عنوان : بوی بهار
خانم طلوعی گرامی، ضمن تشکر و قدردانی از شما بابت اینکه زنده یاد غلامحسین ساعدی را از دریچه دیگری، باری دیگر به علاقمندانش شناساندی، باید بی اغراق بگویم، ‫کلماتی که به توسط آنان مفاهیم ذهنی و قلبیت را روی کاغذ آورده ای، همه کلماتی فارسیند، مثل همه کلمات فارسی دیگر، اما از جایی که شما کلمات را به شیوه و گونه ای تازه در کنار هم چیده ای، در عین درکِ دردناکی هر یک از جملاتت، میتوان بوی بهار، بوی شبنم روی گیاه تازه رسته بهاری یعنی تازه گی،‫ و بوی زندگی انسانی را هم از آنها بوئیده و احساس کرد

‫یکی از علل کم تأثیر شدن هنر در سی و اندی سال گذشته ایران را، شاید بتوان در سیاسی شدن هنر جست، به بیانی دیگر، درست یا غلط هر گروه سیاسی سعی در تربیتِ هنرمندانی خاص خود کرد، و یا هر هنرمندی سعی در تعریف خود بر اساس خط سیاسی مشخصی کرد

‫هنر خواه یا ناخواه در مسیر ارائه خود، به این یا آن خط سیاسی نزدیک و یا حتی محلول در آن خواهد شد، اما اشتباه از آنجا آغاز میشود که هنر در خدمت توجیه این یا آن خط سیاسی در آید.
‫اگر توجه کنیم، هنر و هنرمندان ماندگار آنانی بوده و هستند، که بی توجه به خطوط سیاسی مختلف، سعی در ارائه هنر یا آئینه جامعه شدن کرده اند
۶۵۵۱٣ - تاریخ انتشار : ٣ آذر ۱٣۹٣