سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

حاشیه ای بر اعتراضات اخیر معلمان - نسرین هزاره مقدم

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : کیا

عنوان : آنچه مهم است جهت مباره میباشد که در حال روشد است.
حالت کنونی!

حافظ در بیتی عنوان می‌کند که زمانی میبایست کاری نکرد و کار را به سرنوشت سپرد!.

ما در حالتی‌ قرار داریم چون بالا!

حاکمیت دیکتاتوری بی‌شرم کنونی موجب بروز اعتراضات "خود جوش" از طرفی‌ و عدم سازمان دهی‌ هوشیار ، همگن و متمرکز از طرف دیگر شده‌ است.

اپوزیسیون هم‌در زندان یا خارج کشور است و ارتباط مستقیم با مردم ندارند و منو میباشد "حالتی‌ مثل بی‌ عملی‌" .

این حالت مسلما نسبی‌ است اترازاتسازمان دهی‌ دارند "کوچک و پراکنده".

اپوزتسیون فعال است در زندانها و خارج "نه‌ یک دست".
۶۶۵۱۲ - تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱٣۹٣       

    از : بهرنگ ایرانی

عنوان : معلول ها ما را وادار به گلایه می کنند.باید به دنبال علت ها گشت.
با سپاس از نسرین عزیز که هرچند مختصر ولی نسبتا جامع به حرکت اعتراضی اخیر معلمان پرداخته اند.
۱_به نظر می رسد برداشت درستی باشد که این اعتراضات ،خودجوش و توده ای است.دلایل بروز و نتایج ناخوشایند احتمالی چنین اعتراضاتی را هم به درستی اشاره نموده اید.
۲_اشاره به عملکرد تشکلهای صنفی معلمان در این رابطه هم نشانهء واقعبینی نویسنده است.
۳_پرداختن به چرایی عملکرد تشکلها شاید مهمترین قسمت این نوشته باشد که فاش کردن ضعف جدی فعالیت های صنفی و سندیکایی است .یعنی فقدان آگاهی های کافی و تقریبا بی بهره بودن از آموزشهای سندیکایی لازم در این زمینه هاست که موجب تشتت و تردید در تصمیم گیریها می شود.
۴_"ما در واکاوی مشکلات تواناییم اما در ارائه راهکار ناتوان. "
واقعیت این است که زمینهء بروز چنین اعتراضاتی وجود کمبودها،تبعیضها،بی حقوقی ها،نگاه تحقیر آمیز جامعه ،پاسخگو نبودن مسئولان به مطالبات حقهء فرودستان جامعه از جمله معلمان است.بنابر این قبول یارد چنین اعتراضاتی شاید در وقوع یا عدم وقوعشان خیلی تعیین کننده هم نباشد.ولی کاملا قابل پیش بینی است که به نتایج حاصل از حرکات خودبخودی نمی توان خیلی امیدوار بود.
پس چه باید کرد؟ باز هم نامه نگاری؟ تا چه زمانی؟ به طور مشخص تا کی؟؟؟
تصور می کنم طرح مطالبات صنفی می تواند به اشکال گوناگونی صورت پذیرد که یکی از آنها نامه نگاریست.و گویا محدودیت زیادی هم بر آن مترتب نباشد.فقط بستگی دارد که چه زمانی و با چه مضمونی نوشته می شود.
و اما برای اقدام به اشکال دیگر طرح مطالبات ،در درجهء اول ضرورت دارد که تشکلهای صنفی با بازنگری و نقد علمی و منصفانهء عملکرد خود در صدد ایجاد ارتباط گسترده تری با جامعهء معلمان باشند.شناخت روحیهء معلمان می تواند کمک شایان به انتظاری باشد که از آنان می توان داشت.
۶۶۴۴۵ - تاریخ انتشار : ۷ بهمن ۱٣۹٣       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست