عنوان : قدردانی
آقای هرندی بزرگوار

یادداشت های شبانه شما، با نثر قشنگ و منطق قوی و پشتوانه علمی، روزهای ما را روشن می کنند. هر بار که نوشته های شما را می خوانم پنجره تازه ای برویم باز می شود و دنیا را از نقطه نظر جدیدی می بینم. ممنونم از شما که مرا در دنیای خود سهیم می کنی و به فضاهای تازه می بری.
۷۱۱۶۶ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : درس آموز و دانش افزا
درود بر استاد ارجمند، استادی که نکات را آنچنان می بیند که آنچنانند. این همان نکته ایست که بسیارانی به آن توجه ندارند.برای دیدن، ابتدا آرزوهای خویش را می بینند سپس به سمت دیدن مسائل دیگر می روند. . آورده ای از آورده های هوشمندتان:«........ تا اندیشمند ونویسندگان و هنرمندانی را که در نیمه دیگر دایره قدرت در برابر حکومت ایستاده اند ناتوان و زبون کند. ....» . نکاتی چند در رابطه با مفاهیمی چون آزادی ودمکراسی: آنانی که این مفاهیم ومفاهیم دیگری را دکانی کرده اند برای خویش، با آنانی که حال را می بینند و این مفاهیم کارساز را برای آینده و دوران گذر از این شرایط خواهانند ، تفکیک پذیرند. آورده هایتان همانندگذشته: درس آموز و دانش افزا!. سپاس!
۷۱۱۶۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : خواننده ی مورد نظر که من باشم!!!
ابراهیم بزرگوار
بی اجازه خودت ابراهیم خطابت میکنم چرا که آنقدر ارادتمند تو هستم که این اجازه را به خود داده باشم. آن خواننده کهنام نبرده ایی اش ، منِ بهمنِ پارسا هستم! در خصوص ِ "تامات" حرف میزنم که اشاره کرده یی. ببین ارجمند، در باب اسامی و چگونگی تلّفظ و نوشتن آنها هر زبانی بدون نیاز به فرهنگستان و فرهنگبافان مجاز است هرطور میخواهد رفتار کند و هرکس هم دلخور میشود ... بشود. زبان ِ زبانخوار عرب ، الکساندر را کرده الاسکندر، هراکلیت را قرقل، دموکریتوس را ذیمقراطیس، و همینطور الی ماشا الله. بعد ایرانی هم همان را ماخذ قرار داده وسراسر تاریخ و جغرافیا اش پر است از اسامی اجق وجق ِ عرب ساخته. اینرا داشته باش تا بروم سر اصل ِ مطلب. سخن ِ من در باب واژه ی "تامات" که در نوشته ی تو آمده است بحث بر سر املا اسم نیست، نه مهربان ِ ارجمند ِ محترم. سخن بر سر اساس واژه است، که "طامات" باشد، نه فرهنگستان اجازه داده و نه میتواند اجازه بدهد، و نه مجاز است که مجوّز صادر کند که فارسی زبانی ، به جای "طامات" از "تامات" استفاده کند! آن "طامات" که مقصود آن بیت بیت مورد نظر در نوشته ی تو میباشد، فقط و فقط با تائ موئلّف یعنی "ط" درست است وبس که به معنای "سخنان ِ هرزه و اراجیف و گفتار بیهوده است" که معمولا با "شطح" و "شطحیات" همراه میآید و هیچ ربطی به "تامات" که جمع تام تامه، به کامل و تمام است ندارد. پس نتیجه اینکه ، من یا تو یا هر فارسی زبانی مجاز است بنویسد، ایطالیا یا ایتالیا، امپراطور یا امپراتور، و قس علیهذا، ولی هرگز، وتاکید میکنم هرگز نمیتواند بنویسد، مطواری، به جای متواری، که در این مورد با افعال و قواعد خاصّ حاکم بر آنها سرو کار داریم. بیش درازش نکنم این سخن را امّا اگر بازهم موافق نیستی سپاسگزار هستم که مرا رهنمون شوی . مهرت به وفور مسری باد ارجمند. ارادتم را بپذیر.
۷۱۱۶۴ - تاریخ انتشار : ۲٨ آبان ۱٣۹۴