عنوان : خطرناکترین تفکر، پذیرش:«تاریخ را قوم پیروز می نویسد....»
تلاش گروهی از اندیشمندان و فعالین در عرصه های مختلف اینست،که تکثرگرایی را بر تمام حوزه ها بقبولاند و ترویج دهند تا دیگر چنگیزی(مغولی) و هیتلری(نازیسم) و........... ظهور نکند وتاریخ نویس شوند .پیروز باشید
۶۹۱۷٨ - تاریخ انتشار : ۲۴ تير ۱٣۹۴       

عنوان : پاسخ به امیر ایرانی
العجب از پویایی و پیگیری شما...
تاریخ را قوم پیروز می نویسد...
۶۹۱۵۹ - تاریخ انتشار : ۲٣ تير ۱٣۹۴       

عنوان : سخنی با هموطن:بی مدعا،باسواد،پرخرد،روشن اندیش،نمایندهءتام الاختیارسوسیالیسم ومارکسیسم
در نظر دهی اینجانب تلاش برای تقابل با اندیشهء سوسیالیسم نیست!ودر مورد نوشتار جناب عاصمی تقابلی بل شیوهء کار است. اما در نظر دهی به دیگران،ممکن است تقابلی پیش آید آنهم بامدعیانی و مدافعانی که شاید دکاندارانی شده اند بر دکانهای ساخته شده از خوانشهای مختلفی از چپ. بایدگفت:یکی از عوامل پویایی هر جامعه وجود ایده واندیشه ای بنام سوسیالیسم است که می تواند در کنار سایر ایده ها و اندیشه ها ی دیگر در تحولات جامعه نقش آفرینی کند و توازنی در قسمت عدالت اجتماعی نیز بر قرار کند و در آن جامعه نیز هر فادار به اندیشه سوسیالیسم بدون مانور دادن روی بر ساخته ای بنام امپریالیسم (جهان خوار و نیمه جهان خوار) و چماق کردن آن و بر سر سایر هواداران اندیشه های دیگر کوبیدن،پی گیر مسائل عدالت خواهانه شوند.
۶۹۱۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۲ تير ۱٣۹۴       

عنوان : العجب از این مخاطب
موضوع این است که دفاع از سوسیالیسم به عنوان مترقی ترین چاهارچوب ذهنی بشر کنونی با دفاع از تجربه حکومت سوسیالیستی (شوروی) باید مجزا باشد تا مخاطبان چنین گمراه نشوند.
در دنیایی که بیش از ده میلیون نفر آن امروزه درگیر جنگ و میلیونها تن آواره و آسیب دیده از سیاستهای جنگ طلبانه امپریالیستی هستند، نیازی به چنین دفاع از موضع ضعف از سوسیالیسم نیست!
چرا که مقصر اوضاع کنونی [که حتمن نویسندگان دو پیغام قبل خود قربانی آنند] قطعن نظام سرمایه داری است و نه سوسیالیسم یا کمونیسم یا هر اندیشه برابری جویانه و صلح طلب.
منتهی رفقا دفاع شخصی (حزبی) را متاسفانه مقدم دانسته و نتیجه این شد که مدعیان بی سواد و کم خرد و تاریک اندیش، چنین هتاکانه و طلبکار شدند.
۶۹۱۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۲ تير ۱٣۹۴       

عنوان : توسعه اقتصادی و سیاسی وآزادی های فردی واجتماعی
وقتی فردی در گفتار و کردارش بگونه ای عمل می کند که می خواهد با درجه ای بالا از وفاداری ،خود را وفادار به اندیشه ای بنمایاند و خود را سخت مقید در بکار بردن ادبیات آن اندیشه نشان دهد، در موقعیتهایی و یا در مراحلی، در بیان یک موضوع ساده چنان عمل می کند که حکایت آن پادشاه قجری را به یاد می آورد که گفته بود:«خودمان که قبله عالم می باشیم، گفته خودمان را، نفهمیده ایم چه گفته ایم، وای بحال رعیت مان» :::::::::::::::::::: واژگانی است که خود مشروعیت دهنده به هر ایده یا نظری می شوند . حال چنانچه: گروهی بخواهند نشان دهند ایده لوژی مورد نظرشان مشروعیت دهنده به آن واژگانند، این عمل یکی از مصائب و مشکلات بشری است. وقتی "آزادی" را مقید به: آزادی سوسیالیستی ،آزادی بورژو ائی، آزادی اسلامی، آزادی مسیحی، و...... در آوریم،در نهایت چیزی نخواهد شد. بجزء فریب خویش. :::::::::::::::::: "نقد" "نقادی": وفتی موضوع و یا مسئله ای عنوان می شود و دانایان، آن موضوع را نقد پذیر می دانند وظیفهء روشنگری آن "دانا" به او حکم می کند که باید به آن موضوع و یا مسئله با خرد نقاد با بی رحمی هر چه تمامتر بتازد و بر آن نور بتاباند!.در عمل نقادیِ نقاد ، هر نوع سازندگی که بخواهیم وجود خواهد داشت؛چون اگر آن موضوع ضعفی را دارا باشد و بر طرف نگردد و آن موضوع پایه ء برنامه ای گردد قطعا" در آینده آن ضعف بر ملا خواهد شد وآن ضعف ویرانگری های خویش را در آینده نشان خواهد داد. پس هر نقدی برنامه ای را نشان می دهد.طلب برنامه از نقاد می تواند بی مورد باشد:::::::::::::::::::::: تجربیات بشری ،جدا از اصطلاحات مظلوم نمایانه ء طبقه کارگر و رویا پردازانهء آینده بسیار دور دست نیافتنی جامعهء بی طبقه.......، به ما گفته: در یک جامعه وقتی مسئولین[ حال آن مسئول می خواهد لنین باشد یا استالین یا مائو یا کاسترو باآن سخنرانی های خروس خون تا خروس خونش باشد ویا....... باشد هرکه می خواهد باشد وهر ایده لوژی که می خواهد داشته باشد] بدنبال تحقق توسعهء اقتصادی در جامعه اشان می روند چنانچه موفقیتی داشته باشند حتما" باید توسعه سیاسی و توسعه های دیگر را هم به پیش ببرند، چنانچه مسئولانِ جامعه ای بدلیل ترس از کنار رفتن واز دست دادن موقعیتشان هر نوع سرکوب و یا مانع تراشی را در دستور کارشان قرار دهند و توسعه سیاسی وآزادی های فردی و مدنی را نادیده بگیرند، آنان جامعه را با یک بحران عظیم روبرو خواهند کرد که در مراحلی ممکن است به فرو پاشی جامعه نیز منجر شود. چنانچه برای این نوع تحولات اجتماعی(توسعه اقتصادی و سیاسی و.....)وفاداران به اندیشه ای یا ایده لوژی ، بخواهند متناسب با ادبیات مخصوص به اندیشه مورد علاقه اشان واژه سازی کنند و آنرا بطریقی دیگر بیان کنند چیزی از واقعیت کم نمی کند بلکه این عمل واژه سازی حالتی گول زنک برای عمر تلف کردگان در آن اندیشه یا ایده لوژی ایجاد می کند و آرامشی کاذب به آنان می دهد .
۶۹۱٣٣ - تاریخ انتشار : ۲۰ تير ۱٣۹۴       

عنوان : معما
اگر این مقاله را تکثیر کرده و چهل میلیون نسخه آنرا در بین ۳۷ میلیون رای دهنده ایران تقسیم کنیم چند در صد از رای دهندگان آنرا درک و بر آن اساس چه نوع حکومتی خواهیم داشت؟
۶۹۱۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣۹۴