عنوان : جواب برای - امیر ایرانی
جناب، آقای محترم با نام کاربری امیر ایرانی.اشکال کار یا دید سیاسی شما در اینجاست که هنوز فقط به جنبشهای سیاسی و انقلابی با اعتراضات خیابانی خودجوش از دل مردم معتقد هستید و به آن فکر میکنید بدون محاسبات و دخالتهای نیروهای خارجی. حالا خوب است که ما ایرانیها مار گزیده هستیم (مار امپریالیست آمریکا ) و حداقل دوبار تجربه شکست قیام مردمی را داریم ( یکبار کودتا بر علیه مصدق و بار دیگر به انحراف کشاندن انقلاب ۵۷ با گماشتن مهره امپریالیستهای غربی خمینی مرتجع در صدر جنبش مردم ایران ). نویسنده گرامی استاد اردلان در نوشتار خودش از فاجعه سومی ممکنه که گویا در راه است با آلترناتیو ساختن سازمان مجاهدین خلق یا برگشت احتمالی سلطنت به ایران بعد از رژیم ملاها هشدار داده و نیروهای چپ خوابیده و متفرق را هشدار داده برای آلترناتیو شدن واقعی برای نجات ایران. حالا ایراد و انتقاد شما چیست بجای پیگری و به محتمل شدن این خوابی که برای ملت ایران دوباره دارند میبینند. چند بار سرمان باید به دیوار بخورد تا بفهیم که سنگ است؟ من همه کامنتهای اکثراً طولانی و کم محتوای شما را هم میخوانم با سرگیجه گرفتن بعدش و میبینم که هنوز در یکسری خیالبافیهای سوسیالیستهای رمانتیک بسر میبرید و با واقع بینی شرایط عینی جامعه و اوضاع عوض شده دنیا فرسنگها فاصله دارید. راه حل بدهید برای تغییر رژیم اسلامی و آینده بهتر ایران تا ما بیافتم دنبال شما. میبخشید آقای محترم شما در کامنتهای خودتان آسمان را به ریسمان می بافید بدون اینکه ما را قدمی در آگاهی ما به جلو آورده باشید. کسی نگفته که پا روی زانو بگذاریم و دست از مبارزات برداریم چونکه همیشه دیگران برای ما تصمیم میگیرند. بلکه باید دید ریشه عیب کار ما ایرانیها در کجاست که صد سال داریم مبارزه میکنیم و هنوز بر کشور ما یک مشت آخوند مرتجع واپسگرا حاکم هستند که نه تنها افتخاری برای ما ایرانیها نیستند و نباید هم باشند بلکه فوراً باید کنار زده بشوند.اگر که شما هم درد مشترک دارید و گویا از سواد و آگاهی سیاسی خوبی هم برخوردارید بفرمائید نشانمان دهید که شما چه نسخه ای میتواند برای درمان ایران بپیچید و ما را از کلاف سر در گم رها سازید.
۷۴٨۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : خطاب به استاد عزیز جناب اردلان
با تشکر از توجّه شما به کامنت من و ممنون از توضیحات تکمیلی جنابعالی در ادامه مقاله واقع بینانه شما.مقاله شما را که در ابتدا خواندم دیدم که واقعاً حرف دل مرا هم میزنید و بسیار جالب توانستید وقایع گذشته تا حال را فشرده و واقع بینانه تجزیه و تحلیل کنید. متاسفانه عین واقعیت است که برای بدست گیری قدرت در ایران بدون چراغ سبز قدرتهای خارجی یا منطقه نمیشود تنها به قدرت اعتراضات و تظاهرات و قیام مردمی در خیابانها متکی شد. تازه مردم بدنبال کدام فرد یا حزب میخواهند راه بیافتند که از قبل موافقیت قدرتهای خارجی را نداشته باشند یا این افراد و احزاب از طریق رسانه ها به مردم شناخته نشده باشند ( در بوق دمیده نشده باشند ). در مورد روی کار آورده شدن خمینی مرتجع با شما صددرصد موافقم که چطور رسانه های غربی این مار را یک شبه از آستینشان بیرون کشیدند و در صدر رهبری جنبش مردمی بر علیه شاه گذاشتند. البته این روباه پیر هم با دروغها و فریبکاریهایش قبل از بدستگیری قدرت توانست عوام را از چپ گرفته تا راست خوب بفریباند. شما استاد عزیز که مکانیسم فکری این کشورهای غربی را بهتر میشناسید و میدانید که اینها در مسابقه اسب سواری روی اسبی شرط بندی میکنند و سرمایه میگذارند که احتمال زیاد میدهند اسب برنده میشود. روی همین در شروع انقلاب خمینی را بعنوان تنها اسبی دیدند که میتواند برنده شود و تغییر رژیم را بدون فروپاشی ایران که ثباتش در منطقه لازم بود به نفع خودشان به مقصد برساند. در شرایط فعلی احتمال تغییر رژیم ملاها کمتر شده. اگر رژیم ملاها تن به توافق اتمی نمیداد و تسلیم نمیشد و خطر دست یابی به بمب اتمی توسط رژیم تروریست پرور ملاها زیاد بود آنوقت امیدی بود به تغییر رژیم ولی حالا بهانه دیگر چه میتواند باشد؟ با تحریم اقتصادی غرب دیگر چیزی نمانده بود که رژیم ملاها ورشکسته اقتصادی شود و انبار گندم هایش خالی شده بود ولی دیدیم ارباب بزرگ آمریکا باز به کمک رژیم ملاها شتافت و فوراً چندین هزار تن گندم به ملاها فروخت تا مردم نان داشته باشند و شکمشان سیر باشد و نریزند توی خیابان. باور کنید همین اینکه دوباره صدای نارضایتی مردم در بیاید فرد احمقی مثل احمدی نژاد را سر کار میآورند با وعده بالابردن یارانه از ۴۵۰۰۰ تومان به ۲۰۰۰۰۰ تومان که همین الان قولش را برای انتخابات بعدی داده. پول مفت نفت که هست! استاد عزیز از یک طرف با بد رژیم اسلامی عوام فریبی طرف هستیم و از طرف دیگر در اپوزیسیون هم هرکی ساز خودش را میزند و از قدیم گفتند که یک دست صدا ندارد. در هشدار عاقلانه شما که سازمان مجاهدین خلق با دفتر سیاسی بهش دادن در صد متری کاخ سفید واشینگتن بهشان و پول میلیاردی عربستان سعودی که خواستار سرنگونی فوری رژیم آخوندهاست احتمال این خطر میرود که ملت بیچاره ایران دوباره گرفتار یک رژیم با ایدئولوژی اسلامی شوند که فعلاً فقط ماسک دمکراتیک زده تا به دستگیری قدرت در ایران. متاسفانه رفقای چپ ما هم که اکثرا یقه سفید و پشت میز نشین هستند و تئوری کار و کمتر در بین مردم بودند و هستند. وگرنه بقول رفیقی که همیشه معتقد بود وقتی منافع مردم را بهشان بشناسانید بدنبال گروههای چپ راه خواهند افتاد. ولی سوال این است تا آلت دست آمریکا یا روسیه و الان عربستان سعودی نشدن امیدی به پررنگ شدن نقش نیروهای چپی در ایران هست؟ مشکل اینجاست که ما ایرانیها خودمان به تنهائی همیشه تصمیم گیرنده نیستیم بدون محاسبات نیروهای خارجی همانطور که شما بسیار خوب و آگاهانه بدان اشاره کردید اگر که اشتباه برداشت نکرده باشم از توضیحات شما.اگر بخواهند روی سلطنت طلبها یا مجاهدین خلق بعنوان آلترناتیو برای جایگزینی رژیم ملاها سرمایه بگذارند مثل شرطبندی یا سرمایه گذاشتن روی قاطر یا الاغ است بجای روی اسب. ما ملت بدبخت ایرانی هم که گویا سرنوشت ماست که به الاغ قانع باشیم تا سواری بر روی اسب. تا زمانیکه روشنفکری مثل شما را در بین خودمان داریم شاید هنوز امیدی به بهتر شدن اوضاع ایرانیها باشد. امیدوار باشیم! موفق و همیشه سلامت باشید. سایت اخبار روز میبخشید کمی طولانی شد!
۷۴٨۶۲ - تاریخ انتشار : ۲۶ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : یکی می آورد ویکی می برد
من با ۹۹/۹۹درصد مطلب موافقم اما با ۰/۰۱درصد(یک صدم درصد) بقیه مطلب مخالفم اما همین( یک صدم درصد) ناچیز چنان قوی است که همه آن ۹۹/۹۹درصد را رد می کند! این درصدها، عجب حکایتی شده اند در این مملکت! باید گفت: وقتی نسبت به تحولات اجتماعی چنین نگریسته شود؛ که یکی می آورد و یکی می برد؛ یکی از نتایج این فرو کاستنِ تحولات اجتماعی به آوردن و بردن چنین است؛ فرو کاهنده در این فروکاستن می تواند بی مسئولیتی خویش را در تلاش برای آزادی خواهی و دمکراسی خواهی توجیه کند. آنهم با دیدن خود ، در یک شأنیت فرادرکی از بقیه ی افراد و حتی در یک هیبت مبارزاتی و انقلابی. اما در این نوع برخورد با مسائل اجتماعی از طرف این افراد می توان تناقضاتِ کرداری و پنداریِ به بیان آمده از طرف آنان را بصورت آشکار مشاهده کرد. که در این مورد با توجه به نوشتار انتشار یافته می توان گفت: وقتی قرار است بیاورند وببرند دیگر در پی الترناتیو سازی واقعی و اصلی رفتن ؛چه از نوع سوسیالیستی یا غیر سوسیالیستی، بی معنی است و حتی مطرح کردن این موضوع دیگر بصورت یک لطیفه در می آید.
