عنوان : عیب کار در کجاست؟
" این چه مقاله ای است نوشتی؟ اصلاً نوشتن را بلدی؟" گذشته از شوخی و ابراز همدردی با سرکار خانم - شمیم شرافت- باید بگویم که جامعه مردسالار ایرانی محصول حاکمیت فرهنگ اسلامی هم است که حتی در برخی خانواده های رفقای چپ روشنفکر غیر اسلامی هم دیده میشود که به زن ایرانی که میرسند سنّت دار میشوند. ولی همیشه هم انتقاد به مردها خصوصاً نوع ایرانی اش ( نوبر!! ) وارد نیست بلکه برخی عدم اعتماد به نفس در زنان خصوصاً در زمینه یادگیری و پشتکار نداشتن در یادگیری تا به پایانش دلایل دیگری هم دارد و نمیشود همه کاسه کوزه ها را بر سر مردان و مردسالاری جوامع ما خراب کرد. خیلی از زنها که از محیط سرکوبگری و فشارهای اسلامی ایران که به اروپا میآیند و به اصطلاح آزادی دارند شاید معرّف حضور شما هم باشند که از این آزادیها در کنار همه حقوقها برای زنها در اروپا کمتر استفاده درستی میکنند طوریکه میشود گفت که وضعیت زنان ایرانی حتی در محیط آزاده اروپا خیلی بهتر نیست که بشود گفت خودشان را بالا کشیدند و قابل سرزنش نیستند.
در ضمن یک پارادوکس کوچک که نوشتید: " همه مرا دوست داشتند و من همه را." لابد تحقیرکردن شما توسط فامیل و نزدیکان شما هم از روی "دوستی" بوده؟
در ضمن فراموش نکنید که همین مردان زن تحقیرکن را خود شما زنانی که مادر میشوید تربیت میکنید یا نه؟ ما مردها هم تا حدودی محصول تربیت شما زنان مادر شده هستیم و این در دست شماست که مردها را به دلخواه خود درست فرم بدهید طوریکه زنان را تحقیر نکنند حتی در روابط زناشوئی نقش زن بیشتر اگر نباشد کمتر نیست. پس چرا اوضاع این چنین است که باید ناله فریاد تحقیر شدن زنان را بشنویم؟
۷۵۹۰٨ - تاریخ انتشار : ۱۰ شهريور ۱٣۹۵