سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

تغذیه و ایرانیان - مزدک دانشور

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : لیثی حبیبی - م. تلنگر

عنوان : سلام بر مزک دانشور عزیز. من نیز معتقدم که مزدک دانشور در نوشته های خود دارای احساس مسئولیت
است.
یک قلمزن مردمی و شریف قبل از هر چیزی باید دارای افکاری پیشرو و سازنده باشد تا بتواند تأثیر گذار گردد.

مقاله ی قبلی شما نیز مطلبی بود که باید نوشته می شد.

بسیاری می نویسند برای اینکه چیزی نوشته باشند، و بعضی می نویسند زیرا لازم می دانند؛ به شدت احساس مسئولیت می کنند؛ از بی عدالتی ها و ویرانگری ها راستکی رنج می برند.
جامعه ی ما به شدت به دروغ آلوده می باشد و در نتیجه افکار و آثارِ ما نیز به شدت دروغ زده است؛ که رواجِ خردگرایی، روشنگری، راستگویی، دلیری و خوشدلی به مرور زمان می تواند شوق زندگی نوینی را در جهان وجود ما به وجد آوَرَد تا ایرانی هرچه بیشتر مدرن و مسئولیت پذیر گردد؛ واقعن مسئولیت پذیر گردد و نه برای ظاهر سازی و سیاست بازی که اغلب صورت می پذیرد آزارنده.
و در این صورت بسیاری از خرابکاری های فرهنگی که در این سال های غارت و ویرانی روان مردم ما را آلوده، فروکش خواهد کرد. در ایران ما گاه موجودی بسیار پلید در نزد حتی مردم دارای احترامات خاص است زیرا توانسته ثروت بزرگی را با دزد بازی جمع آوَرَد.
ما - ایرانیان داخل و خارج کشور - بدجوری دِگر شده ایم؛ بسیارگاه براحتی قلمزنی و حتی کار هنری را برای کمی بیشتر چرب کردن لقمه ی خود به ریا، باند بازی و ناکسی می آلاییم. و چُنین جامعه ای نمی تواند اوج گیرنده باشد. حاصل آن نا امیدی، درجا زنی و آزمندی است.
انسان جامعه ی بیمار و دارای روابط ناسالم با سیستم غارتی و پول محوری نمی تواند تغذیه ی روحی و جسمی درستی داشته باشد. در چنین جامعه ای حتی داشتن ثروت و بخور بخور میلیاردی نمی تواند مشکل را حل کند؛ به همین خاطر بچه های نوکیسگان در داخل کشور رذیلانه ترین و یا در بهترین حالت انگلی ترین و نامفیدترین زندگی ها را دارند؛ و کارشان پیوسته سو استفاده از امکانات قدرت و ثروت - اغلب باد آورده - است. و این خود در ایران امروز ما هنر به حساب می آید!
آیا آنها راه دیگری را می شناسند؟
طبیعی است که جواب منفی می باشد. آنچه آنها از خود نشان می دهند همان فرهنگ واقعی شان است که دیدن اش برای یک انسان مدرن، دلسوز و دارای اهدافِ انسانی، تحمل ناپذیر است. نمونه ی بارز بیزاری آور آن را مردم غارت شده ی ما هر غروب در ویراژ های ماشین های آخرین سیستم در تهران و دیگر شهر های بزرگ ایران می بینند. طبیعی است که چنان موجوداتی فرهنگی پوشالی دارند با روانی نامتعادل. شاید بدان وسیله ها گریز می زنند تا از پوچی زندگی خود بگریزند، که ناشدنی است.

پس، پیش به سوی مسئولیت پذیری بیشتر و روشنگری های دلسوزانه برای گشودن دریچه های نویی در افکار و در نهایت در زندگی ما.
۶۹۱٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣۹۴       

    از : امیر ایرانی

عنوان : تفکر انسانمدارانه و تعهد اجتماعی
جناب مزدک دانشور ارجمند که درود بر ایشان بادا !در اکثر اظهار نظراتشان به نکاتی از زیست جمعی و فردی افراد اشاره می کند که نکات اساسی محسوب می شوند ودر مسیر درست قرار گرفتن آن نکات ویا گره گشایی از گره های سر راه آنان، سلامت زیست جمعی و فردی را نیز بدنبال دارد .این نوع اظهار نظرات باید ناشی از تفکر انسانمدارانهء وی و تعهدی که در مقابل مسائل اجتماعی و فردی احساس می کنند، باشد. که وجود این نوع تفکر و تقویت آن در افراد یک جامعه، خود راه گشای بسیاری از مسائل ابتلائی جامعه می شود. با سپاس بی کران از ایشان و امثال ایشان با نوع تفکر انسانمدارا نه اشان!.
۶۹۱۵۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ تير ۱٣۹۴       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست