سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

دمکراسی چیست و حاملان ان کیان اند؟ (۴) - علی رضا جباری (آذرنگ)

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : علی اردلان

عنوان : نولیبرال معتدل،نولیبرال افراطی
آقای جباری شمامیفرمائید:
با وجود این، رفتن به میان دولتمردان معتدل و مردمی با برنامه ی مطالبه محور زمینه را برای نزدیکتر کردن دیدگاهها، چه در بخش سیاسی دولتی و چه در میان نیروهای مردمی، و چه در میان آن دو بیشتر فراهم می کند. این برنامه باید مقدم بر همه خواستهایی راهبردی و پس از ان راهکارها را در بر گیرد و بدون کوشش در تحقق این شرط امکان بهره برداری سودمند از ن وجود ندارد.
فکرکنم درچارچوب اندیشه های رفرمیستی نیزاین دولتمردان معتدل وبه قول شمامردمی!!!هستندکه بایدبه میان مابیایندنه آنکه مابه میان آنهابرویم.دولتمردان معتدل و مردمی شما همیشه برای گرفتن رای،به مااحتیاج داشته اندوبرای رسیدن به قدرت،همواره ماراوجه المصاحه درگیری های جناحی خودساخته اند.(برای سالم ماندن، مردم بایدازاین جماعت دوری کنند:هم سلامت جانی وهم سلامت روانی)
درثانی شایدبتوان باصفت معتدل این حضرات تاحدی توافق داشت،اماچه کسی گفته این هامردمی اند.بهتراست هرتحلیل گری پیش ازاائه راه حل ابتداواقعیات موجودرابهتربشناسدوآنگاه نظردهد.
گروهی که شماازآنهابه عنوان مردمی نام میبرید،کسانی بوده اندکه سال هادراتاق فکرهای جمهوری اسلامی درس لیبرالیسم می آموختند(چپ های سابق جمهوری اسلامی)وپس ازآنکه به اذن رهبران نظام ،درانتخابات۷۶دوباره به قدرت راه یافتند،قصدمردمی بودن نداشتند.آنهاوقتی باحجم گسترده ای ازمطالبات انباشت شده جامعه مواجهه شدند،فیلشان یادهندوستان کردوباترک مواضع نئولیبرالی خود،دوباره به سمت چپ تغییرجهت دادندکه این بانقشی که قدرت های جهانی وسران رژیم به آنهامحول ساخته بودند،همخوانی نداشت.لذاابتدادرصف اصلاح طلبان تنهاشدند ودرنهایت درسال۸۸ازحاکمیت بیرونشان کردند.
قرارنیست حکومت اسلام مردمی هم باشدوهرگزاین اشتباه خطرناک دراین دستگاه ،تحمل نخواهدشد.جمهوری اسلامی بایدبانسخه های صندوق بین الملی پول وبانک جهانی وباهمزیستی تعدادی خانواده مافیائی اداره شودوشمامطمئن باشید ازدرون آن جزبربریت ،غارت،جنایت وفلاکت چیزی بیرون نخواهدآمد.
پس بیائیددیگران راتشویق به یارگیری ازمیان این گرگ هانکنیدچراکه گرگ نرم خوتراحتمالاترسووناتوان است ودروقت مقتضی توسط گرگ های دیگرخورده خواهدشد.
۷۱۷۲۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ آذر ۱٣۹۴       

    از : peerooz

عنوان : تا ریشه در آبست امید ثمری هست.
در انگلیسی اصطلاح معروف و رایجی وجود دارد به نام Wish List یا فهرست آرزوها که مردم و اکثرا کودکان ردیف آرزوهای خود را مینویسند. ۷ ماده جناب جباری چنین نمونه ایست ولی ترتیب آن نامرتب است زیرا که ماده پنجم"...برقراری این اتحاد تنها راه ممکن برون رفت از شرایط ناپایدار کنونی است و هرکس باید با هر امکان یا روزنه ای که در اختیار دارد در جهت تآمین این اتحاد بکوشد....." شرط اولوویت دارد و این, با " قوم عنود " ما سازگار نیست و نتیجتا این خواست ها به آرزو تبدیل میشود.

میگویند در نبردی بزرگ , توپخانه ساکت بود. فرمانده از مسئول علت خواست و او گفت به هزار دلیل که اولین آن نداشتن خمپاره بود, فرمانده احتیاج به ۹۹۹ دلیل دیگر نداشت.

دموکراسی در سراسر دنیا نه تنها مقهور و اجیر پول گردیده و آینده خوبی ندارد بلکه در سایر نواحی نیز به گفته منسوب به استالین مهم نیست کی رای میدهد, مهم آنست کی آنها را میشمرد.

با این حال نهایتا و به امید اتحاد آینده باید دمکراسی را مشق کرد؛ یعنی حتی با اطمینان از نتیجه نامطلوب انتخابات, در آن شرکت نموده و ورقه سفید به صندوق انداخت. این عمل دو نتیجه دارد یکی اینکه اقلا طرف به میزان محبوبیت خود پی میبرد و دیگر آنکه مردم را از خمودی درآورده و برای روز مبادا آماده مینماید. یعنی تا ریشه در آبست امید ثمری هست. بگمانم جز این راهی نیست, حتی اگر فواره ظلم هم به خودی خود سرنگون گردد.
۷۱۶۴۷ - تاریخ انتشار : ۲۶ آذر ۱٣۹۴       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست