عنوان : تصحیح و پوزش خواهی
جناب مهر آسای گرامی و خواننده ی محترم ،

در یادداشت پیشین من قبل از پاراگراف اول عبارت «جناب شکوری راد» اشتباهاً درج شده که تقاضا دارم آن را نادیده بگیرید؛ مقصود «جناب مهرآسا» بوده است. به این طریق تصحیح می گردد.

آمویی
۷۱٨٨۶ - تاریخ انتشار : ۱۰ دی ۱٣۹۴       

عنوان : دین‌گریزی آری، دین‌ستیزی نه
جناب شکوری راد
بنده بدون این که بخواهم در باره‍ی محتوای مقاله ی شما ابراز نظر کنم، توجه شما را به نکته ی مهم زیر جلب می کنم:
می توان "دین‌گریز" بود اما "دین‌ستیز" نبود! ستیز با دین، اگر در برابر توده های عوام باشد، راه به جایی نمی برد. توده ها خود باید در جریان زتدگی و تجربه ی روزمره و نیز از طریق آموزش و پروش صحیح و آشنایی با علوم و فلسفه‍ی علمی اندک اندک بتوانند در ضمیر خود با خرافات دینی چالش و بالش کنند. دین ستیزی آشکارا و بدن شک عوام را بیش تر به سوی دین و خرافه سوق می دهد و در نتیجه آنان را به پرتگاه فلسفی و فکری می کشاند.
دین‌گریزی نوعی سکولاریسم و لذا قرار گرفتن در مسیر درست است، در حالی که دین ستیزی خود نوعی ستیز دینی است، از آن که روشی علمی نیست و کشاکشی است از موضع نادرست با اندیشه ای نادرست.
در آمریکا و اروپای امروز دین ستیزان به جایی نمی رسند، در حالی گسترش آموزش و پرورش و انتشار علم راه را برای فاصله گرفتن و گریز از خرافات هموار کرده است. به همین دلیل است که در ایران نظام حاکم می کوشد راه را تا می تواند بر علوم و تحقق اندیشه و مدنیت علمی ببندد.
در اتحاد شوروی پیشین مبارزه ی آشکار با دین و اعمال نوعی اجبار توده های بی سواد و کم سواد به ترک دین نتیجه‍ی معکوس به بار آورد. چیزی شبیه به همین نیز در اعصار دیگر و جاهای دیگر اتفاق افتاده از جمله در همین ایران خودمان. از سوی دیگر فشار دینی هم در موارد متعدد و جاهای گوناگون نتیجه ی معکوس داشته و دارد.
امیدوارم روشن باشد.

آمویی
۷۱٨۶۰ - تاریخ انتشار : ۹ دی ۱٣۹۴