عنوان : در اثر استیلای اندیشه های استبدادی
آنچه از رقابت یا به بیانی بهتر جَنگ اعیاد گوناگون حاصلمان شده، علاوه بر آنکه مکنتی با ارزش نصیبمان نکرده، بل به تشدید مَشقات زندگی منجر شده است

ممنوعیت تولید فرهنگ در کشور: صادق هدایتمان، غلامحسین ساعدیمان و... در خارجه با جهان وداع می کنند. بسیاری از آثار تولید شده در پیچ و خم راهروهای فرهنگ و هنر سابق و وزارت ارشاد کنونی از یادها رفته و همچنان به فراموشخانه فرستاده میشوند. و این سنت منحوس سنتی است پایدار که به ارث برده ایم، و گویی در صددیم، که آن را دست نخورده به نسل بعدی منتقل کنیم. تا جایی که محمود دولت آبادیمان مجبور میشود تا اولین چاپ از آخرین اثرش را به زبانِ خارجی در خارجه منتشر می کند

تولید علم، در اثر نفوذ و هیبت قدر قدرتان سیاستهای استبدادی کشور، دیگر در سمتِ درمان آلام و رنجهای آحاد جامعه در حرکت نیست. چه قدر قدرتان حاکم در اندیشه دفاع از کشور با نیمچه بمب اتمی در برابر صدها کلاهک هسته ای طرف مقابل هستند. بی آنکه توجه کنند، که قدرتِ پایایی و حیات ایران و مردمش، نه قدرتِ شمشیر داریوش، خشایار، عباس، نادر و محمدخان، بل قدرت تفکر سیناها، رازی ها، فردوسی ها، خیام ها و...... بوده و هست

اندیشمندان کشور بواسطه حاکمیت اندیشه های استبدادی بر اذهان، تبعیدی خود خواسته را جویا شده اند. بس که در اثر استیلای اندیشه های استبدادی بر اذهان، قدرت تحمل نظرات مخالف به ناتوانی مفرط گرائیده، اندیشه ها در هیچ جایی از اجتماعات ایرانی امکان فوران و جولان آزادانه را ندارند، و هم از این روست، تا به قصد خلاصی از چاله ای بخود نهیب می زنیم، از چاله احمد شاه به چاله رضاشاه، و از چاله محمدرضاشاه به چاله خمینی اسباب کشی می کنیم
۶۷۲۰۱ - تاریخ انتشار : ۲٨ اسفند ۱٣۹٣