عنوان : سلام شاعر. پیام را اینجا می گذارند، می نویسند؛ و در جهان شفاهی می فرستند؛ اما «پیامگزاری» نیز درست و
ابتکاری نوین و زیباست که من اول بار است در ادبیات فارسی با آن رو برو می شوم. البته شاید جایی دیگر هم بکار رفته، ولی من ندیده ام. «پیامگزار»، واژه ای است مانند خدمتگزار، سپاسگزار و ... که «پیامگذار» هست و نیست. به همین خاطر من اعتقاد دارم که دریای بیکران زبان را نمی توان در چهار چوب دستور نوشته شده به بند کشید؛ گرچه دستور زبان نیز بسیار لازم است؛ حتمن لازم است؛ ولی نو گرایی و ابتکارات قلمی، بی هیچ تردیدی فراتر از چهارچوب رسمی شناخته شده عمل می کند - آفرینش.

البته واژه ی پیامگزار، چون نوین است و مشابه نیز برایش موجود می باشد، به تفسیر احتیاج دارد که خودِ خواننده ی هوشیار زمانه با اندکی ژرفنگری می تواند به ژرفا و اکناف آن رخنه کند روان و یابنده و کاشف.
همین.
۶۷۴٣۰ - تاریخ انتشار : ۱٣ فروردين ۱٣۹۴