خروج از گفتمان اصلاح طلبی ورود به تحریم انتصابات رژیم است - محمود دلخواسته
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : peerooz
عنوان : مشارکت وسیع و همه جانبه
جناب صالحی میفرمایند " ....ولی از داخل کشورانتظار مشارکت موردنظر جمهوری اسلامی که باید وسیع و همه جانبه مردم باشد نمی رود.". باید پرسید حکومت چه احتیاجی به مشارکت وسیع و همه جانبه مردم داردnجز برای تظاهر و به قول اینها خامه روی کیک ؟ در تمام دوران پهلوی و ج.ا.ا., " انتخابات " برقرار و صندوق ها پر شد و ملت تماشاچی بود. و روزی که این ملت هرگز پای صندوق نرفته, درک خود از دمکراسی را به اجرا گذارد, انتخاب ج.ا.ا. بود. این ملت نه تنها دمکراسی را نفهمیده و تمرین نکرده بود بلکه تقریبا, میگویم تقریبا هیچگاه در نبرد های انتخاباتی دماغش خونی نشده بود که راه مبارزه را بیاموزد و خیال میکرد که با " انقلاب " و رای متعاقب, همه کارها درست خواهد شد. بزرگان ما هنوز دستور العمل های ۱۵-۱۰ ماده ای نوشته و بدست تیمی میدهند که تجربه اجرایی ندارد.
۷۱۶۹۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ آذر ۱٣۹۴
|
از : امیر ایرانی
عنوان : حفظ پرستیز مبارزاتی
وقتی وارد حوزه مبارزاتی می شوی حتماً لازم است که از قافله روشهای دیگران عقب نماند!. [ البته یک فاز ودو فاز اشکالی ندارد] همیشه آن اعتبار مبارزاتی خاص را باید حفظ کرد. اگر شد با شعار.
۷۱۶٨٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ آذر ۱٣۹۴
|
از : روزبه صالحی
عنوان : انتخابات با اجبار میانه ای ندارد اقدام اختیاری است
من اعتقاد دارم که عنوان مطلب شما " خروج از گفتمان اصلاح طلبی ورود به تحریم انتصابات رژیم " به لحاظ شکلی اشکال دارد زیرا انتخابات در جمهوری اسلامی شکل واره ای است که با مظهر دمکراسی تفاوت ماهوی دارد ولی اجرای آن در جمهوری اسلامی در شکل انتخابات را تبلیغ کرده و تظاهر به آن دارد پس شکلا مستحق انتساب صفت انتصابات نمی باشد.
در مورد ارکان تثلیثی ساختاری استبداد تاریخی ایران دو ساختار، اقتصاد، که در شهرها بازار بوده و در روستاها مالکانِ عمده و سیاست، که استبدادِ سلطنتی بوده این دو عامل از هم فروپاشیدهاند و عامل سوم تثیلیت ساختاری استبداد تاریخی را ، فرهنگ و مذهب، که روحانیت بوده عنوان کرده که روحانیت ذوب در قدرت شده و ان را طلیعه فروپاشی معرفی می کنید و سرانجام نتیجه گیری ساده لوحانه می کنید که " ما ایرانیان هیچگاه اینقدر به استقرارِ جمهوریِ شهروندان نزدیک نبودهایم." اگر از شما بپرسند که کدام مدرک و مستند اثبات این ادعا دارید چه خواهید گفت؟ البته نگاه شما در چشم انداز قابل قبول است ولی چشم اندار افق های دور نگاه فعالان سیاسی است. بنابراین نگاه شما اگر به عنوان استراتژی معرفی شود آن را قضاوت استنباطی شما می دانم که پایه هایش بر فرضیات است و امکان فروپاشی روحانیت به عنوان منادی مذهب حالا حالا ممکن نمی نماید.
ضمنا آنچه که احساس می شود نسیم انتخابات اسفند ۹۴ سوز سرمای زمستانی است و امکان تحریم اگر نباشد ولی از داخل کشورانتظار مشارکت موردنظر جمهوری اسلامی که باید وسیع و همه جانبه مردم باشد نمی رود.
۷۱۶٨۶ - تاریخ انتشار : ۲٨ آذر ۱٣۹۴
|
از : peerooz
عنوان : رونوشت برابر اصل است.
جنب دلخواسته,
چون راضی به زحمت شما نبوده و مایلم کامنتی را که امروز در پای مقاله دیگری گذارده ام ببینید,رونوشتی از آنرا با تصحیح یک کلمه به اینجا منتقل میکنم و امید که اظهار نظر بفرمائید.
عنوان : تا ریشه در آبست امید ثمری هست.
در انگلیسی اصطلاح معروف و رایجی وجود دارد به نام Wish List یا فهرست آرزوها که مردم و اکثرا کودکان ردیف آرزوهای خود را مینویسند. ۷ ماده جناب جباری چنین نمونه ایست ولی ترتیب آن نامرتب است زیرا که ماده پنجم"...برقراری این اتحاد تنها راه ممکن برون رفت از شرایط ناپایدار کنونی است و هرکس باید با هر امکان یا روزنه ای که در اختیار دارد در جهت تآمین این اتحاد بکوشد....." شرط اولوویت دارد و این, با " قوم عنود " ما سازگار نیست و نتیجتا این خواست ها به آرزو تبدیل میشود.
میگویند در نبردی بزرگ , توپخانه ساکت بود. فرمانده از مسئول علت خواست و او گفت به هزار دلیل که اولین آن نداشتن خمپاره بود, فرمانده احتیاج به ۹۹۹ دلیل دیگر نداشت.
دموکراسی در سراسر دنیا نه تنها مقهور و اجیر پول گردیده و آینده خوبی ندارد بلکه در بعضی نواحی نیز به گفته منسوب به استالین مهم نیست کی رای میدهد, مهم آنست کی آنها را میشمرد.
با این حال نهایتا و به امید اتحاد آینده باید دمکراسی را مشق کرد؛ یعنی حتی با اطمینان از نتیجه نامطلوب انتخابات, در آن شرکت نموده و ورقه سفید به صندوق انداخت. این عمل دو نتیجه دارد یکی اینکه اقلا طرف به میزان محبوبیت خود پی میبرد و دیگر آنکه مردم را از خمودی درآورده و برای روز مبادا آماده مینماید. یعنی تا ریشه در آبست امید ثمری هست. بگمانم جز این راهی نیست, حتی اگر فواره ظلم هم به خودی خود سرنگون گردد.
۷۱۶۶۱ - تاریخ انتشار : ۲۷ آذر ۱٣۹۴
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۴)
نظر شما
اصل مطلب
|