عنوان : وه که چه مقاله ای
هر چند که خانه از پای بست ویران است ولی وقت تنگ است و باید چاره ای اندیشید. خانم بهرامی عزیز، این مقاله ی پر بار یک تیر و دو نشان دارد، به قلب مشکلات و به شعور خواننده همزمان می زند. چه موقرانه فریادتان را به ژرفا برده اید. درست است، کپی کردن راهکارهای موجود در دیگر کشورها و از آن اعتباری برای خود دست و پا کردن شعاری است چون دیگر شعارها که پشتوانه ی عملی ندارد. فعالین و مردم باید دولت را برای اجرای حفاظت محیط زیست پیوسته و همه جانبه زیر فشار بگذارند. مشاهدات شخصی من در این زمینه این است که به دلیلی زنان در این زمینه فعالترند و باشد که در کشور ما نیز زنان پرچمدار این مبارزه ی بسیار ضروری و حیابی بشوند. اگر بودجه و قدرت به سازمانی ندهند که کارش را پیش ببرد چگونه می تواند (بفرض اینکه این سازمان چون دیگر سازمانها فاسد نباشد). زیر فرمانروایی سپاه، سرمایه و دار این مبارزه سخت تر می شود ولی هنوز عملی است. افشاگری و تجزیه و تحلیل علمی این مشکل حیاتی و مبارزه برای آن در مقایسه با مبارزه برای نان اگر نه مقدم، ولی حداقل همردیف آن است. درود
۷۱٣۹۲ - تاریخ انتشار : ۱٣ آذر ۱٣۹۴