پیش بسوی انترناسیونال کارگری جدید
-
جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت (داخل کشور)
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : حمید محوی
عنوان : کارگران جهان متحد شوید!
من واقعا از دست شماها خسته شده ام. خودشان در خارج از کشور کم بودند، حالا هوادار هم پیدا کردند، آن هم در داخل کشور.
ببنید برای باز آخر می گویم، ما در مبارزهی طبقاتی، فدایی نداریم. هی...با شما هستم! گوش کنید! به من نگاه کن! فدایی بی فدایی. فدایی و شهادتی و امثال این ها که در واقع به بخش امور مالیاتی مذاهب مربوط می شود، به عرصه ی مبارزات پرولتاریا برای ایجاد دولت سوسیالیست علمی و امحاء طبقات تعلق ندارد. این صد بار. در مبارزه ممکن است که عده ای قربانی شوند، همان طور که کارگران دائما در جریان کار و به دلایل مختلف کشته می شوند.
ولی سنگ بنا بر اساس قربانی و شهادت نیست. این فدائیان خلق خودشان هم به موضوع پی برده اند که اشتباه بزرگی مرتکب شده اند، ولی به دلایل تبلیغاتی و از آن جایی که شما ها را می شناسند که تا چه اندازه می خواهید فدایی بشوید، نامشان را تغییر نمی دهند. می خواهید فدایی بشوید، به خودتان مربوط است، ولی ربطی به انترناسیونال ندارد.
ولی بدانید و آگاه باشید که این جا پرولتاریا با شما حرف می زند. در مبارزه ی طبقاتی این نظام سرمایه داری ست که باید حذف شود، و به خاطر سعادت و پیشرفت انسان ها. ما نمی خواهیم شما فدایی بشوید و فدا شوید. ما می خواهیم که شما به خاطر عشق به جامعه و عالم بشریت و به خاطر عشق به آگاهی و آزادی و رسیدن به آگاهی - بدون شک از خودبیگانه زدایی افراد در عصر حاکمیت طبقه و فرهنگ ابتذال، در مبارزه ی طبقاتی امکان پذیر است. ولی هیچ کس نباید فدا شود. این نظام سرمایه داری ست که باید بدست پرولتاریا از بین برود.
انترناسیونالیسم کارگری نوین هرگز با فدا کردن افراد موافق نیست.
موضوع این جاست که ما ایرانی ها یک مشکل اساسی داریم، و آن هم این است که هر چیزی که از مرز ما عبور می کند باید حتما به شکل بومی در آید، نتیجه این که ما حزب توده داریم، فدایی داریم، پیکار داریم، و...و...ولی حزب کمونیست نداریم. این حزب در تمام دنیا اسمش حزب کمونیست است جز ایران. چرا؟ می گویید که این خصوصیت ملی ست و طبیعی ست که وقتی از مرز عبور می کند به اشکال بومی در آید.
ولی ما باید با چنین راه حلی مبارزه کنیم. در ثانی این حزب بعدی بین المللی دارد و همه آن را با حزب کمونیست باز شناسی می کنند.
امیدوارم که دیگر مجبور نباشم این حرفها را تکرار کنم
۵٨۱۴ - تاریخ انتشار : ۱۷ دی ۱٣٨۷
|
از : مهران صمیمی
عنوان : تعریف کارگر
آری سرمایه داری تنها کارگران را مورد بهره کشی قرار نمی دهد. اما باید مشخص کنیم تعریف ما کارگر امروزی چیست ؟ کارگران شامل کدامین گروههای اجتماعی می باشند این تنوع مانع از سازمانیابی آنها نمی شود. این تنوع شغلی به مناسبت سطح رشد یافتگی جوامع متفاوت وگوناگون ست . بیم آن میرود که بسیاری بر نقش طبقاتی خود واقف نیستند. وقتی بدرستی بر نقش کاگران تاکید میشود باید آنها را شناخت و خود کارگران هم باید به این خود آگاهی برسند. میزان سازمان یافتگی و پراکندگی گروههای کارگری را باید شناخت و راه های عملی برای غلبه بر پراکندگی پیدا کرد. باید کارگران خودشان هم به این نقش مهم خودآگاه شوند وگرنه بدون اراده و خواست آنها هیچ نیروپی نمی تواند جایگزین آن شود. بهمین دلیل ست که رژیم یا تمام وجود سعی می کند که کارگران با هم هیچ قدمی برندارند و هیچ مراسمی نداشته باشند.
با توسعه عجیب اقشار متوسط و تلاشی واحد های سرمایه داری طبقه کارگر ایران از نظر کمی و کیفی لطمات جدی خورده ست. تاکید بر نقش کارگران قدم مثبتی ست. موفق باشید.
۷۹۹ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨۷
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۲)
نظر شما
اصل مطلب
|