عنوان : اثر بی ارزش آقای مجد
در پاسخ به آن دوست گرامی که به کتاب آقای مجد اشاره کرده باید بگویم که صلاح است ایشان نقدهای این اثر بی ارزش را نیز بخوانند. حرفهای بی اساس آقای مجد پیش از آنکه بر مبنای واقعیات باشد بر مبنای خیالپردازیهای ایشان است. آقای مجد در حالی صحبت از روی کار آمدن رضا شاه توسط انگلیس میکند که اسناد وزارت خارجه انگلیس و خاطرات ژنرال آیرونساید حکایت از عدم اطلاع وزات خارجه از کودتا دارد. حال این اطلاعات چگونه به دست آمریکاییها و بعد آقای مجد رسیده الله اعلم!
۲٣۹۲۷ - تاریخ انتشار : ٣۱ فروردين ۱٣٨۹       

عنوان : اسطوره سازیهای پوچ
هنوز بعد از گذشت ۳۰ سال از نکبت جمهوری اسلامی که ثمره دگماتیسم و هیستریک به اصطلاح روشنفکری دهه ۴۰ و ۵۰ میباشد و روشن شدن خیلی از زاوایای پنهان نگاه داشته تاریخی آنهم به عمد و فقط برای یک دشمنی کور که شاه برود هر که بیاید بهتر از اوست ! نمیخواهیم قبول کنیم که آقا این اشخاصی که در آ«زمان و بعد کشته شدند اشتباهات گرانی را مرتکب شدند که هنوز ملت ایران و سه نسل بعد از این به اصطلاح انقلاب دارند بهای سنگین اشباهات این روشنفکران را میپردازند ، آنها شخصیت شخصیشان محترم ولی این دلیل نمیشود که سه نسل که قربانی دگماتیسم اینها شدند امروز به گذشته باز گشته و از آنها برای خود امام زاده بسازد . تاریخ قاضی بیرحمی است که نشان داده و خواهد داد که چه کسان و کسانی واقعا بدنبال منافع ملی کشورشان بوده و هستند .
۲٣۹۲۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ فروردين ۱٣٨۹       

عنوان : سیاستهای تعیین کننده؟؟
آقای نامی شاکری گرامی،
بسیار فشرده توجه شما را به مراتب زیر جلب می کنم.
با احترام در ظرف سی سال گذشته اسناد و مدارکی از کم و کیف انقلاب ایران و کلا درباره ی سیاستهای بیگانگان در میهن ما منتشر شده است که بسیار قابل توجه است. من شمارا مراجعه می دهم به کتاب انگلیسی بریتانای کبیر و رضا شاه نوشته و گرد آوری آقای محمد قلی مجد. این کتاب چگونگی به لوث کشیدن انقلاب مشروطه و علم کردن رضا شاه را با اسناد انکار ناپذیر ی که از طرف منابع آمریگایی منتشر شده توضیح و به تمام توهمات درباره رضا شاه بعنوان یک چهره ی "ملی" پایان می دهد.
درباره ۲۸ مرداد اسناد بیشتر از آن است که احتیاج به اینجا ذکر نام ونشانشان باشد.
درباره انقلاب ۵۷ غیر از سند طبقه بندی شده ی جرج بال که چندی پیش دکتر عباس میلانی آنرا علنی کرد، مدارکی از مکاتبات خمینی با وزارت امور خارجه ی آمریکا در آستانه ی انقلاب ۵۷ امروز در دست است. سند جرج بال تفاوت دو سیاست در آمریکا و ضرورت برکناری شاه را توضیح می دهد.
این مدارک نشان می دهد که زنجیره ی سیاستهای مشابهی در رابطه با ایران بوسیله ی بیگانگان از انقلاب مشروطیت تا سال پنچاه و هفت دنبال شده که ما امروز با عوارض آن دست بگریبانیم. می توانید مرا خواهرزاده ی دایی جان ناپلئون بخوانید ولی مدارک غیر قابل انکار است.
تفویض نقش تعیین کننده به حزب توده و اکثریت در سیاستهای سالهای آغازین تاسیس جمهوری اسلامی بسیار ساده دلانه است. این مدارک و مدارک جدبد دیگر را مطالعه بفرمایید، حتما هم به بی کفایتی و سیاستهای بیهوده ی احزاب و سازمانهای چپ و کلا "اپوزیسیون" در آن مقطع پی می برد و هم به ترفندهای بیگانگان که ادامه ی سیاستهای سنتی آنها در قبال ایران بوده است .
خواندن کتاب آقای مجد به فارسی نقطه پایانی به تمام احساسات رضا شاه دوستانه خواهد گذاشت . پیروز باشید
۲٣۹۱۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ فروردين ۱٣٨۹       

