عنوان : جنبش سبز هم تئوری هم تاکتیک
منصف، واقع بین، ممکن گرا و عمل گرا باشیم! ‫
‫
‫از بدو جنبش مشروطیت تاکنون تنها جنبش سبز اخیر است که تاکنون هم دارای یک تئوری حقوق بشری جهانشمول و هم ازتاکتیک های واقعگرایانه به روز برخوردار است.

‫ مشروطیت اعتبار استراتژی اش را با قبول و اختلاط و امتزاج با ملغمه و مغلطه دینی شدن و ‫ورود مشروعیت از دست داد و درنتیجه استبداد و دیکتاتوری هردو شاه پهلوی را استوار و قانونی کرد.
‫
حرکت مصدق با اینکه حرکتی تاکتیکی، ملی و دموکراتیک بود ولی چون میبایستی در چهار چوب و بستر همین استراتژی منحرف و مستبد شده قانونی توسط مشروعیت حرکت میکرد، پس از یک دوره بسیار کوتاه سرانجام محکوم به شکست شد.

‫کارهای اقتصادی، تجددگرایی، رفاهی و مدرن توسط هردو شاه پهلوی و توجه آنها به روابط با کشورهای پیشرفته ملل غرب، روز بروز بر تضاد و تعارض بین استراتژی ارتجاعی مشروعه و تاکتیک های دولت های آنها در جهت مدرن، علمی، صنعتی، آموزشی و متجدد و مترقی کردن کشور می افزود، تا جائیکه روشنفکران هر نوع تمایل به فرهنگ و زندگی غربی و اندیشه نوگرایی را معادل با غربزدگی با بار بسیار منفی تلقی کردند. هر از گاهی صدای اعتراض آخوندی مشروعه طلب هم از قم و مشهد و اصفهان و دیگر نقاط بلند می شد.

خمینی در سال ۴۲ به شکایت و اعتراض آشکار از تاکتیکهای غرب گرایانه شاه برآمد و از تضاد آنها با استراتژی اولیه مشروعه مستبد شده دلخواهش حکایت ها بر منبر ها گفت و مستمعین بی سوادتر از خود را به وجد و هیجان آورد و موجب شورشی شد که نخست وزیر وقت، علم، توانست آنرا در ظاهر و مقطعی مهار کند ولی در باطن آتشی زیر خاکستر ماند.

بدنبال این سرکوب سخت گیری ها بیشتر شد. ولی بخاطر ترس از رشد نیروهای کمونیستی مخالف رژیم، به مخالفین مذهبی آزادیهای بسیار بیشتری داده شد، حتی مسجدهای زیادی ساخته شد، غافل از اینکه همین مکان ها محل اصلی تجمع و تشکل مذهبییون مخالف و یا همان مشروعه طلبان تاریخی رژیم شدند، بطوری که ساواک رژیم هم دیگر قادر به استراق سمع، دزدین و خبرگرفتن از آنچه درون این چهاردیواری های مقدس میگذشت نبود.

‫سال ۵۷ با تاکتیک های پر از فریب و تحمیق مردم، از جانب رهبر مشروعه طلبان و شاگرد آخوندهایش، بار دیگر استراتژی تمام عیار و کامل مشروعه، اینبار ولی با حذف کامل مشروطه، به میدان آمد تا دو دهه تمام اکسیژن فضای تنفسی را ببلعد و خفقان و خفگی کامل تولید کند. اینبار ولی صد مرتبه اسفناکتر و دهشتناک تر از دوره پهلوی. طبیعی بود که دستورات، مقررات، فرهنگ، عرف و مشی روزانه زندگی روزمره مردم در تضاد و تعارض کامل با نظام ولایی و یا همان مشروعه ارتجاعی۱۴ قرن پیش برآید که همینطور هم شد.

‫مردم در ۲ خرداد ۷۶ با رأی به خاتمی پیام تنفر خود را به رهبر غیر انتخابی نظام، که در مقابل خاتمی اصلاح طلب و مورد نظر مردم، دعوت، سفارش و تکلیف شرعی بر رأی و انتخاب ناطق نوری کرده بود، بعد از دو دهه اسارت دینی، فقهی، ولایی، اعلام کردند. در دوره هشت ساله خاتمی محافظه کار، بار دیگر تمام تاکتیک های نسبتاً مترقی گونه تر از اصولگرایان راست و قانونی وی در مقابل استراتژی مشروعه ارتجاعی مستقر و نهادینه شده خنثی شد و نهایتاً محکوم به شکست شد.