۷۴٨۵۹ - تاریخ انتشار : ۲۶ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : بازی باافکارعمومی
آقاابی دررابطه باموضوعی که گفتیدقصدتوضیح درمتن راداشتم که متاسفانه فراموشم شد.این موضوع غامضی ست که به راحتی نمی توان به آن پاسخ گفت ولی تصورمن هنگام نگارش این متن کوتاه این بودکه غربی هابه راحتی باافکارعمومی مردم بازی می کنند(حتی افکارمردم خودشان).مثلاخمینی باآن سابقه ارتجاعیش هنگام انقلاب به قدری توسط بی بی سی ورادیوفرانسه تبلیغ شدکه حتی مبارزین وروشنفکران رادچاراشتباه محاسباتی ساخت. به این نحوکه گویااین آدم منتخب کشورهای غربی ست وطوری وی رابه مانشان دادندکه نتوانیم سابقه ارتجاعیش رابه یادبیاوریم.
باروی کارآمدن راست های افراطی درآمریکاچنانچه رژیم به مداخلات منطقه ای خود ادامه دهداحتمال مطرح شدن دوباره رژیم چنج بسیاربالاست.اگربحث رژیم چنج جدی شود،آنگاه پروژه آلترناتیوسازی کلیدمیخورد.دراین پروژه تغییرافکارعمومی مردم ایران که می تواندکاری چند ساله باشدشروع میشودوشبکه های ماهواره ای نظیربی بی سی وصدای آمریکابجای استفاده ازاصلاح طلبان دربرنامه هایشان یواش یواش ازمجاهدین وسلطنت طلبان بهره خواهندبردوبه آرامی شروع به تاریخ سازی وجعل حقایق برای توجیه اشتباهات این گروه هاخواهندکرد.یعنی اگرموضوع تغییرحکومت جدی شودامپریالیست هاراهش رابلدند.همانطورکه جااندازی اصلاح طلبان رادراین چندساله به خوبی پیاده کرده اندوبه افکارعمومی جهت داده اند،درسال های بعدبرای گروه های براندازوابسته به خودشان این کارراخواهندکرد(خصوصاکه می بینندچپ هاروزبه روزدرافکارمردم ایران بیشترجابازمی کنند).فراموش نکنیم که غربی هادراوکراین ازفاشیست هابرای تغییرقدرت استفاده کردند.سرمایه داری هرجاکه خطرکمونیست هاوچپ هارااحساس کرده به گروه های فاشیستی پناه برده تاکمونیست هاراسرکوب کند.ازآنجائیکه دموکراسی بورژوائی درخاورمیانه وجودخارجی ندارد سناریو اخیربیشترمحتمل است(ضمن آنکه غربی هانمی خواهندسنت های دموکراتیک دراین منطقه مرسوم شود).
مسئله مهم ازنظرمن این است که بانزدیک شدن به مرگ خامنه ای وباتغییرسیاست درآمریکااحتمال اینکه موضوع تغییرحکومت دوباره مطرح شودبالاست ودراین رابطه تنهاگروه های موردنظرازنظرراست های افراطی درآمریکامجاهدین ودرمرحله بعدی سلطنت طلبان خواهندبودمگراینکه چپ هاوکمونیست هامعادلات موردنظرآنهارابانفوذدرمیان مردم برهم بزنند.
۷۴٨۵۲ - تاریخ انتشار : ۲۵ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : موافقیّت ۹۰ درصدی
من با ۹۰ حرفهای نویسنده گرامی موافقم و با دیدگاهش در باره چگونی شکل گیری انقلابات و تغییر و تحولات در مناطق مختلف که با یکسری بازیهای کثیف ( یا شاید عاقلانه و حساب شده؟ ) قاطی است و خیلی به واقعیت بینی و تجارب گذشته نزدیک است و خوب دید آنالیزه دارد. فقط در یک مورد با نظر ایشان موافق نیستم که گویا آمریکا بهترین آلترناتیو را برای جایگزین کردن رژیم تروریست پرور آخوندها در سازمان مجاهدین خلق میبیند چونکه حافظه تاریخی مردم ایران اینقدر هم خراب نیست که فراموش کرده باشند که در دوران جنگ ایران و عراق این سازمان در کنار صدام حسین بر علیه ایران جنگیده و برای همین هم در بین اکثریت بالای مردم ایران مورد تنفر است خصوصاً شخص مسعود رجوی که با صدام حسین که نه تنها دیکتاتور و قاتل میلیونها نفر بوده بلکه یک دلقک سیاسی احمق. آخر آدم با شخصی مثل صدام حسین دیکتاتور همپیمان میشود زیرا که فکر کرده: دشمن دشمن من دوست من است. در مورد سلطنت طلبها هم بعنوان آلترناتیو برای جایگزینی رژیم ملاها حتی یک ثانیه هم رویش فکر کردن فقط وقت تلف کردن است و خیالبافی چونکه از قدیم گفتن: آزموده را آزمودن خطاست. از سلطنت در ایران مردم تجربه تلخی از گذشته دارند و چیزی را که آدم بالا میاورد دوباره نمی خوردَش. بدنبال راه سوم واقعبینانه باید گشت تا دیر نشده و دوباره خمینی فریبکار و شیطان صفت دیگری را جلوی ما نیاندازند. آگاه و هوشیار باشیم و مواظب!
۷۴٨۴٨ - تاریخ انتشار : ۲۵ خرداد ۱٣۹۵