عنوان : به رفیق بیژن، ذیل گزارش به بیژن
این گزارش جای تامل بسیار دارد . به ویژه برای مخاطبان جوان در جنبش سبز! من در این کامنت فقط به یک نکته ی پایانی اش می پردازم : "...کاش از فردای انقلاب بهمن ما به ازادی و دمکراسی و حقوق شهروندی بها میدادیم و کورکورانه به دنبال شعار مبارزه ضدامپریالیستی ایت الله خمینی نمی رفتیم..."
این یک اشتباه تاریخی بزرگ است . "ما" به دنبال شعار مبارزه ی ضدامپریالیستی آیت الله نرفتیم . این او بود که به دنبال شعار ضدامپریالیستی "ما" آمد !(اما قاعده ی بازی ضد امپریالیستی را نه می دانست و نه اگر می دانست در تناسب قوای مرئی و نامرئی سیاسی آن روز ایران می توانست رعایتش کند!) فراموش کرده اید که بعد از سقوط رژیم پادشاهی ، آیت الله و دوستانش (به ویژه سواران پرواز انقلاب ارفرانس) کار را تمام شده تلقی کردند و این "ما" بودیم که آنها را به "انقلاب" کشاندیم ؟ به برچیدن کامل نظام کهن و برپایی یک نظام نو! فراموش کرده اید که آنها مصمم به حفظ تمام دستگاه های نظامی و انتظامی(و حتی امنیتی) نظام کهنه بودند و به اصرار ما برای تداوم اصالت "انقلاب"، ارتش انقلابی (سپاه) بر پا کردندو...؟ این همه را "ما" به آنها آموختیم و در رقابتی سخت که میان "ما" و جریان لیبرال و میان "ما" و جریان ضدانقلاب و میان "ما" و تمام جریانات برانداز ، در فضای پرابهام ترور و جنگ تحمیلی وجود داشت این"ما" بودیم که آیت الله را متوجه مبارزه ی "ضد امپریالیستی " و نه "ضد آمریکایی" کردیم و موفق هم شدیم. بسیاری از مکافات این سالهای "ما"، مجازات همین باورهای ضد امپریالیستی "ما" است .در رویکردی به جهان که محور اصلی هر مبارزه ی سیاسی و اجتماعی در ایران مقابله با "امپریالیسم جهانی به سرکردگی امپریالیسم آمریکا" بود! اصلا در آن روزها مفهوم "شهروندی" موضوعیت داشت ؟ فراموش کرده ایم "انقلاب شکوهمند" را با حضور توده های میلیونی؟ کدام انقلاب و جریان انقلابی در جهان تا کنون مراعات کننده ی "حقوق" شهروندی بوده است که "ما" نبوده ایم ؟ "ما"یی که امروز آنقدر دگرگون شده که با جهان و منازعات و رقابت های درون آن ، دیگر نه با رویکرد "چپ" که با رویکرد "لیبرال " می نگرد! درآورد نیست که امروز بسیاری از همراهان ضد امپریالیست"ما"، در مبارزه با توتالیتریسم جمهوری اسلامی، یگانه آغوش گرم را آغوش ایالات متحده ی آمریکا، می یابند؟! کاش ایران هم به همین صراحت در گزارش به بیژن بیاوریم ! حقیقت این است که اگر خیلی چیزها کهنه شده باشد، آن چه که کهنه نشده و هنوز اعتبار دارد ، همین مفهوم مبارزه ی ضد امپریالیستی است . اتفاقا بسیاری از اقدامات و رفتارهای سیاسی مخالفان "ما" در جریان توتالیتر، اگر نه دستورات مستقیم "آنها"، دست کم آموزه های زیرکانه و مستمر آنهاست!نگاه کنید حتی افراد و جریان های مقابل جریان توتالیتر هم مستقیما سر از پایتخت های "آنها" در می آوردند . پیامی مستقیم به تمامی مخاطبان که بیش از دو قطب در دنیا وجود ندارد! قطب توتالیتر که جمهوری اسلامی است و قطب دمکرات که "آمریکا" است !
اگر تمایلی بود، من هم مایلم "گفت و گو" را ذیل همین گزارش ادامه بدهم .
نامی شاکری - تهران ۳۰/فروردین/۸۹
۲٣۹۰۷ - تاریخ انتشار : ٣۰ فروردين ۱٣٨۹