مشروعه باز افسار گسیخته شد و هیچ تاکتیکی باقی نماند تا آن را به چالش بگیرد!
‫
‫در ۲۲ خرداد ۸۸ همان مردم ناامید از روش ها و تاکتیک های شکست خورده زمان خاتمی باز دوباره احساس خطر و مسئولیت کرده بمیدان آمدند، تا بار دیگر با همان تاکتیکی که خاتمی را انتخاب کردند، اینبار بالاجبار از موسوی درمقابل احمدی نژاد مورد تأیید رهبر حمایت کنند، ………که جنبش خود جوش سبز شکل گرفت.

برعکس اجدادشان در انقلاب مشروطه و پدرانشان در انقلاب ۵۷، این جنبش اکنون به اهمیت استراتژی و هدف نهایی اش، یعنی دموکراسی، بخوبی و بیش از پیش واقف است و تا برآیند تمامی حرکتهای تاکتیکی اش به آن هدف اصلی یعنی استقرار استراتژی نهایی یعنی دموکراسی برای همه نرسد و یا نیانجامد، از پا و حرکت نمی ایستد و هیچوقت کار را تمام شده نمی انگارد. برای همین است که دیگر برای خود بت و قهرمان و رهبر اسطوره ای و افسانه ای و امام گونه نمی تراشد.

خوشبختانه دیگر هیچ کسی عکس هیچ امامی را در ماه نمی بیند!

در محیط استبداد و سر کوب و خفقان فعلی، هر کار سیاسی مردم ریشه تاکتیکی دارد نه استراتژیکی!

منصف، واقع بین، ممکن گرا و عمل گرا باشیم!
۲٣۹۵۷ - تاریخ انتشار : ٣۱ فروردين ۱٣٨۹       

عنوان : به بهانه روز جهانی کارگر
با سلام بخوانندگان گرامی ، سلام بمسولین سایت

نویسنده می گوید « ... دیگرانی که همچنان این جنبش را در سپهر بورژوایی ارزیابی می کنند و ناباورانه عرصه را خالی کرده اند و مدام به رصد کردن ترکیب طبقاتی جنبش می پردازند بی آنکه دست به کار ایجاد گفتمان اعتراضی برای حفظ حقوق فرودستان و حذف شدگان عرصه سیاست مبتنی بر زور شوند. » نکته بسیار با اهمیت در میان عناصر تشکیل دهندهء جنبش سیاسی، اجتماعی جامعهء ما می باشد.
متأسفانه بخشی از عناصر جنبش، برای باز پس گرفتن حقوق پایمال شدهء اقشار مختلف اجتماعی هیچگونه راهکار مشخص ، عملی و ممکن را نه ارائه می کنند و نه اصولا" دارا می باشند.
این بخش علیرغم تجربیات بین المللی ، متأسفانه بیشتر مسائل سیاسی را فقط در دوحالت سفید و سیاه می بیند و بس. یا باید نظام سیاسی موجود فروپاشد و یک نظام مورد علاقه که در تئوری منافع قشر های محروم را تأمین می نماید جایگزین آن گردد تا بتوان کوشش کرد و یا باید منفعل بود.
مثلا" تصور می کند کوشش برای کسب آزادی های مندرج در قانون اساسی جمهوری اسلامی از آنجائی که بورژوائی است، حرکتی ضد انقلابی و به ضرر طبقات محروم است ،نباید بطور فعال در ان شرکت جست و یا مشارکت میبایستی بمنظور شکست آن حرکت صورت پذیرد.
به باور من تا این نگاه تغییر نیابد کوشش های این بخش اجتماعی در راستای منافغ طبقات محروم نخواهد بود.
امروزه و در شرائط سیاسی حاکم، تلاشهائی در ایران وجود دارد که مجوز راهپیمائی روز اول ماه می را دریافت کند. گروه هائی هستند که از قشرهای مختلف اجتماعی عضو جنبش می خواهند که برای آن روز آماده باشند ضمن آنکه تا روز موعود بیش از ده روز فرصت باقی است و در این مدت کار های زیادی می توان انجام داد.

بنا بر این ما باید همزمان با پر رنگ کردن روزهائی که بمناسبت باز تاب وضعیت و موقعیت یک قشر خاص اجتماعی وجود دارد استفاده نمائیم ،باید کوشش کنیم تا به دوستانمان بباورانیم که میان دو رنگ سیاه و سفید رنگهای بیشمار دیگری نیز وجود دارند که می توان برای غنای جنبش آزادی خواهی و استقرار عدالت اجتماعی از آنها بهره جست.
۲٣۹۰۱ - تاریخ انتشار : ٣۰ فروردين ۱٣٨۹       

عنوان : باز هم بنویس
میترای عزیزم
چه خوشحالم که اخبار روز این فضا رو اختصاص می ده به چاپ نوشته های تو ..
واژه به واژه نوشتارت را خواندم و تمام روزهای تلاش های پیگیرت را خوب به یاد دارم...
برایت بهترین ها را آرزو می کنم...
ادامه بده رفیق
۲٣٨٨۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨۹