عنوان : کامنتی در رابطه با کامنت سهیلا م.
سهیلا بر آنند که «اصولا مسائل اجتماعی هر گز دارای یک جواب قطعی و واحد نبوده و نیست» و کلی عیب و ایراد بجا و یا نابجا به نویسنده دارند.
سهیلا اما هیچ دلیلی برای این ادعای معرفتی ـ نظری (ادعای مربوط به تئوری شناخت) خویش ارائه نمی دهند.
و نمی گویند که بر اساس کدامین اصول نمی توان به مسائل اجتماعی راه حل قطعی و واحد ارائه داد.
من می توانم صدها مسئله اجتماعی را برشمارم و تحت شرایط معین برای همه آنها راه حل رادیکال ـ حتی ـ عرضه کنم.
خود سهیلا هم برای هزاران مسئله اجتماعی راه حل قطعی و واحد هم ارائه می دهند و هم حتی عملی می سازند.
مثلا کودکان خود را بنا بر وابستگی طبقاتی خویش تربیت می کنند، مثلا به کودکستان، مدرسه و بعد حتی به دانشگاه می فرستند.
عمل هر کس معیار تفکر او ست:
در عمل هر کس راه حل او مادیت می یابد:
راه حل او، طرز تفکر او جامه عمل می پوشد.
اگر برای مسائل اجتماعی راه حل قطعی وجود نمی داشت، نه دولت تشکیل می شد و نه اخلاق و موازین اخلاقی و قواعد و قوانین اجتماعی ـ اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و غیره.
آنچه سهیلا نمی گویند، این حقیقت امر است که در جامعه طبقاتی هر طبقه اجتماعی راه حل خاص خود را بر اساس منافع طبقاتی خود در آستین دارد.
تضاد نظری سهیلا با نویسنده این مطلب نیز بیشک به دلیل تعلقات طبقاتی متضاد آندو ست.
این حکم سهیلا تازگی ندارد، بلکه را از عهد عتیق ـ حتی ـ نمایندگان گرایش های معرفتی ـ نظری موسوم به اسکپتیسیسم (تردیدگرائی) و اگنوستیسیسم (ندانمگرائی) نمایندگی کرده اند و کماکان نمایندگی می شود.
امروزه «علمای» طبقه حاکمه در سطوح ملی (مثلا آخوندهای مذاهب مختلف) و در مقیاس بین المللی (امپریالیسم) این مکتب معرفتی ـ نظری را در حوزه ها، دانشگاه ها و مدارس عالی حتی تدریس می کنند و از طریق رسانه ها به توده های مردم تزریق می کنند.
فوکویامای معروف نماینده همین گرایش معرفتی ـ نظری موسوم به ندانمگرائی است.
طنز قضیه اما اینجا ست که کسانی که مدعی ندانمگرائی اند و برای مسائل اجتماعی راه حل قطعی و واحد نمی شناسند، نه تنها بی وقفه از منابر تمام ارضی موعظه می کنند و رهنمود می دهند، بلکه حتی دست به غیبگوئی می زنند.
عوام فریب که نباید شاخ و دم داشته باشد!
۵۶۹۴۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ شهريور ۱٣۹۲       

عنوان : افتادگی آموز اگر طالب فیضی
دوست نویسنده "کار شناس مسائل سیاسی" ابتدا بر هر چیز توصیه میکنم مسائلی را که ادعا دارید در حوزه کاریتان هست را یکقدری دقیقتر بیان بفر مائید و رنگ مطلق گرائی به فر مایشات تان نزنید که اصولا مسائل اجتماعی هر گز داری یک جواب قطعی و واحد نبوده و نیست و در خصوص حمله نظامی و مداخله امریکا در سومالی(نیروهای حافظ صلح) در سال ۹۲ و حمله به صربها در سال۹۴ و بعد ها در کوزو ۹۹ یا پنج سال کنترل بر ژاپن که ژاپنیها خود از آن بعنوان دورانی آموزنده در تاریخ خود قلمداد میکنند را نمیتوان با یک داوری خشک برابر با حمله و اشغال عراق دانست . دوست گرامی یا شما بواقع کارشناس هستید که انتظار میرود یکخورده سنجده تر و شمرده تر از عوام موضوعات را مورد قضاوت قرار دهید و یا با ذکر عنوان و تیتر تان قصد دارید دهان خواننده گان را ببندید که در آن صورت جای بسی تاسف است اساسا ذکر این عنوانها و تیتر ها غیر مفید است چرا که محتوای مطلب برای خواننده روشن میسازد که سطح دانش نویسنده تا چه میزان میباشد .
ضمنا پاراگراف آخر مطلبتان را دوباره مطالعه بفر مائید ببینید خودتان ملتفت منظور خودتان میشوید .
موفق و سربلند باشید
۵۶۹۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۰ شهريور ۱٣۹۲