عنوان : پاسخ
در کنار برخی از انگ ها و اتهامات که باید فقط بهش لبخند زد، بگذریم. اگر از لحن سر تاسر مشوش و مباحث در هم ریخته اش بشود چند نکته ای در آورد و پاسخ داد به شرح زیر است:
۱- جزایری هم در تیترش هم در جای جای مطلبش با انواع و اقسام کلمات تلاش کرده است که ما را "وادار" به سکوت کند. این بحث تعجب بر انگیز است. چون اگر وی استدلال های خودش را قوی می داند باید از دیالوگ استقبال کند. یا اگر موضع ما را اشتباه می داند نباید از این بهراسد که ما بیشتر حرف بزنیم و بیشتر خود را افشا کنیم. ازاین زاویه دعوت به سکوت کردن و تلاش برای ساکت کردن ما برای جای سوال دارد؟ قطعا وی قدرت و توان آن را هم ندارد که ما را وادار به سکوت کند . پس بهتر است اندکی گوش دهد. ممئن هم باش من بعد از سال ها مواجه با این برخورد ها و انگ و تهمت و فحش شنیدن ها اگر قرار به ساکت شدنم بود خیلی وقت پیش ساکت می شدم. قوی تر و بزرگتر از وی هم نتوانست با ابزار های دیگری هم ما را ساکت کند.
۲- وی در جای جای مقاله به اصلاح طلبان حمله کرده است. با ضعیف ترین استدلال ها و مشموش ترین کلمات! در عالم سیاست و رقابت سیاسی حمله بد به مراتب از هزاران دفاع خوب برای رقیب خوشحال کننده تر است. قطعا اصلاح طلبا هوشمند از این متن جزایری کلی استقبال خواهند کرد. ای کاش ایشان یک مقاله ی مستقل در نقد مواضع اصلاح طلبان می نوشت و مشخص و مدون به نقد آنان می پرداخت. تمام سخن من این است که اتفاقن این دست نوشته ها و این دست موضع گیری به اسم چپ دقیقا همانی استکه رقبای سیاسی چپ دلشان می خواهد. می خواهند از چپ چهره ای مستاصل نشان بدهند که از استدلال کردن و نقد درست و نشان دادن راه کار و دخالت گری اجتماعی – سیاسی ناتوان است. همان کاری که حسن جزایری کرده است.
۳- نا به جا ترین کاری که آقای جزایری کرده است خرج کردن از اعتبار جان باختگان است. وی در برخی از جاهای مقاله شان خودش را پشت کشته شدگان دهه ۶۰ و سال ۶۷ پنهان کرده است. این کار دقیقا سواستفاده است. ان جان های شریف اتفاقن در راه "آزادی بیان" رفته اند. نه آن که پشت آنان سنگر بگیرید و دیگران را وادار به سکوت کنید. این کار بسیار نادرست و نا به جا است.باید از حسن جزایری و دیگران که این چند وقت این کار را می کنند پرسید فرق شما با کسانی که به نام شهدای جنگ ایران و عراق حجاب اجباری بر سر زنان کردند و آزادی های سیاسی را سرکوب می کردند چیست؟ این ظلم و ستم و سواستفاه را در حق جان باختگان راه آزادی و سوسیالیسم نکنید لطفا! در مباحث سیاسی بحث سیاسی شتان را بکنید. از انانی که دست شان از دنیا کوتاه شده است مایه نگذارید لطفا! اخلاق را تا حدی رعایت کنید.
۴- فردی به نام "جسن جزایری" که این متن را نوشته است. در بخشی با تشریح وضعیت نا به سامان کشور مدعی است که کاری هم از روحانی و دیگران هم بر نمی آید. خوب اگر این گونه است چرا انقدر برآشفته می شوید. بگذارید "تق" کار خودش در بیاید. شما خونسرد باشید. بر فرض که این امر را قبول کنیم. راهکار آقای جزایری چیست؟ باید چه کنیم؟ راهکار ایشان برای برون آمدن از این شرایط چیست؟
۵- در انتها باز هم باید گفت که متن آن چنان مشوش است که واقعا نمی توان از دلش دیالوگی در آورد. من در مقاله خودم هم گفته بودم با این دوستان نمی توان گفتگو کرد. مخاطب من کسان دیگری بوده اند که تاکنون هوشمندانه سکوت کرده اند و جوانان کم تجربه و خام اندیش و زود عصبانی شونده را انداخته اند جلو که ما را وادار به سکوت کنند! اما خوب اگر قرار بود ما سکوت کنیم خیلی وقت پیش سکوت کرده بودیم . پس بهتر است "بزرگتر" های جریان وارد گود شوند.
۵۵٨۷۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ تير ۱٣۹۲       

عنوان : چرا ساکت؟
علت دعوت آقای جزایری به سکوت چیست؟ بگذار امثال فواد شمس بنویسند تا عمق بیماری درهم اندیشی و پراگماتیسم بی ارزش و فرصت طلب که بخشی از فعالان اجتماعی را مبتلابه خود کرده است ، آشکار شود تا شاید درمانی بیابد.
البته پلمیک آقای جزایری پاسخ بسیار خوبی است، اما یاوه گوئی هاو پراکنده اندیشی ها، فزاینده هستند و برای مقابله جدی و اساسی با آنها، کار نظری سیستماتیک ، پایه ای و جامع ای لازم است که نیروهای چپ و سوسیالیستی در دو دهه گذشته کمتر به آن پرداخته اند. برای رفع این کمبود باید راهی جست.
۵۵٨۷۵ - تاریخ انتشار : ۲۲ تير ۱٣۹۲       

عنوان : چرا چنین عصبانی؟!
به نظر پاسخ و انتقاد شما به آقای فواد شمس ، چیزی به دانش کسی نمی افزاید و لحن آن هم غیرمودبانه و بسیار عصبی است.
انتقادات آقای شمس به رویکرد برخی چپ ها به انتخابات ، به نظر من صحیح است وبهتر بود که مشخصا به آن ها پاسخ می دادید.
چپ ایرانی هم که کلا معجون عجیبی شده است : هرکه در دنیا چپ است ، برای ادوار اسنودن و جولیان آسانژ دل می سوزاند و لعن و نفرین نثار آنانی می کند که لیبی و سوریه را ویران کردند و ما را هم تو نوبت نشانده اند. "چپ" وطنی ولی داریم که در عرصه جهانی "لیب" می زند و در رابطه با مسائل داخلی هم مواضع رادیو اسرائیلی دارد.
۵۵٨۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۲ تير ۱٣۹۲