تواند به اعتبار زمینه های فکری خود آنرا انجام دهد. پرداختن از یک زاویه خاص قطعا به معنای نفی روشها و زوایای دیگر نیست و اجازه دهید که هرکسی بر مبنای مطالعات و تخصصش به مسائل بپردازد. متهم کردن کسی به نادانی که مطابق میل شما به یک موضوع نپرداخته است و به شیوه مورد نظر شما اسلام را نقد نکرده است، عین استبداد و کوته فکری است
۶۴۹۶۴ - تاریخ انتشار : ۲۰ مهر ۱٣۹٣       

عنوان : پیوند ایمان و اصل قربانی خونی
پیوند ایمان و اصل قربانی خونی
اینکه نام دیگر ادیان توحیدی، ادیان ابراهیمی است بدین خاطر است که بر همین اصل بنیادی ِقربانی خونی استوار است. البته قضیه به آیین میترائیسم در ایران باز می‌گردد که میتراس با کشتن گاو مقدس، دست به آفرینش گیتی می‌زند. ادیان ابراهیمی، همه بدون استثناء، براین بنیاد ساخته شده‌اند. مفهوم ِ«ایمان» اساسن اینستکه موءمن بفرمان و امرِ الله یا یهوه یا پدر‌آسمانی، می‌بایست بکُشد، خون بریزد و سر ببُرد. یعنی قربانی خونی کند تا ایمانش را ثابت نماید ولو آنکه این قربانی، فرزند خودش باشد. و سپس آنرا "جشن" نیز بگیرد برای همین هم "عید قربان" بمعنای شادی و رضایت موءمنان از امر قربانی‌خونی کردن است.
بواسطه اینکه تحصیل‌کرده‌گان ایرانی و سازمان‌ها و دستجات سیاسی ما، همواره در فضای اسلام، تنفس کرده و بدون اینکه خود بدانند دارای افکار آلوده به اسلام و در واقع آندسته نیز که بوئی از قضیه برده، هیچ‌گاه دلیری گلاویزی با شریعت اسلام و سنجش‌گری آن را نداشته و ندارند، ناگهان با خواندن این و آن نویسنده و متفکر غربی، کشفی عجیب می‌نمایند! نمی‌دانم ما چه نیازی داریم که از "کی‌یرکگارد" یاری گرفته، تا بدانیم مفهوم ِ«ایمان» و قربانی خونی چیست! ما هنوز نیایشگاهای میترائیان را در پیکر زورخانه‌ها در ایران را داریم و اما شناختی از این آیین نداریم شایدچون ترجیح داده‌ایم نخست از دید غربیان به مسائل‌مان بنگریم. شاید تنها با مروری مختصر برآنچه بر سرجنبش بابیان در کمتر از ۱۵۰ سال پیش، یا همین حکومت اسلامی سی وپنج ساله حاکم بر ایران، می‌بایست این بدیهیات را برایمان روشن کرده باشد. با این وجود، ولی هنوز هم از گفتن وافعیت بشکل سرراست و پوست‌کنده، دریغ می‌ورزیم و از میان آوردن اسلام بطور روشن ابا داریم. براستی چرا گُسستن از اسلام دشوار است ولی انکار آن ساده؟
۶۴۹۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۹ مهر ۱٣۹٣